محمدعلی حدادیان

هنر دیوار نگاری قاجار در خانه های تاریخی برخلاف دوره های قبل علی رغم کم رنگ شدن وجوه رسمی و درباری اش، نقش مهمی در تزئین ابنیه تاریخی این عصر داشته است. خانه های حریری تبریز و قوام الدوله تهران، ازجمله بناهای تاریخی متعلق به اواسط دوره قاجاری اند که در تالار شاه نشین آن ها دیوارنگاره های شاخص و متنوعی وجود دارد. با توجه به قدمت و هم زمانی این خانه های تاریخی، بررسی و تطبیق نقوش آن ها به درک بهتری از رویکرد های تصویری و موضوعی هنر دیوارنگاری در این دو شهر مهم دوره قاجاریه خواهد انجامید. با توجه به فقدان اطلاعات تطبیقی در این زمینه هدف از پژوهش حاضر، شناخت، مطالعه و ارزیابی تطبیقی نقوش دیوار نگاری های خانه های حریری و قوام الدوله است. در همین راستا، دیوار نگاری های بناهای مذکور، برای پاسخ به سؤالات ذیل مورد بررسی قرارگرفته است. خانه های حریری تبریز و قوام الدوله تهران چه وجوهِ تمایز و تفاوتی از منظر ویژگی های مضامین تصویری در نقاشی های دیواری با هم دارند؟ کدام شاخصه های سبکی در دیوار نگاری های این دو بنا باعث تفاوت و تشابه آن ها می گردند؟ تحقیق حاضر؛ به روش تطبیقی- تاریخی در قالب مطالعات میدانی با حضور در محل و ثبت تصویری نگاره ها و همچنین توصیف و تشریح آن ها در کنار مطالعات کتابخانه ای به انجام رسیده است. نتیجه ی بررسی ها نشان داد: در زمینهء ترکیب بندی نقاشی های دیواری؛ فن اجرا و پیاده سازی نقوش در قاب بندی های مشخص و موضوعات متداولِ نقاشی هم عصر تفاوت های اندکی در خانه های فوق وجود دارد. به نحوی که در اکثر موضوعات مشترک تأثیر نقاشی و سبک های متأثر از هنر غرب قابل مشاهده است. علی رغم وجوه اشتراک فوق، تفاوت های محسوسی در مضامین تصویری همانند: نگاره های مذهبی، مناظر گرفت و گیر، طبیعت بیجان و همچنین درجه و مقام اجتماعی صاحبان بنا وجود دارد که به نظر می رسد گزینه آخر مهم ترین دلیل در بروز تمایز دیوار نگاری های دو بناست.

با اینکه امروزه تکنولوژی ها و روش های نگهداری منجربه حفاظت بهتر از اشیای شیشه ای تاریخی و فرهنگی شده است؛ همچنان به توسعه روش های کم خطر در اقدامات حفاظتی نیازمندیم. هدف از این تحقیق، تشریح فرایند استفاده از فن آوری های نمونه سازی سریع از جمله: اسکنر و چاپگر سه بعدی برای بازسازی بخش های مفقود آثار شیشه ای و همچنین تعیین مزیت ها و معایب روش پیشنهادی نسبت به روش های معمول (مانند قالب گیری از بخشی مشابه قسمت مفقود و ریخته گری آن با رزین) جهت به کارگیری آن در مرمت و بازسازی شیشه های تاریخی است. درراستای بررسی فنّاوری های معرفی شده، یک نمونه شیشه مطالعاتی دارای نقوش برجسته که بخشی از آن مفقود بود، انتخاب گردید و با کمک اسکنر لیزری، نقشه های سه بعدی از سطح نمونه و تبدیل آن به داده های قابل استفاده برای چاپگر سه بعدی تهیه شد. در ادامه، با بهره گیری از روش تحقیق تجربی در قالب نمونه سازی، نمونه های بازسازی شده، آزمون های عملی و هم سنجی سیستم ها، قطعه مفقود و چاپ سه بعدی شده تحلیل شد و سپس به شیشه اصیل وصالی گردید. نتایج این تحقیق نشان داد، استفاده از فنّاوری های مدل سازی سریع به عنوان روشی نو می توانند تا حد زیادی در رفتار کم خطر حفاظتی نسبت به شیشه های باستانی مفید باشند. چراکه از مزیت هایی از قبیل: سرعت و دقت در بازسازیِ قطعات مفقود، تکثیر تمامی اثر به تعداد دلخواه، اندازه برداری غیرتماسی ابعاد اثر با دقت و سرعت بالا، امکان ارسال فایل نرم افزاری قطعه مفقودشده به دیگر مراکز پژوهشی، امکان ساخت قطعه مفقود به شکل اولیه و به صورت کاملاً مشابه یا متفاوت با قطعه اصلی، امکان اتصال موقت قطعه ساخته شده به بدنه اصلی اثر که اصل برگشت پذیری در حفاظت را پوشش می دهد، برخوردارند. ازجمله محدودیت های این روش ها: تک رنگ بودن فعلی قطعه چاپ شده، محدودبودن جنس و شفافیت رشته های پلیمری مورداستفاده جهت ساخت قطعه، خطاهای ابزاری در مرحله اسکن و چاپ سه بعدی و همچنین نیاز به اپراتور ماهر برای بازسازی سطوح مفقودشده در نرم افزار سه بعدی است.