سید احمد دلیری

امروزه نقش بی بدیل نوآوری در ایجاد مزیت های راهبردی موجب شده است تا رهبران سازمانی از بهترین ساز و کارهای ممکن برای توسعه ظرفیت های نوآورانه خود سود جویند. از این رو تحقیق حاضر در تلاش است تا با توجه به ظهور و درخشش دو عامل "رهبری راهبردی" و "ارتباطات شبکه ای" در عرصه ادبیات معاصر، موضوع تأثیر متغیر مستقل "رهبری راهبردی" بر متغیر وابسته "نوآوری" با تأکید بر نقش میانجی متغیر "ارتباطات شبکه ای" در عرصه یک سازمان صنعتی دفاعی را مورد بررسی قرار دهد. جامعه تحقیق مشتمل بر 120 نفر از مدیران و کارشناسان برجسته سازمان می باشند. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده و داده های آن از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. آزمون فرضیه های تحقیق بر اساس روش مدل یابی معادلات ساختاری صورت پذیرفت. نتایج تحقیق بیانگر آنست که عامل رهبری راهبردی هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق ارتباطات شبکه ای بر عامل نوآوری در جامعه هدف تأثیرگذار بوده، و مهمتر آنکه، تأثیرات غیر مستقیم به مراتب فراتر از تأثیرات مستقیم می باشد.