سفرنامه: در جست و جوی فردی
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۱ تا ۸۰ مورد از کل ۶۳۵ مورد.
روبر گوتیو، ایران شناس فرانسوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
روبر گوتیو (1916-1876)، زبان شناس فرانسوی، از بنیان گذاران سغدی شناسی در فرانسه، طی سال های 1916-1911 هم خود را مصروف تحقیق در زبان سغدی کرد. ماموریت های باستان شناختی پل پلیو، چین شناس فرانسوی، در سال های 1908-1906 در آسیای مرکزی و چین، به کشف متون پرارزشی به زبان های تبتی، چینی، عربی، ترکی، سغدی، و ختنی منتهی شد که به قرن های ششم تا نهم میلادی، تعلق داشت و در غارهای شهر تونهوآنگ، از منازل قدیم راه ابریشم در چین مرکزی، نهاده شده بود. (فرهنگ خاورشناسان، ج 3، ص (173 گوتیو، که نتایج یکی از اولین تحقیقات خویش را با عنوان «درباره نام زردشت» در سال 1910 منتشر کرده بود، از این رهاورد علمی استقبال کرد و بی درنگ به بررسی متون سغدی یاد شده پرداخت و موفق به خواندن آنها شد (MEillEr 1922, p. 216). او نخستین مقاله خود در این باب را با عنوان «درباره الفبای زبان سغدی» در مجله آسیایی به چاپ رساند و، از آن پس، به نشر پیاپی مقاله هایی در همان حوزه ادامه داد. از او، در سال های 1911 و 1912، چهار مقاله با عنوان های «چند اصطلاح فنی بودایی و مانوی»، «درباره نام های ده عدد نخست در زبان سغدی بودایی»، «درباره تاریخ گذاری در زبان سغدی»، «نکاتی درباره زبان و خط ناشناخته اسناد مکشوفه اشتاین - کاولی» انتشار یافت. در مقاله اخیر، امکان شناسایی حروف سغدی متونی که اشتاین در غارهای تونهوآنگ کشف کرده بود مطرح و تفسیری اجمالی از این متون ارایه شد.
یادداشتهایی از ژاپن (21): از چشمه ی خورشید
حوزه های تخصصی:
ایران شناسی: پاره های ایران شناسی
منبع:
حافظ خرداد ۱۳۸۷ شماره ۵۱
حوزه های تخصصی:
پاره های ایران شناسی
منبع:
حافظ مهر ۱۳۸۷ شماره ۵۵
حوزه های تخصصی:
پاره های ایران شناسی
حوزه های تخصصی:
مجله مطالعات ایرانشناسی
حوزه های تخصصی:
پاره های ایران شناسی
حوزه های تخصصی:
ایران شناسی: پاره های ایران شناسی
منبع:
حافظ مرداد ۱۳۸۷ شماره ۵۳
حوزه های تخصصی:
ایرانشناسی: تازه ها و پاره های ایرانشناسی (59)
حوزه های تخصصی:
مطالعات ایرانشناسی
حوزه های تخصصی:
شعر زبان آشتی جهانیان بانو شمیل و نقش او در شناخت مولانا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اکنون چهار سال از مرگ پروفسور آنه ماری شیمل (1922-2003) می گذرد. بسیاری از آثار این بانوی بزرگ شرق شناس به زبان های گوناگون و از آن جمله فارسی ترجمه شده است و پیوسته بر تعداد علاقه مندان به اندیشه و شیوه ی نگرش او در غرب و شرق افزوده می شود. از این رو در مقاله ی حاضر تلاش خواهد شد تا ابتدا به سنت شرق شناسی و پیشینه ی آن در کشورهای آلمانی زبان اشاره شود و مشخص گردد بانو شیمل کدام شیوه شرق شناسی را به کار بسته است.بخش دوم سیری در آثار بانو شیمل در زمینه ی ادبیات شرق و به ویژه پژوهش های او در مورد مولانا است و به اختصار می کوشیم تا با برخی از این آثار و دیدگاه های مطرح شده در آن ها آشنا شویم.موضوع سوم و پایانی، بررسی دلایل این علاقه مندی و زمینه های این نگرش و در نهایت هدف بانو شیمل از نگارش آثاری برای معرفی ادبیات فارسی و دلایل محبوبیت این آثار است.
چند کتاب و مجله از تاجیکستان و هزار و یکصد و پنجاهیمن زاد روز رودکی و انتشار «دانشنامه رودکی»
حوزه های تخصصی:
پاره های ایران شناسی
حوزه های تخصصی:
ایرانشناسی: تازه ها و پاره های ایرانشناسی (57)
حوزه های تخصصی:
ایران شناسی: پاره های ایران شناسی
منبع:
حافظ مهر ۱۳۸۶ شماره ۴۵
حوزه های تخصصی:
ایران شناسی: تازه ها و پاره های ایرانشناسی (56)
حوزه های تخصصی: