در حالیکه موج نوآوری در گرافیک ایران با شکلگیری مطبوعات چاپی در کشور همراه بوده است، موج دوم این نوآوری پیامد فعالیت های صنعتی و افزایش چاپ کتاب بوده است. در عین حال، افول آموزش عالی همگانی در گرافیک و نیز عدم تخصص گرایی در این رشته به افول کیفیت و پایین آمدن انتظارات مشتریان منجر شده است. این انتظار پایین که بر افول تقاضا مؤثر است، تأثیرات منفی ای بر طراحی گرافک در ایران داشته است، زیرا سطح و کیفیت تقاضا عامل مهمی در نوآوری محسوب می شود.
صنیع الملک و سپس کمال الملک به حق دو تن از بنیان گذاران شیوه جدید نقاشی در ایران خصوصاً در زمینه چهره پردازی هستند. این دو هنرمند پایه گذاران سبکی واقع گرایانه و منطقی در پرتره می باشند که تا قبل از ایشان این چنان بدان پرداخته نشده بود. سوژه ها و ساختارهای به کار رفته در آثار دو هنرمند آن چنان خاص است که قابل تأمل می نمایند. به طوری که با اطمینان خاطر می توان از این سبک و تکنیک های ویژه در پرتره های رئال امروزی شود برده و آن ها را در تکنیک های متفاوتی چون آبرنگ و رنگ و روغن اجرا نمود. نیز سبک و سیاق این اساتید می تواند برای نقاشان چهره پرداز امروزی خود آموزی ارزنده برای تجربه ورزی و مطالعه سیر پیشرفت این شاخه هنر در ایران باشد.
این مقاله به روش کتابخانه ای –توصیفی– تحلیلی سعی برآن دارد با بررسی و مقایسه پرتره های رئال ترسیم شده توسط این دو بزرگوار نشان دهد چه عواملی باعث پیدایش سبک خاص و پیشتازی در این شاخه هنری گشته است.
یکی از کاربردهایی که در گرافیک مطرح است استفاده از کارت ها می باشد . انواع کارتهای دعوت ، تبریک ، عضویت ، امتیاز و یا اعتباری و ... با طراحی متناسب خود همان قدر که نقش اطلاعاتی و پیام رسانی دارند نشان گر ذوق و سلیقه عمومی نیز می باشد و در پیوند با صنعت چاپ حضور و ظهور می یابد . در اینجا برای شناخت پیشینه گرافیک کشورمان به بررسی اولین کارت های چاپی و به ویژه کارتهای دعوت دوره قاجار پرداخته شده است تا بدین وسیله راه را برای گام های دقیق تر در طراحی گرافیکی آینده بگشائیم...