حسین نوری نیا

هدف: یکی از اقدامات مهم سازمان تأمین اجتماعی در سال های اخیر، حذف دفترچه بیمه از درمان مستقیم سازمان و استفاده از نسخه الکترونیک است. این مقاله با اتکای پژوهشی در این زمینه، اقدام سازمان در حذف دفترچه بیمه از درمان و جایگزینی سیستم جدید HIS را از دیدگاه کارکنان مراکز درمانی بررسی می کند. روش: پیامدهای این اقدام در دو گروه الف) بهبود کارایی و بهره وری و ب) بهبود روابط شامل ارزیابی شده است. برای این منظور کارکنان 16 مرکز درمانی سرپایی شهر تهران به صورت تمام شماری در روز پرسشگری در نظر گرفته شدند که در نهایت بعد از انتخاب حدود 600 نمونه، 423 نفر به پرسشنامه پاسخ گفتند. یافته ها: بیشتر پاسخ گویان (8/52 درصد) در ابتدا موافق حذف دفترچه و جایگزینی سیستم جدید HIS بودند. همچنین، انتظار کارکنان بر آن بود که حذف دفترچه های بیمه موجب بهبود ابعاد گوناگون کار و محیط کاری (اعم از کارآیی و بهره وری و روابط بین کارکنان با بیماران و نیز با یکدیگر) شود و فقط حدود 7 درصد به اثربخشی این طرح در این زمینه ها بدبین بودند. نسبت این گروه از افراد در ارزیابی از عملکرد طرح حذف دفترچه در وضع فعلی به 6 درصد رسید؛ یعنی بخش اصلی انتظارات در این زمینه برآورده شده است. با این حال، می توان بیان کرد که بیشتر پاسخ گویان هم انتظار مثبتی از نقش حذف دفترچه بر فرایندهای کاری و ارتباطی داشتند و هم وضع موجود را مثبت ارزیابی می کردند. نتیجه: در نهایت، میانگین ارزیابی از وضع موجود، تا حدودی کمتر از میانگین ارزیابی از انتظار و پیش بینی تأثیر حذف دفترچه بر این موارد است، اما در کل، ارزیابی مثبت و رضایت بخشی از این طرح بین گروه های گوناگون کارکنان مراکز درمانی وجود دارد.

مقاله حاضر با هدف بررسی تغییرات ناشی از کاربرد اینترنت در رفتارهای فراغتی کاربران جوان اینترنت در تهران و بر پایه تحلیل ثانویه داده های مربوط به فعالیتهای فراغتی آنان تنظیم شده است. سوال اصلی این است که استفاده از اینترنت چه تاثیری بر میزان زمان اختصاص یافته و الگوی انجام فعالیتهای فراغتی جوانان بر جای گذاشته است؟ یافته های مطالعه در خصوص زمان اختصاص یافته به فعالیتهای فراغتی حاکی از آن است که کاربران اینترنت زمان بیشتری را صرف رفتارهای فرهنگی و فراغتی می کنند. همچنین کارکرد ارتباطی اینترنت موجب ارتقای کیفی و کمی فعالیتهای فراغتی دارای کارکرد غالب اجتماعی با محوریت روابط دوستانه شده است. در بخش فراغت رسانه ای، کاربرد اینترنت تاثیر واحدی ندارد. بدین معنی که این تاثیر در ارتباط با تماشای تلویزیون، از الگوی جایگزینی، در ارتباط با گوش دادن به رادیو، از الگوی دوگانه و در مورد مطالعه کتاب، روزنامه و مجله، از الگوی ارتقا پیروی می کند. در نهایت کاربرد اینترنت بر رفتارهای فراغتی سرگرم کننده تاثیری ترغیب کننده دارد.