احمد جعفرنژاد

یکی از کارکردهای مهمی که شرکت های تولیدی در حوزه مدیریت زنجیره تأمین با آن سر و کار دارند و تصمیم های مربوط به آن، تأثیر به سزایی روی رقابت پذیری آنها دارد، «مدیریت سفارش های زنجیره تأمین» است. اما در این مسیر، مسائلی پیش روی مدیران است که از جمله آن می توان به الف) انتخاب بهترین ترکیب، از میان سفارش های رسیده به زنجیره تأمین و ب) تعیین دقیق بهای تمام شده انجام یک سفارش اشاره کرد. با توجه به این دو موضوع مهم در این تحقیق، از دو رویکرد بهینه سازی ریاضی و شبیه سازی دینامیکی به منظور طراحی مدل کمّی مدیریت سفارش های زنجیره تأمین برای دو قطعه مورد استفاده در زنجیره تأمین یک شرکت خودروسازی استفاده می شود. در فاز اول با استفاده از رویکرد بهینه سازی ریاضی سعی شد تا ترکیب بهینه سفارش های واصل شده به زنجیره تأمین تعیین شود. در فاز دوم با استفاده از خروجی های فاز اول و با استفاده از رویکرد شبیه سازی دینامیکی، بهای تمام شده سفارش های انجام شده، هر چه دقیق تر مشخص شد. قابل ذکر است که ساختار هزینه ای به کارگرفته شده در این تحقیق، مبتنی بر دو رویکرد هزینه یابی سنتی و هزینه یابی بر مبنای فعالیت است. درنهایت محقق به مقایسه دو رویکرد هزینه یابی سنتی و هزینه یابی بر مبنای فعالیت پرداخت. نتایج نشان می دهد که رویکرد هزینه یابی بر مبنای فعالیت در مدیریت سفارش های زنجیره تأمین از رویکرد هزینه یابی سنتی کارآتر عمل می کند.

هدف از مدیریت زنجیره تأمین، بهبود فعالیت های مختلف اجزا و سطوح یک زنجیره تأمین به منظور بهبود وضع کلی سیستم زنجیره تأمین است. ممکن است بین اهداف اجزا و سطوح مختلف در جهت رسیدن به اهداف کلی زنجیره تأمین، تضاد و تناقض های بسیاری مشاهده شود که این اختلالات و تناقض ها به مرور زمان منجر به کاهش قدرت و رقابت پذیری زنجیره تأمین خواهد شد. در تحقیق حاضر سعی شده است تا با استفاده از رویکرد تئوری بازی ها و با در نظر گرفتن تعریف و مفهوم تعادل نش، یک مدل همکاری برای زنجیره های تأمین سه سطحی نامحدود ارائه شود. به منظور دستیابی به هدف مذکور، یک زنجیره تأمین سه سطحی با تعداد نامحدودی تأمین کننده، تولیدکننده و خرده فروش مورد نظر قرار گرفته است و با استفاده از مفهوم تئوری بازی ها و بر اساس قرارداد جانبی یا مشارکت در سود، یک مدل همکاری به منظور حداکثرسازی سود کلی زنجیره تأمین طراحی شده است. مدل پیشنهادی از منظر تقعر بررسی، با در نظرگرفتن یک مثال فرضی، سود کلی زنجیره تأمین با استفاده از الگوریتم ژنتیک محاسبه شده و تحلیل حساسیت پارامترهای مدل پیشنهادی با استفاده از طراحی آزمایش ها صورت پذیرفته است. در ضمن اعتبار مدل پیشنهادی به کمک رویکرد شبیه سازی و با استفاده از نرم افزار ارنا طراحی و بررسی شده است.

در بازار پررقابت امروز، وارانتی ها نقشی اساسی ایفا می کنند. اخیراً محصولات بسیاری با وارانتی هایی مانند وارانتی تعویض رایگان، وارانتی تسهیم هزینه، و وارانتی ترکیبی به فروش می رسند. وارانتی های تسهیم هزینه پیچیده اند. مدلسازی شکستگی ها در دوره وارانتی و هزینه های این سیاست نیز پیچیده است، زیرا هزینه های اصلاح محصول در حقیقت متغیری تصادفی است که نرخ بهره و تورم نیز در آنها تأثیرگذار است. در این مقاله، مدل جدید سیاست وارانتی PRW با توجه به نرخ تورم و بهره و نیز تعریف تابعی برای متغیر تصادفی نرخ هزینه توسعه داده شده و درنهایت مدل های پیش بینی نرخ شکست و برآورد هزینه های وارانتی محصول در طول دوره طراحی شده است.

ارزیابی عملکرد یکی از ابزارهای مهم مدیریتی در بهبود عملکرد و تعالی زنجیره تأمین است؛ به طوری که برای داشتن زنجیره تأمین کارا و مؤثر در سازمان های خدماتی، باید عملکرد این زنجیره مورد سنجش قرار گیرد. در این مطالعه، برای سنجش عملکرد زنجیره تأمین خدمات، پس از مروری بر مطالعات انجام شده درخصوص این زنجیره و ارزیابی عملکرد آن، معیارهای دارای اولویت برای ارزیابی عملکرد آن را شناسایی شد و سپس با مبنا قرار دادن صنعت هتلداری (هتل های چهارستاره)، کوشیده شد که رویکردی ترکیبی مبتنی بر پرومته فازی و تحلیل سلسله مراتبی فازی برای ارزیابی عملکرد زنجیره تأمین خدمات ارائه شود. نتایج نشان می دهند که مدیران هتل ها و متولیان توسعه این صنعت برای افزایش سطح عملکردی زنجیره تأمین و بهبود خدمت رسانی به مشتریان خود باید به معیارهایی مانند کیفیت سطح سرویس تأمین کننده، تنوع سرویس، انعطاف پذیری، رضایت مشتری و ... توجه بیشتری کنند. Abstract Performance evaluation is an essential management tool for performance improvement in pursuit of supply chain excellence .In spite of increasing attention to the service supply chain management, the performance assessment of service supply chains still remains unexplored. All service companies know that, in order to have an efficient and effective service supply chain, service supply chain management requires to be measured for its performance. A literature review was conducted on the concept of service supply chain and the importance of its performance evaluation. After that, criteria of performance evaluation determined and the weights of selected criteria computed by using AHP. Criteria with the highest weights considered as final criteria in this research. Since, one of the importance economic infrastructures is tourism industry and hotels have a crucial role in competitive environment of this industry, so the focus of this paper is on performance measurement and ranking of four hotels by using final criteria and a hybrid approach (Fuzzy PROMETHEE technique and Fuzzy AHP). Performance appraisal of hotels or ranking can help them improve and develop their situations. Using the results can help distinguish their problems and also, opportunities for subsequent improvements can be identified. Keywords: Service Supply Chain ; Performance Evaluation ; Hotels ; Fuzzy PROMETHEE ; Fuzzy AHP.

عملکرد پروژه های سازمان، تأثیر مهمی بر اجرای موفقیت آمیز استراتژی های سازمان دارد و این امر در سازمان های پروژه محور که کسب وکارشان براساس پروژه هاست، از اهمیت بیشتری برخوردار است. سازمان مادر که یکی از گروه های تعیین کننده موفقیت یا شکست پروژه  است، کارکردهای متفاوتی در رابطه با پروژه هایش دارد که شناسایی آنها نقش مهمی در توسعه ادبیات موضوع و شناخت بیشتر این نوع سازمان ها دارد. در این پژوهش بر اساس رویکرد کیفی و با استفاده از یک مطالعه چند موردی، هفت سازمان پروژه محور فعال در صنعت ساخت مورد بررسی قرار گرفتند تا کارکردهای سازمان مادر آنها در رابطه با پروژه هایشان مشخص شوند. براساس تجزیه وتحلیل های بین موردی، هفت کارکرد اصلی برای سازمان های پروژه محور شناسایی شده است. با مشخص شدن این کارکردها، سازمان های پروژه محور می بایست در توسعه قابلیت های لازم برای انجام هرچه بهتر آنها حرکت کرده و سیاست ها و استراتژی هایی را در این جهت تدوین و پیاده سازی کنند.

هدف از زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه انجام مجموعه­ای از کارهای PM به منظور کاهش توقفات و حداکثر کردن قابلیت اطمینان تجهیزات است. در مقاله گوپالاک و همکاران(1997) یک مدل­ برنامه ریزی عدد صحیح و چهار روش ابتکاری برای حل مساله زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه توسعه داده شده است. در مدل­ ریاضی و روش­های ابتکاری ارائه شده، فرض بر این است که ترکیب کارگران و حالات ممکن انجام کارها، مشخص است. تعیین ترکیب کارگران مشکل و زمان­بر بوده و حالات ممکن به شکل نمایی افزایش می­یابد. در این پژوهش، یک روش ابتکاری برای تعیین تمامی ترکیبات ممکن انجام هر کار توسط کارگران ارائه شده است. علاوه بر این، چهار روش ابتکاری برای زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه در حالت وجود نیروی کار چند مهارته بررسی شده که بدون نیاز به تعیین ترکیب کارگران یک جواب موجه نزدیک به بهینه برای مساله زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه ارائه می­نمایند. با طراحی مسائل مختلف (81 مساله) و ارائه یک مدل شبیه سازی، کیفیت جواب­های به دست آمده از روش­های ابتکاری جدید با روش­های ابتکاری ارائه شده توسط گوپالاک و همکاران(1997) مقایسه شده است. نتایج نشان می­دهد روشهای ابتکاری پیشنهادی کاراتر بوده و جواب­های نزدیکتری به جواب بهینه ارائه نموده­اند. میانگین کیفیت جواب( SQ ) در الگوریتم­های پیشنهادی 1.86% و در الگوریتم­های گوپالاک و همکاران 8.32% است. الگوریتم­های جدید در مدت زمان حل نیز برتری خوبی به الگوریتم­های قدیمی دارند. میانگین زمان حل مسائل توسط الگوریتم­های پیشنهادی 0.78 ثانیه و توسط الگوریتم­های گوپالاک و همکاران 6.43 ثانیه است.

چالش های رقابتی، نیاز صنایع به شناسایی و انتخاب فناوری های توانمندساز آینده را حیاتی نموده است. اهمیت تعیین جهت حرکت صنعت و ضرورت اولویت بندی سرمایه گذاری های فناورانه در زیر بخش های مختلف، ضرورت برنامه ریزی فناوری در سطح صنعت را نشان می دهد. بررسی پژوهش های مختلف نشان می دهد که در بیشتر موارد، روش های مورد استفاده برای برنامه ریزی فناوری در سطح صنعت، یا توسعه یافته روش های برنامه ریزی فناوری در سطح بنگاه هستند و یا از تغییر در چارچوب های سیاست گذاری فناوری در سطح ملّی بدست آمده اند. با توجه به این موضوع در پژوهش حاضر تلاش شد تا با در پیش گرفتن رویکرد کیفی و با استفاده از روش نظریه برخاسته از داده های مبتنی بر مصاحبه نیمه ساختاریافته با 40 نفر از خبرگان دانشگاهی و صنعتی در صنایع نفت و گاز، خودروسازی و هوافضا، ضمن توسعه مدل برنامه ریزی فناوری در سطح صنعت، به معرفی ابعاد و مولفه های مختلف آن پرداخته شود. مدل ارائه شده در این پژوهش، دارای سه سطح می باشد. در سطح مرجع آن، خطوط کلان توسعه فناوری انتخاب می گردد. در سطح میانی مدل، سبد حوزه-های فناوری که پاسخ مناسبی به نیازمندی های کلیدی سیستم می دهند، تعیین می شود و در سطح خرد مدل، گزینه های فناوری که پتانسیل لازم جهت دستیابی به اهداف عملکردی مورد نیاز را دارند، انتخاب می گردند. در انتهای این مقاله، پس از تحلیل مدل توسعه یافته، پیشنهاداتی برای تحقیقاتی آتی ارائه گردیده است.

با توجه به گستردگی مفهوم پدیده هماهنگی به طور عام و در مباحث زنجیره تأمین به طور خاص، در این پژوهش تلاش بر این است تا با تبیین ابعاد و اجزای هر بُعد هماهنگی، به تعریف این پدیده پرداخته شود. پژوهشگران با به کارگیری رویکرد فراترکیب در این پژوهش، به تحلیل نتایج و یافته های محققان قبلی پرداخته و با انجام گام های هفت گانه این روش، پدیده هماهنگی شبکه تأمین خودروسازی را در پنج بُعد، شانزده زیربُعد و پنجاه وهفت جزء طبقه بندی کردند. درنهایت با استفاده از روش آنتروپی شانون، به تعیین ضریب اثر اجزای مشخص شده در صدونودوچهار پژوهشی که نهایی شده، پرداخته شده است.

با توجه به عدم توفیق سازمان های پژوهش و فناوری در ایفای نقش و رسالت خود و در نتیجه عدم اثربخشی آنها از یک سو و افزایش فشارها برای پاسخگویی از سوی دیگر، سازمان های پژوهش و فناوری نیازمند تقویت مدیریت راهبردی خود به منظور تبدیل شدن به سازمان های موثر، کارآمد و هدف گرا برای نوآوری و توسعه فناوری می باشند. براین اساس موضوعی که مطرح می شود این است که مفهوم راهبرد در سازمان های پژوهش و فناوری چیست و الگوی مناسب برای مدیریت راهبردی توسعه فناوری این سازمان ها چگونه است. این تحقیق براساس روش «تحقیق آمیخته» از نوع «طرح تحقیق آمیخته اکتشافی متوالی» انجام می گیرد. در مرحله اول براساس روش شناسی تئوری برخاسته از داده ها به تبیین مفهوم راهبرد در سازمان های پژوهش و فناوری و ارائه مدلی برای مدیریت راهبردی توسعه فناوری در سازمان های پژوهش و فناوری مستقل براساس مصاحبه های نیمه ساختار یافته با مدیران و افراد مرتبط، پرداخته شده است. مدل توسعه یافته مبتنی بر رویکرد توانمندی های پویا به مدیریت راهبردی و مدلی فرایندی است که در برگیرنده شش مقوله اصلی «تعیین حیطه فعالیت و چشم انداز»، «تعیین اهداف دانشی فناورانه سازمان»، «متوازن سازی فعالیت های اکتشاف و بهره برداری»، «ره نگاشت ترکیبی مسیرهای فناورانه»، «فرایندها، منابع و توانمندی های سازمان های پژوهش و فناوری» و «انتقال دستاوردها» است. سپس با استفاده از روش تحقیق مطالعه چند موردی، در مورد یافته های سه مطالعه عمیق موردی براساس مدل توسعه یافته در مرحله اول که در سازمان های پژوهش و فناوری منتخب مرتبط با صنعت نفت به اجرا درآمد به تبیین مدل پرداخته شد و براساس آن شواهدی برای پشتیبانی و تائید مدل توسعه یافته، گردآوری گردید.

انتقال دانش و فناوری از دانشگاه به صنعت به کمک شرکت های زایشی، راهکاری است که نزدیک به یک دهه در ایران پیاده سازی شده و به نظر می رسد تا به امروز خروجی های آن، نتوانسته موجب شکل گیری جنبشی اساسی در سطح صنعت شود. در این مقاله تلاش شده تا با بررسی عمیق وضعیت شرکت های تازه-تأسیس فناوری محور دانشگاهی1، به مدلی برای شناخت بهتر فرآیند رشد این نوع شرکت ها و پاسخ گویی به سه سوال اساسی دست یافته شود: 1) چگونه می توان این نوع شرکت ها را با رویکردی تجاری دسته بندی نمود، 2) این نوع شرکت ها برای رسیدن به موقعیتی پایدار چه مراحلی را طی می کنند و 3) در هر یک از این مراحل با چه عواملی روبرو هستند. در این مقاله ضمن ارائه یک تقسیم بندی جدید از این شرکت ها، با تکیه بر روش تحقیق نظریه بنیادین و مصاحبه های عمیق با 20 نفر از مدیران عامل و اعضای هیأت مدیره 14 شرکت به همراه برخی از مسئولین و مدیران مرکز رشد فناوری های پیشرفته دانشگاه شریف، مرکز رشد و پارک علم و فناوری دانشگاه تهران، در نهایت به مدلی 7 مرحله ای به همراه عوامل اثرگذار بر فرآیند رشد در هر مرحله دست یافته شد.

پیچیدگی های ساختاری و محیطی و همچنین فشارهای رقابتی، باعث شده تا تعیین اولویت های توسعه تکنولوژی یک صنعت برای سیاست گذاران، مدیران و برنامه ریزان آن، از اهمیت خاصی برخوردار شود. با وجود ضرورت این مهم که مورد تأکید محققان نیز قرار دارد، فرایندی وجود ندارد که با توجه به اقتضائات خاص سطح صنعت، به برنامه ریزی تکنولوژی بپردازد. این شکاف تئوریک، باعث شده تا مطالعات دانشگاهی و صنعتی برای تدوین راهبرد تکنولوژی یک صنعت با توسعه مدل های برنامه ریزی تکنولوژی بنگاه یا با تغییر در مدل های سیاست گذاری تکنولوژی سطح کلان، به شناسایی و انتخاب تکنولوژی های کلیدی یک صنعت بپردازند که هر دو این رویکردها از ضعف ها و نقایصی برخوردارند. در این مقاله با رویکردی کیفی و با استفاده از روش نظریه برخاسته از داده ها، مدلی سه سطحی برای برنامه ریزی تکنولوژی در سطح صنعت ارائه شده است که در سطح مرجع، خطوط کلان توسعه تکنولوژی انتخاب می شود و در سطح میانی، مدل سبد حوزه های تکنولوژی که پاسخ مناسب به نیازمندی های کلیدی سیستم می دهند، تعیین می شود. در سطح خرد مدل نیز گزینه های تکنولوژی که پتانسیل لازم برای دست یابی به اهداف عملکردی مورد نیاز را دارند، انتخاب می شوند. در ادامه مقاله و پس از تحلیل مدل توسعه یافته، پیشنهادهایی برای پژوهش های بعدی ارائه شده است.

به صورت غالب مسئله انتخاب تا?مین کننده، از آنجاکه تصمیم گیرنده ناچار به ارزیابی توا?مان تا?مین کنندگان بر اساس معیارهای چند گانه و گاهی متعارض است، به شکل مسائل تصمیم گیری چند معیاره(MADM) مورد توجه قرار می گیرد. یکی از محدودیت های تکنیک های MADM، در این است که این دسته از تکنیک ها برای انتخاب تأمین کننده، گزینه های موجود برای انتخاب را تنها با یکدیگر مقایسه می کنند و با اهداف و خواسته های مطلوب بنگاه مشتری در هر شاخص مورد مقایسه قرار نمی دهند. یکی از تکنیک های سودمند برای حل این کاستی، تکنیک تخصیص بدیهی AD است. صورت های مختلف تکنیک تخصیص بدیهی در این راستا ضعف هایی دارند، که در این مقاله کوشیده شده تا با اتخاذ صورت اصلاح شده ای از این تکنیک در دو حالت قطعی و فازی، پس از شناسایی شاخص های اصلی در انتخاب تأمین کننده، به حل مسئله انتخاب تأمین کننده برای زنجیره-تأمین بپردازیم. از آنجا که ارزیابی در هر شاخص نیازمند داده هایی هم به شکل دقیق و قطعی و هم به شکل فازی است، با استفاده از صورتی مختلط از تکنیک تخصیص بدیهی با هر دو نوع از داده های پیش گفته، به حل مسئله پرداخته شده است. در پایان نیز به منظور حصول اطمینان از سودمندی روش پیشنهادی به یک مطالعه موردی نیز اشاره خواهد شد و نتایج، با نتایج حاصل از روش تخصیص خطی (LAM) مقایسه می شوند.

این مقاله با هدف ارایه الگو و مدلی جهت مکانیابی مراکز فروش و خدمات پس از فروش شرکت تالیا انجام شده است. پژوهشگر از طریق مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با صاحب نظران و کارشناسان تالیا به شناسایی عوامل مؤثر در این رابطه پرداخته که شامل دو دسته شاخص و محدودیت هستند. دسته اول شامل شاخص های بازاریابی و مشتری مداری و دسته دوم مربوط به محدودیت های مالی و سرمایه گذاری و جغرافیایی است. در هر یک از مناطق 22 گانه شهر تهران نیز سه ملک با کاربری تجاری ـ اداری یعنی در مجموع 66 گزینه طی جستجو و جمع آوری اطلاعات و مصاحبه با کارشناسان سرمایه گذاری و مشاوران املاک انتخاب شد. از آنجا که انتخاب چند مرکز بهینه از میان 66 گزینه، با توجه به وجود دو دسته شاخص و محدودیت امکان پذیر نبود، از تلفیق دو مدل مقایسات زوجی- TOPSIS (مقایسات زوجی برای دست آوردن وزن شاخص ها) و برنامه ریزی صفر و یک به ترتیب برای عوامل دسته اول و دوم استفاده شده است. در نهایت 6 مرکز فروش و خدمات پس از فروش از میان این گزینه ها انتخاب شد.

هدف از طرح ریزی و زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه انجام یک سری از فعالیت¬ها و وظایف به منظور کاهش یا حذف توقفات تولید و حداکثر کردن قابلیت اطمینان تجهیزات تولیدی می باشد. بازرسی، تعمیر و جایگزینی(تعویض) تجهیزات تولیدی از فعالیت¬های محوری و اساسی تعمیرات پیشگیرانه(PM) می¬باشند. یک هدف¬های مهمِ انجام تعمیرات پیشگیرانه، حداقل کردن زمان توقف تجهیزات و ماشین آلات تولیدی است. برای رسیدن به این هدف، مدیریت باید منابع و پرسنل ماهر تعمیراتی را به شکل کارآ و موثر به فعالیت¬های تعمیراتی تخصیص داده و برنامه زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه را مشخص نماید. مدل¬های ریاضی مختلفی برای حل مساله زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه و تخصیص نیروی کار ماهر به فعالیت¬ها و وظایف تعمیراتی که نیازمند چندین مهارت هستند، توسعه داده شده است. تحقیقات انجام شده در این زمینه دارای چندین نقص و کاستی است. در مدل¬های ارائه شده، شیوه تعیین ترکیب مهارت¬ها، حل نشده و فرض بر این است که ترکیب مهارت¬ها و حالات ممکن انجام کارها، مشخص است. مساله تعیین ترکیب مهارت¬ها، به مفهوم تعیین تمامی حالات ممکن تخصیص نیروی کار ماهر برای انجام یک فعالیت است. تعیین ترکیب مهارت¬ها کاری بسیار مشکل است زیرا تعداد حالات ممکن با افزایش تعداد فعالیت¬ها، مهارت¬ها و پرسنل به شکل نمایی افزایش پیدا می¬کند. در این پژوهش یک روش یکپارچه جهت زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه در حالت وجود نیروی کار چند مهارته مورد بررسی قرار گرفته و دو مدل جدید جهت زمانبندی تعمیرات پیشگیرانه ارائه شده که جواب بهینه و ترکیب مهارت¬ها را مشخص می¬نماید.

اگر چه یافته های بشری در ارتقاء کیفیت زندگی و توسعه سطح رفاه جامعه و توسعه اقتصادی و اجتماعی نقش به سزایی ایفا می کند اما این یافته ها تا زمانی که جنبه کاربردی پیدا نکرده و به بازار عرضه نشوند یا در دسترس متقاضیان قرار نگیرند از اهمیت لازم برخوردار نبوده و نمی توانند هزینه های تحقیق را جبران کند. شواهد متعدد از سراسر دنیا حاکی از این است که هر چند تعداد کثیری از تحقیقات از نظر فنی موفق بوده اند، اما تنها درصد اندکی از آنها در زمینه تجاری سازی به موفقیت دست یافته اند که این امر نشان دهنده پیچیدگی فرآیند تجاری سازی است. در این راستا، شناسایی عوامل مؤثر بر تجاری سازی این ایده ها و پیش بینی احتمال موفقیت آن ها می تواند مخترعین و نوآوران را در تجاری سازی یاری رساند. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر بر تجاری سازی اقدامات نوآورانه و پیش بینی موفقیت آن ها در استان یزد انجام گرفته است. در این راستا، ابتدا متغیرهای مؤثر برتجاری سازی اختراعات و ابتکارات شناسایی شده و سپس بهترین مدل شبکه عصبی مصنوعی برای پیش بینی احتمال موفقیت این اختراعات ارائه گردیده است. نتایج این تحقیق نشان داده است که متغیرهای جمعیت شناختی، عوامل فردی- شخصی، فنی- فناورانه، بازار، مالی و اداری- قانونی بر موفقیت تجاری سازی تأثیرگذارند. همچنین در میان مدل های اجرا شده، مدل پرسپترون چندلایه (MLP) همراه باالگوریتم پس انتشار خطا (EBP) با 2 لایه پنهان با تابع محرک سیگموئید در لایه های پنهان و تابع محرک خطی در لایه خارجی هم در درصد جواب صحیح و هم در سایر معیارهای کارایی از وضعیت بهتری برخوردار است.

بخش بهداشت و درمان و زیرساخت های مورد نیاز آن هم در بخش نرم افزاری و هم در بخش سخت افزاری همواره مورد توجه بوده است. در این میان اهمیت تجهیزات و اقلام پزشکی در سیستم سلامت کشور بر هیچ کس پوشیده نیست. سازمان ها و شرکت های فعال در این بخش باید بتوانند تصمیمات صحیح را با توجه به اطلاعات موجود در محیط پر نوسان کسب و کار امروز اخذ نمایند. بنابراین، تخمین مقدار تقاضا در دوره های آتی موضوعی حیاتی به نظر می رسد. روش و ابزارهای مختلفی برای انجام پیش بینی تقاضا وجود دارد که هر یک مزیت ها و نقاط ضعف مخصوص به خود را دارند. در این مقاله با استفاده از یک شبکه عصبی مصنوعی چند لایه پیشخور با دو لایه پنهان که با الگوریتم ژنتیک به عنوان الگوریتم یادگیری آموزش داده شده است، سیستمی مقایسه ای با روش رایج مورد استفاده در پیش بینی (روش باکس – جنکینز) با مدل ARIMA(2,1,1) برای پیش بینی تقاضای دستگاه سی تی اسکن ارائه شده است که با توجه به معیار سنجش دقت مدل ها یعنی میانگین مجذور خطا (MSE)، مدل شبکه عصبی اثربخشی و کارایی بیشتری را در مقابل با روش آریما در پیش بینی تقاضای دستگاه سی تی اسکن با توجه به داده ها و اطلاعات موجود از خود نشان داده است.