یاسمن رفیعی

موسیقی مقامی از جمله انواع موسیقی است که بیشترین نزدیکی را با فرهنگ جامعه میزبان دارد. مطالعه حاضر با استفاده از روش گراندد تیوری ساختارگرا به بررسی این گونه از موسیقی در راستای جذب گردشگران فرهنگی می پردازد. در گردآوری داده ها از تکنیک های متعددی مانند مصاحبه، مشاهده، مشاهده ی آنلاین و گردآوری اسناد و متون در چهارچوب روش گراندد تیوری و به روش نمونه گیری هدفمند جمع آوری شده است. مصاحبه شوندگان این پژوهش را کارشناسانی تشکیل داده اند که با موسیقی مقامی ایران آشنایی داشته و در حوزه ی گردشگری نیز فعالیت دارند. داده های حاصل از مصاحبه با کارشناسان، با کمک نرم افزار اِن ویوُ[1] کدگذاری سه گانه ی باز، محوری و انتخابی شد و از میان داده ها 72 مفهوم و 6 مقوله به دست آمد. "تبدیل شدن به جاذبه ی فرهنگی" به عنوان مقوله ی مرکزی انتخاب شد و سپس با استفاده از مدل پارادایمی، نظریه ی خودبنیاد ارایه شد. سه دسته عوامل مداخله گر شامل عدم آگاهی و شناخت، مشکلات زیرساختی و موانع حاکمیتی شناسایی گردید. طراحی رویدادهایی با محوریت موسیقی مقامی، برگزاری جشنواره های مشترک با کشورهای هم زبان به واسطه ی تشابهات فرهنگی، اشاعه ی موسیقی خیابانی و یا اجرای موسیقی مقامی در اماکن عمومی و طراحی بسته های سفر با محوریت موسیقی مقامی از جمله راهکارهای توسعه گردشگری موسیقی است. [1] - NVIVO