فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۱ تا ۹۳ مورد از کل ۹۳ مورد.
تجزیه و تحلیل تصادفی مدل داده - ستانده در ایران
حوزه های تخصصی:
اکثر تحلیل‌های اقتصادی با محدودیت در دقت نتایج مواجه هستند. این موضوع به‌دلیل مسائل نمونه‌گیری و خطاهای آماری می‌باشد. در این زمینه، تحلیل‌های داده - ستانده هم‌مستثنا نیست و به علت وجود عدم دقت لازم در داده‌های مورد استفاده، همواره با محدودیت‌دقت در نتایج حاصله از آن مواجه است. تحلیل داده - ستانده به دلیل استفاده از داده‌های آماری‌فراوان، از جمله ساختار هزینه بخشها، تقاضای نهایی و اجزای ارزش افزوده، در معرض‌خطاهای آماری می‌باشد که بر نتایج حاصل از آن نیز تأثیر می‌گذارد. در این مقاله، به دلیل‌اهمیت این موضوع و کاربردهای‌بسیار مدل داده - ستانده در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی کشور،به بررسی بحث تصادفی تحلیل داده - ستانده در ایران بر مبنای جدول سال 1370 مرکز آمارایران می‌پردازیم. در این خصوص، به دلیل خطاهای آماری موجود در جدول داده - ستانده درایران، در این مقاله به جای برآورد نقطه‌ای از ضریب‌های فزاینده تولید و درآمد با استفاده از مدل‌تصادفی داده - ستانده برآوردهای فاصله‌ای متغیرهای مزبور توصیه می‌شود.
بررسی روش‌شناسی پیوندهای پسین و پیشین و تعیین محتوای واردات‌بخشهای اقتصاد ایران
حوزه های تخصصی:
با توجه به اهمیت شناسایی و تعیین بخشهای کلیدی از نظر سیاستگذاری، به ویژه درکشورهای در حال توسعه، از روشهای مختلفی بدین منظور استفاده می‌کنند. در این مقاله، ضمن‌ارزیابی جنبه‌های مختلف روش‌شناسی و روشهای محاسبه پیوندهای پسین و پیشین طرف‌تقاضا و عرضه اقتصاد، از دو روش پیوندهای پسین و پیشین ناخالص و خالص به منظور تبیین‌محتوای واردات مستقیم، مستقیم و غیرمستقیم برای 78 بخش اقتصادی در سال 1370 استفاده‌می‌کنیم. نتیجه کلی مقاله نشان می‌دهد که روش پیوندهای ناخالص و خالص نرمال شده که‌نهادهایی از قبیل سازمان برنامه و بودجه و مرکز آمار ایران، از آن استفاده کرده‌اند، برای بیان‌محتوای واردات کافی نیست. برای این منظور، پژوهش ما نشان می‌دهد که روش پیوندهای‌پسین و پیشین متعارف (غیرنرمال شده) بهتر می‌تواند محتوای واردات بخشهای مختلف‌اقتصاد را در سیاستگذاریهای بخشی ترسیم نماید.
روش بررسی قابلیت اعتماد و قدرت پیش‌بینی جدولهای داده - ستانده وکاربرد آن در ارزیابی جدولهای سالهای 1367 و 1370
حوزه های تخصصی:
در این مقاله، روشی برای ارزیابی و اندازه‌گیری میزان قدرت پیش‌بینی آینده جدولهای‌داده-ستانده به دست می‌دهیم. همچنین نتایج مطالعه تجربی بر روی جدول داده-ستانده سال1367 تهیه شده در بانک مرکزی ایران و جدول سال 1370 تهیه شده در مرکز آمار ایران که بااستفاده از این روش انجام شده است را برمی‌شماریم. در این مقاله، ابتدا سطرها و ستونهای‌جدولهای یادشده براساس طبقه‌بندی ISIC به 11 بخش عمده اقتصادی تقلیل داده شد و سپس‌با استفاده از یک ماتریس تبدیل حاصل از جدول و اجزای اصلی تقاضای نهایی، ارزش افزوده11 بخش موردنظر برای یک دوره 4 ساله و یک دوره 9 ساله بعد از سال جدول، محاسبه شده‌است. مقایسه مقادیر پیش‌بینی شده با مقادیر واقعی، نشان می‌دهد که پس از گذشت 4 تا 6سال، هر دو جدول یادشده، از نظر پیش‌بینی آینده، قابلیت اطمینان کمتری خواهند داشت.بنابراین، پژوهشگران باید در استفاده از نظامهای داده-ستانده در پیش‌بینی ارزش افزوده برای‌برنامه‌ریزیهای اقتصادی، احتیاط لازم را به عمل آورند. به علاوه، در این مقاله می‌بینیم که هر دوجدول، در پیش‌بینی ارزش افزوده برخی از بخشها، نارساییهایی دارند، لیکن پدر مجموع‌پ،جدول سال 1370، در این مورد، از قابلیت اطمینان نسبی بیشتری برخوردار است.