شهزاد سراوانی

اهداف هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اجتناب شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. مواد و روش ها پژوهش به شیوه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری خاص کلاس پنجم ابتدایی بود که در سال تحصیلی 94-1393 در شهر اردبیل مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از این دانش آموزان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند (20 نفر برای هر گروه). برای جمع آوری داده ها از آزمون ریاضی کی مت، آزمون هوشی ریون، آزمون خواندن شفیعی و همکاران، آزمون بیان نوشتاری فلاح چای، پرسشنامه اجتناب شناختی و مصاحبه تشخیصی بر اساس DSM-5 استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش معنی داری در اجتناب شناختی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص شده است (001/0P<). نتیجه گیری درمان پذیرش و تعهد با آگاه کردن افراد از هیجانات منفی و کمک به آن ها درپذیرش این هیجانات، موجب کاهش اجتناب شناختی افراد شد.

هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان بر اساس سبک های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری انجام شده است. روش : این پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر دبیرستانی منطقه 2 شهر تهران در سال 93-94 می باشد. نمونه مورد تحقیق شامل 383 دانش آموز (167 دختر و 216 پسر) است که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، از بین دانش آموزان دبیرستان های منطقه دو شهر تهران انتخاب شدند و به نسخه ی تجدید نظر شده مقیاس دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (RAAS) و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینک (AISS) پاسخ دادند. برای سنجش عملکرد تحصیلی از معدل ترم گذشته دانش آموزان استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد که بین سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی با عملکرد تحصیلی، همبستگی منفی(به ترتیب 43/0- r= و 56/0- r= ) و معنا دار (05/0> p ) و بین سبک دلبستگی ایمن و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری (56/0 r= ، 05/0> p ) وجود دارد. همچنین سازگاری تحصیلی، عاطفی و اجتماعی رابطه معناداری با عملکرد تحصیلی (به ترتیب 66/0 r= ، 67/0 r= ، 71/0 r= و 05/0> p ) دانش آموزان داشت . حدود 62 درصد واریانس عملکرد تحصیلی از طریق متغیرهای سبک های دلبستگی و سازگاری قابل تبیین بود. نتیجه گیری : با توجه به یافته های این مطالعه باید اهمیت سبک های دلبستگی و سطوح مختلف سازگاری را به عنوان عوامل تأثیرگذار در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مورد تأکید قرار داد.