فریده باباخانی

فریده باباخانی

مدرک تحصیلی: استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۵ مورد از کل ۵ مورد.
۱.

بررسی هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر دامنه حرکتی، تعادل، و قدرت اندام فوقانی بدمینتون بازان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: دامنه حرکتی قدرت آزمون تعادلی Y ثبات مرکزی ورزشکاران بدمینتون

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 473 تعداد دانلود : 943
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد اندام فوقانی بر مبانی آزمون تعادلی Y، قدرت و دامنه حرکتی چرخش شانه در ورزشکاران بدمینتون باز بود. روش شناسی: 30 بدمینتون باز پسر بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (15=n) و تجربی (15=n) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرینات ثبات مرکزی را به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته برای مدت 40 دقیقه انجام دادند، در حالی که گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد. اندازه گیری عملکرد اندام فوقانی بواسطه آزمون تعادلی Y، و همچنین قدرت و دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی شانه به ترتیب بواسطه دینامومتر دستی و گونیامتر قبل و بعد از ارائه مداخله انجام شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های حاصل از تحقیق بر اساس آزمون آماری آنکوا (ANCOVA) نشان داد که تفاوت معنی داری در میانگین آزمون تعادل اندام فوقانی Y بین دو گروه کنترل و تجربی در هر دو دست برتر و غیر برتر وجود دارد که بیانگر تاثیر مثبت تمرینات ثبات مرکزی بر عملکرد افراد در اجرای آزمون تعادل Y می باشد (05/0 < p) با این حال هیچ تفاوت آماری در قدرت عضلانی و دامنه حرکتی چرخش خارجی و داخلی شانه بعد از ارائه مداخله مشاهده نشد (05/0 < p). نتیجه گیری: بنظر می رسد که ارائه برنامه تمرینات ثبات مرکزی می تواند با رویکرد افزایش عملکرد اندام فوقانی و بالطبع پیشگیری از آسیب در ورزشکاران بدمینتون باز در نظر گرفته شود.
۲.

Comparison of the effect of acute and delayed fatigue on the time to stability of female gymnasts with and without dynamic knee valgus during drop-landing task(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : 554 تعداد دانلود : 245
Background: Drop landing is one of the tasks performed in many sports skills. Lower limb injuries have the highest prevalence in sports where jump landing is repeated frequently. One of the most common landing injuries is an anterior cruciate ligament (ACL) tear, which increases knee valgus and may contribute to an increased risk of ACL injury in athletes. In this situation, fatigue is one of the components that can affect various parameters of the landing task. Aim: The purpose of this study was to investigate and compare the acute and delayed effects of fatigue on the time to stability (TTS) of female gymnasts with and without dynamic knee valgus (DKV) during the landing task. Materials and Methods: In this semi-experimental study with a pretest-posttest design, 42 female gymnasts were selected through purposive and available sampling and divided into two groups of 21: a control group without DKV and an experimental group with DKV. The TTS in these individuals was measured before, after, and 24 hours after the fatigue protocol using the Kistler force plate device. The data was analyzed using SPSS software and statistical methods of analysis of covariance with repeated measures at a significance level of P ≥0.05. Results: According to the findings of this study, it showed that there is a significant difference in the variable of TTS in three time periods (before, after, 24 hours after fatigue) in the control and experimental groups ( P = 0.026). Conclusion: The results of the present study showed that plyometrics on the TTS are significantly different between people with DKV and without DKV, and people with DKV are necessarily at a greater risk of injury during landing tasks.
۳.

بررسی الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی در حرکت اسکات با زوایای مختلف مفصل هیپ(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: الکترومایوگرافی سطحی اسکات چرخش مفصل هیپ

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 18 تعداد دانلود : 289
هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر وضعیت های متفاوت مفصل هیپ بر فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی حین حرکت اسکات بود. روش شناسی: فعالیت الکترومایوگرافی عضلات منتخب اندام تحتانی 15 دانشجوی مرد سالم در حین حرکت اسکات با زاویه های خنثی ° 15، ° 30، ° 45 چرخش خارجی و داخلی مفصل هیپ ثبت شد. برای حذف خستگی احتمالی، آزمودنی ها اسکات را 2 بار با فواصل استراحت 30 ثانیه بین تکرار و 4 دقیقه بین زوایای مختلف انجام می دادند. تفاوت معناداری در میزان فعالیت وستوس مدیالیس (052/ 0= p )، وستوس لترالیس (0/102= p ) و تنسورفاسیالاتا (0/193= p ) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده نشد. درحالی که تفاوت معناداری در میزان فعالیت گلوتئوس مدیوس (001/ 0= p ) و بایسپس فموریس (0/015= p ) در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ دیده شد. ضمن اینکه معنادار بودن نسبت فعالیت گلوتئوس مدیوس به تنسورفاسیلاتا در حرکت اسکات بین زوایای مختلف مفصل هیپ مشاهده شد. اسکات با زوایای خارجی مفصل هیپ می تواند به عنوان یک روش مؤثر جهت افزایش فعالیت گلوتئوس مدیوس و نسبت فعالیت گلوتئوس مدیوس به تنسورفاسیالاتا و افزایش فعالیت بایسپس فموریس در زوایای ° 45 خارجی و ° 30 داخلی مفصل هیپ در نظر گرفته شود .
۴.

مقایسه راستای آناتومیک اندام تحتانی و برخی شاخص های عملکردی بین ورزشکاران با و بدون اسپرین خارجی مچ پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: اسپرین مچ پا ورزشکار تعادل عضلات مرکزی راستای آناتومیک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 309 تعداد دانلود : 265
مچ پا از شایع ترین نواحی وقوع آسیب دیدگی در ورزش است؛ به طوری که 25 درصد از کل آسیب های ورزشی را در برمی گیرد. ارتباط متغیرهای راستای آناتومیک با وقوع آسیب در این مفصل نامشخص است. تعداد 25 ورزشکار مبتلا به آسیب مچ پا و 25 ورزشکار سالم، به صورت تصادفی انتخاب شدند و داوطلبانه در مطالعه حاضر شرکت کردند. متغیرهای شاخص قوس کف پا، افت ناوی، تیبیاوار، هایپر اکستنشن زانو، پیچش درشت نی، دامنه حرکتی دورسی فلکشن، استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی و تعادل ایستا و پویا، در نمونه ها اندازه گیری شدند. مقایسه داده های دو گروه با استفاده از آزمون های تی مستقل و یومن ویتنی نشان داد که بین دو گروه در مقادیر شاخص قوس کف پا و تیبیاوارا تفاوت معناداری وجود دارد؛ درحالی که بین مقادیر متغیرهای افت ناوی، هایپراکستنشن زانو، پیچش درشت نی، دامنه حرکتی دورسی فلکشن، تعادل ایستا و پویا و استقامت عضلات ثبات دهنده مرکزی، تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد؛ براین اساس، احتمالاً ناهنجاری های اندام تحتانی می توانند در بروز آسیب های مچ پا دخیل باشند.
۵.

تأثیر حمل کوله پشتی با بارهای مختلف بر پارامترهای کینماتیکی راه رفتن دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان همدان(مقاله علمی وزارت علوم)

تعداد بازدید : 561 تعداد دانلود : 560
زمینه و هدف: کوله پشتی یکی از ابزارهای شایع و محبوب در میان اقشار مختلف جامعه به ویژه کودکان محسوب می شود. بدین سبب هدف از این مطالعه، تعیین اثر حمل کوله پشتی با بارهای مختلف، بر پارامترهای کینماتیکی را ه رفتن دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی بود. روش تحقیق: 15 دانش آموز با میانگین سنی 0/61± 9/6 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند. هریک از آزمودنی ها کوله پشتی هایی با بارهای 0، 10، 15 و 20 درصد وزن بدن در حال راه رفتن بر روی نوارگردان با سرعت 1/1 متر بر ثانیه به مدت 20 دقیقه حمل کردند. راه رفتن آزمودنی ها توسط دوربین دیجیتالی ثبت شد. تجزیه و تحلیل سینماتوگرافی فیلم های گرفته شده با نرم افزار دارت فیش انجام گرفت. داده ها با ANOVA با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند (0/05>p). یافته ها: نتایج نشان داد افزایش بار کوله پشتی موجب افزایش معنی داری در زاویه خم شدن زانو برای شرایط 15 درصد (0/02=p) و 20 درصد (0/03=p)، افزایش معنی داری در باز شدن مچ پا برای شرایط 15 درصد (0/03=p) و 20 درصد (0/04=p) و افزایش معنی داری در فاصله یک طول قدم برای شرایط 20 درصد (0/02=p) می شود. همچنین افزایش بار باعث کاهش معنی داری در زاویه خم شدن مچ پا برای شرایط 10 درصد (0/01=p)، 15 درصد (0/02=p) و 20 درصد (0/03=p) و کاهش معنی دار تواتر قدم در شرایط 20 درصد (0/03=p) می شود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش حاضر، به نظر می رسد که حمل کوله پشتی معادل 10 تا 15 درصد وزن بدن برای دانش آموزان مقطع ابتدایی مناسب باشد.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان