درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق، بررسی وضعیت انرژی دریافتی و مصرفی، دریافت ریزمغذیها و چگونگی توزیع روزانه انرژی در جودوکاران ایرانی شرکت کننده در اردوی آمادگی مسابقات المپیک 2004 بود. جامعه آماری را اعضای تیم ملی در رشته جودو (13 نفر) تشکیل دادند. داده ها با استفاده از روش توزین مواد غذایی با برداشت مساوی و همزمان در سه وعده غذایی اصلی، ثبت در فرمهای یادآمد 24 ساعته برای هفت روز (یادآمد هفت روزه) و تکمیل فرم های ثبت مواد غذایی (برای تعیین میان وعده ها) همراه با پرسشنامه بسامد مصرف خوراک، با حضور ورزشکاران در خوابگاه مجموعه ورزشی آزادی در طول هفت شب گرد آوری شدند. این اطلاعات با نرم افزار نوتریشنیست تخصصی آنالیز شدند و 36 شاخص مواد مغذی تعیین شد و با مقادیر توصیه شده استاندارد شامل دریافتهای مرجع غذایی DRI (مجموعه ی AI، RDA، EAR و UL)، برحسب مورد با استانداردهای AMDR، DRV، FNB و FAO.WHO مقایسه توصیفی صورت گرفت. توزیع انرژی دریافتی در هر وعده غذایی در مقایسه با مقادیر پیشنهادی نیز بررسی شد. نتایج نشان دادند: میانگین کل انرژی دریافتی بر حسب کیلوکالری (43.93±4850) در مقایسه با میانگین کل مقدار برآورد شده مصرف (56.89±5050) از وضعیت مناسبی برخوردار بود (3.9%-)، اما میانگین توزیع انرژی دریافتی در وعده های ناهار، شام و میان وعده ها در مقایسه با میانگین توزیع مقادیر برآورد شده مصرف آن وضعیت مطلوبی نداشت. درصد کربوهیدرات، پروتیین و چربی در برنامه غذایی روزانه (55.4، 15.3، 29.3 درصد) در دامنه مقادیر توصیه شده AMDR بود. دریافت تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پیریدوکسین، کوبال آمین، فولاسین، اسیدپانتوتنیک، ویتامین آ، کلسیم، مس، آهن، منیزیوم، فسفر، سلنیم، روی، پتاسیم و سدیم بیشتر از مقادیر توصیه شده DRI بود و همچنین در مورد ویتامینهای ای و ث، کمتر از آن بود. درصد اسیدهای چرب اشباع در مقایسه با مقادیر توصیه شده کمیته مشترک FAO.WHO بیشتر و غیر اشباع با بیش از یک باند دوگانه مناسب و دریافت فیبر روزانه در مقایسه با توصیه های DRI و DRV کمتر بود. میزان دریافت کلسترول در مقایسه با DRV حدود سه برابر مقدار توصیه شده به دست آمد.

در این تحقیق تاثیر مصرف ویتامین های E وC و ترکیب این ویتامین ها بر شاخص های بیوانرژتیک (توان هوازی و توان بی هوازی ) در 36 دانشجوی مرد تربیت بدنی مورد مطالعه قرار گرفت . پس از تقسیم آزمودنی ها به چهار گروه ، هر یک از آزمودنی ها 21 روز تحت مصرف ویتامین قرار گرفتنـد. گروه اول روزانه 400 میلی گرم ویتامین E ، گروه دوم 1000 میلی گرم ویتامین C، گروه سوم 400 میلی گرم ویتامین E همراه با 1000 میلی گرم ویتامین C و گروه چهارم طی همین مدت ، ماده دارونما مصرف کردند. بعد از تجزیه و تحلیل آماری بر اساس تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) و آزمون فریدمن و آزمون تعقیبی توکی در سطح احتمال05 /0? P و با ضریب اطمینان 95 درصد، نتایج این مطالعه نشان داد مصرف روزانه میلی گرم ویتامینE ، 1000 میلی گرم ویتامین C و 400 میلی گرم ویتامین E همراه با 1000 میلی گرم ویتامینC به مدت سه هفته بر توان هوازی و بی هوازی دانشجویان تاثیر معنی داری دارد.

هدف این پژوهش مطالعه تاثیر مکمل سازی کوتاه مدت همزمان کراتین و تمرینهای مقاومتی بر قدرت پرس سینه ورزشکاران غیر رقابتی بوده است . بدین منظور ، تعداد 24 دانشجوی غیر رقابتی داوطلب شرکت در پژوهش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند . متوسط مقادیر سن ، وزن و قد در گروه تجربی به ترتیب 08/1+5/20 سال ، 6/6+33/64 کیلوگرم و 5/5+5/174 سانتی متر در گروه دارونما به ترتیب 58/2+8/21 سال ، 5/9+5/67 کیلوگرم و 78/6+9/176 سانتی متر بوده است . پروتکل تمرینی هر دو گروه 7 روز تمرین مقاومتی ، هر روز 30 تا 45 دقیقه ، شامل 5 حرکت قدرتی بوده است ...

آسیب اکسایشی به DNA و RNA پروتئین ها و لیپیدها توسط رادیکال های آزاد را استرس اکسایشی می گویند. هدف این تحقیق بررسی اثر مکمل ویتامین E بر استرس اکسایشی زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز در دانشجویان ورزشکار بود. بدین منظور 20 دانشجوی تربیت بدنی به روش غیر تصادفی انتخاب و به دو گروه دریافت کننده مکمل ویتامین E و دارونما تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 8 هفته از کپسول های 450 میلی گرم ویتامین E یا لاکتوز استفاده کردند . نمونه های خونی قبل و بعد از مصرف ویتامین Eو لاکتوز ، در حالت استراحت و پس از ورزش وامانده ساز گرفته شد . شاخص های استرس اکسایشی یعنی مالون دی آلوئید، پروتئین کربونیل شده و کراتین کیناز نیز اندازه گیری شد . اثر ویتامین E بر توان هوازی نیز به عنوان عملکرد استقامتی مورد بررسی قرار گرفت . تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون T مستقل نشان داد که ویتامین E تغییر معنی داری در CP و CK زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز و توان هوازی ایجاد نمی کند ، ولی احتمالا MDA پس از ورزش وامانده ساز را کاهش می دهد . در مجموع نتایج این تحقیق نشان می دهد که ویتامین E تغییر معنی داری در پروتئین کربونیل شده ، کراتین کیناز و عملکرد استقامتی ایجاد نمی کند و ممکن است پراکسیداسیون لیپید را کاهش دهد . ورزشکاران استقامتی نیازی به مصرف مکمل E ندارند.

در این تحقیق تاثیر مصرف مکمل های کولین ، عصاره گیاه سیج ، اسیدهای آمینه شاخه دار و گلکوز بر عملکرد عضلانی و برخی از مکانیسم ها و محل های احتمالی ایجاد و بروز خستگی محیطی و راهبردهای پیشگیری از آن در بازیکنان فوتبال مرد بزرگسال طی انجام برنامه ورزشی دوهای شدید متناوب خاص فوتبال مورد بررسی قرار گرفته است . آزمودنی ها برنامه ورزشی خاص فوتبال یا دوهای رفت و برگشت شدید متناوب تا خستگی را انجام دادند . طی سه مرحله قبل از مصرف مکمل ها ، نیمه اجرای برنامه ورزشی و بلافاطله بعد از اتمام برنامه ورزشی 3 بار از سیاهرگ بازویی آزمودنی ها هر بار 5 سی سی نمونه خونی گرفته شد . در همان فاصله های زمانی ، آزمودنی ها تست POMS را انجام دادند که میزان احساس خستگی و توانمندی را اندازه گیری می کند . زمان فعالیت تا بروز خستگی و میزان درک فشار کار نیز در مرحله آخر برنامه ورزشی اندازه گیری شد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد مصرف مکمل های کولین و عصاره گیاه سیج ضمن ممانعت از کاهش میزان کولین پلاسما نسبت به میزان اولیه ، موجب افزایش سطح کولین و استیل کولین و فعالیت نرون های کولینرژیک و در نتیجه حفظ توان انفجاری بی هوازی ، کاهش میزان احساس خستگی ، افزایش میزان احساس توانمندی ، افزایش زمان فعالیت بدنی تا بروز خستگی و کاهش درک فشار کار بازیکنان فوتبال مرد بزرگسال می شود.

هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت و بلند مدت مکمل ترکیبی ویتامین C، کربوهیدارت بر روی برخی از اجزای دستگاه ایمنی در پی فعالیت بدنی شدید درمانده ساز تک جلسه ای و چند جلسه ای است. بدین منظور بیست نفر دانشجوی (داوطلب) رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین سن 1/56 20/8 سال، وزن 7/04 67/50 کیلوگرم، قد 6/33 175/77 سانتی متر و حداکثر اکسیژن مصرفی 5/64 50/60 ملی لیتر / کیلوگرم / دقیقه، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه ده نفری (تجربی و شاهد) تقسیم شدند. دانشجویان نمونه، مکمل مورد نظر را که شامل 500 میلی گرم ویتامین C به اضافه 200 میلی لیتر محلول 5% ساکاروز بود یا دارونما را در سه مرحله (24 ساعت، 2 ساعت و بلافاصله قبل از فعالیت) مصرف کرده و پس از آن آزمون درمانده ساز بروس را انجام دادند. تمرین درمانده ساز و مصرف مکمل یا دارونما برای دو هفته ادامه داشت، مجدد در آزمون بروس شرکت کردند. نمونه های خونی به منظور تجزیه و تحلیل زیر رده های لنفوسیتی (سلول های nk، CD8 CD4 و نسبت سلول های CD4/CD8 ) در زمان صفر، قبل و بعد از هر آزمون بروس اخذ شد. نتایج نشان داد که دستکاری تغذیه ای دستگاه ایمنی را تحت تاثیر قرار می دهد.

به منظور بررسی تاثیر دو شیوه ی مصرف ویتامین C برمیزان دامنه ی حرکتی وقدرت برونگرای عضلات تاکننده ی آرنج پس از کوفتگی تاخیری ،تعداد 37 نفر به ترتیب با میانگین سن،وزن وقد 02/22، 25/85 و58/159 در چهار گروه در تحقیق شرکت کردند. گروه اول ‹9›= n› با صرف 100 میلی گرم ویتامینC ،گروه دوم‹10=n› با مصرف 200 میلی گرم ویتامین C ،گروه سوم 9=n با مصرف دارو نما وگروه چهارم9=n به عنوان گروه کنترل شرکت کردندمصرف ویتامین C گروه هااز یک ساعت قبل از انجام انقباضات برونگرا تا 47 ساعت پس ازآن انجام شد.به منظور ایجاد کوفتگی از آزمودنی ها خواسته شده تا 70 انقباض برونگرا را با دست غیربرتر برروی صندلی مخصوص انجام دهند. مدت زمان هرانقباض 3 ثانیه وبین هرانقباض ،انقباض بعدی ،10 ثانیه استراحت منظور شد.همچنین مدت یک دقیقه استراحت بین هر10 انقباض لحاظ گردید .متغیرهایی که در چهار نوبت ،قبل1،24،48 ساعت پس از انقباضات برونگرا اندازه گیری شدند عبارتند از:1- میزان دامنه ی حرکتی آرنج 2- حداکثر قدرت برونگرای عضلات تاکننده ی ارنج.اطلاعات به دست آمده با روش آماری تجزیه وتحلیل گردید ونتایج زیر حاصل شد:1- کاهش دامنه ی حرکتی آرنج در کلیه ی گروه ها مشاهده شدوبین تاثیر دوشیوه ی مصرف ویتامین C دارونما برمیزان کاهش دامنه ی حرکتی آرنج قبل 1،24،48 ساعت پس از انقباضات برونگرا تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. 2- حداکثر قدرت برونگرا نیز در کلیه ی گروه ها درطول دوران کوفتگی کاهش نشان دادونیز بین وتاثیر دو شیوه ی مصرف ویتامین قبل،C دارونما برمیزان حداکثر قدرت برونگرای عضلات تا کننده ی آرنج 1،24،48 ساعت پس از انقباضات برونگرا تفاوت معنی داری مشاهده نشد.