مهدی علیخانی

مهدی علیخانی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۵ مورد از کل ۵ مورد.
۱.

روابط آمریکا و عربستان سعودی در دوره ریاست جمهوری جو بایدن؛ عوامل تعیین کننده و پیامدها (با تأکید بر پیشنهادهای رسانه ای)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: عربستان سعودی جو بایدن واقع گرایی نوکلاسیک ایران غرب آسیا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 675 تعداد دانلود : 597
عربستان سعودی مهم ترین قدرت امروز جهان عرب محسوب می شود. سیاست خارجی این کشور، آشکارا به قدرت های بزرگ و به خصوص ایالات متحده آمریکا وابسته است. در عین حال، آمریکا نیز همواره برای اجرای سیاست های خود در منطقه غرب آسیا و دستیابی به اهداف و منافع خود در این منطقه، نگاه ویژه ای به عربستان سعودی داشته است. با این حال، روابط آمریکا و عربستان سعودی روند یکسان و پایداری طی نکرده و در دوره های مختلف، روند متفاوتی داشته است. بر این اساس سؤال اصلی مقاله این است که روی کار آمدن جو بایدن در آمریکا، چه پیامدهایی بر مناسبات این کشور با عربستان سعودی خواهد داشت؟ این مقاله بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و در چارچوب نظریه واقع گرایی نوکلاسیک به نگارش در آمده است. نگارندگان به این نتیجه رسیدند که با وجود تمایل عربستان سعودی و آمریکا برای تداوم مناسبات، اما دولت بایدن ضمن در پیش گرفتن همزمان راهبرد فشار و تعامل در قبال ریاض، سعی دارد دامنه نفوذ کشورهای کوچک تر خلیج فارس را در مقابل عربستان سعودی توسعه دهد. 
۲.

واکاوی عوامل موثر بر کنش رقابتی ایران و عربستان در دهه اول انقلاب(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
تعداد بازدید : 386 تعداد دانلود : 291
ایران و عربستان به عنوان دو کشور بزرگ منطقه خلیج فارس، در نزدیک به یک قرن از شکل گیری مناسبات شان، الگوهای رفتاری متفاوتی را در روابط میان خود تجربه کرده اند. پس از انقلاب اسلامی، تهران و ریاض که تا قبل از آن به واسطه برخی اشتراکات هویتی و الزامات نظام بین الملل در پیوند با یکدیگر بودند، رو در روی یکدیگر قرار گرفتند. در این زمان علاوه بر هم خوردن نظم و موازنه قدرت در منطقه، هویت جدید ایران از سوی سعودی به عنوان چالشی به مشروعیت مذهبی خود تلقی شد. این مقاله به دنبال آن است تا بررسی کند کدام عوامل موجب شده تا روابط این دو بازیگر از دوستی و همکاری، به سمت تنش و تعارض برود و این سوال طرح شده است که «عوامل موثر بر الگوهای کنش رقابتی ایران و عربستان در دهه اول انقلاب کدامند و چه پیامدی برای این روابط داشتند؟». پاسخ نگارنده این است که «عوامل هویتی، ژئوپلیتیکی و ساختاری مهمترین عوامل در شکل دهی به روابط ایران و عربستان در دهه اول انقلاب بوده و تلاقی رقابت های هویتی و ژئوپلیتیکی در کنار فشارهای ساختاری منجر به شکل گیری الگوی رقابتی-تعارضی در این روابط شد.» روش این مقاله توصیفی-تحلیلی است و از دو نظریه اجتماعی و مادی به عنوان بستر نظری استفاده شده است.
۳.

هویت گرایی در سیاست خارجی عربستان سعودی و پیامدهای منطقه ای آن(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلید واژه ها: هویت گرایی عربستان سعودی محافظه کاری وهابیت سیاست خارجی عربستان سعودی روابط ایران و عربستان.

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 955 تعداد دانلود : 660
هویت بازیگران عاملی مهم در شکل دادن به منافع، نقش و رفتار آنهاست. به تعبیر سازه انگاران هویت ها انگیزه هایی را نشان می دهند که به فهم رفتار کمک می کنند. عربستان سعودی به واسطه ویژگی های خاص هویتی و عناصر تشکیل دهنده آن، منافع و نقش های خاصی را برای خود تعریف کرده است. نگاه حاکمان سعودی به هویت «خود» و نوع برداشت از آن و نیز هویت «دیگر» بازیگران موجب شده تا سیاست خارجی این کشور، ضمن تداوم و پایداری در اصول، رویکردهای متفاوتی را اتخاذ کند. چرا که هدف انها حفظ و تداوم پادشاهی های محافظه کار، اتحاد و رهبری دولت های عربی، رهبری مذهبی مبتنی بر تفسیر خاص از اسلام و تداوم پیوند با ایالات متحده است. بر این اساس هرگونه برداشت تهدید ناشی از هویت دیگری یا تحولات منطقه که در مقابل این اهداف باشد، موجب تهاجمی شدن سیاست خارجی عربستان و شکل گیری روابط تضاد آمیز می شود. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از نظریه سازه انگاری در پی بررسی هویت عربستان سعودی و آثار و پیامدهای آن بر سیاست خارجی این کشور درمنطقه و به ویژه در قبال جمهوری اسلامی ایران می باشد.
۴.

ساختارهای مادی و معرفتی تأثیرگذار بر روابط ایران و عربستان سعودی در دوران پهلوی (با تأکید بر دهه های 1950 تا 1970 میلادی)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: روابط ایران و عربستان سعودی ژئوپلتیک هویت سازه انگاری نوواقع گرایی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 936
ایران و عربستان سعودی از آغاز شکل گیری روابط، مناسبات پر فراز و نشیبی را تجربه کرده اند. این نوسان در روابط هم در دوران پهلوی و هم در دوران جمهوری اسلامی به چشم می خورد. این مقاله عوامل موثر بر روابط ایران و عربستان در دوران پهلوی و پیامدهای این عوامل برای این روابط را مورد سوال قرار داده است، و این پاسخ اولیه را مطرح می کند که به رغم رقابت های منطقه ای و ژئوپلتیکی ایران و عربستان در این دوره، هم پوشانی نسبی هویتی و مواجهه با تهدیدات هویتی مشترک در سطح منطقه ای و بین المللی در کنار الزامات ساختاری نظام بین الملل، به همکاری دو کشور منجر گردید. به عبارت دیگر، در ساختار آنارشیک نظام بین الملل دوقطبی، ایران و عربستان سعودی بر اساس ساختار اجتماعی میان «خود»، از یکدیگر به عنوان «دوست» برداشت نموده و بر این اساس روابط میان خود را سامان دادند. در این مقاله از روش توصیفی-تحلیلی و دو رویکرد اجتماعی و مادی برای انجام تحقیق استفاده شده است.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان