خدیجه صاحب

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه تفکر خلاق، تفکر انتقادی و حل مسئله ی اجتماعی در بین نوجوانان تیزهوش و عادی در سال تحصیلی 98- 1397 بود. روش پژوهش حاضر علی- مقایسه ای است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان تیزهوش و عادی مشغول به تحصیل در پایه متوسطه دوم (دهم و پایه یازدهم) در مدارس پسرانه شهر کرمانشاه (بدون بزرگسالان و استثنایی) بودند که با استفاده از شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای دانش آموزان متوسطه دوم در مدارس تیزهوشان و عادی پسرانه شهر کرمانشاه با هم مقایسه شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خلاقیت عابدی، (1363،CT)، تفکر انتقادی کالیفرنیا فاسیونی و فاسیونی (1992،CCTDI) و حل مسئله ی اجتماعی دزوریلا و همکاران (2002،SPSI-R) است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و از آمار استنباطی که از آزمون تحلیل واریانس استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از این بود که بین دانش آموزان تیزهوش و عادی از لحاظ تفکرخلاق و گرایش به تفکر انتقادی تفاوت معناداری وجود ندارد (41/1=F، 05/0< 230/0=p؛ 98/0=F، 05/0< 451/0=p) اما حل مسئله اجتماعی، در بین دانش آموزان تیزهوش و عادی دارای تفاوت معناداری می باشد (89/0=F، 05/0> 012/0=p). با توجه نقش مهم تفکر خلاق، تفکر انتقادی و حل مسئله ی اجتماعی در بین نوجوانان و اهمیت آن در پیشرفت تحصیلی آن ها، از این رو به مسئولین آموزش و پرورش توصیه می شود گام های مؤثری در جهت حفظ و ارتقاء تفکر خلاق، تفکر انتقادی و حل مسئله ی اجتماعی دانش آموزان بردارند.

با توجه به هدف مقایسه اثربخشی درمان وابسته به پذیرش و تعهد با درمان وجودی اصلاح روابط فرازناشویی، پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا از نوع آزمایشی دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل می باشد. جامعه آماری افراد دارای تجربه رفتار فرازناشویی مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهر کرمانشاه در طی یک سال جاری می باشد. حجم نمونه بر اساس روش نمونه در دسترس به صورت تصادفی60 نفر انتخاب شد. این طرح در دو گروه که یک گروه از روش درمانی پذیرش و تعهد بهره مند می شود و گروه دیگر از روش درمانی رویکرد وجودی (قبل از اجرای آموزشها از آنان پس از آزمون گرفته می شود که این دو گروه بعد از آموزش های لازم در آخر اثربخشی آنان در افراد مورد مقایسه و بعد پس آزمون اجرا گردید. پروتکل-درمانی شامل روش درمانی پذیرش و تعهد و درمانی وجودی میباشد. ابزار پژوهش پرسشنامه روابط زناشویی مارک واتلی (2006) بود. برای تحلیل داده ها از شاخصهای توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد اثربخشی درمان وابسته به پذیرش و تعهد با درمان وجودی بر اصلاح روابط فرازناشویی اثربخش بودند و قدرت اصلاح را داشتند.

هوش هیجانی یکی از موضوع های اساسی در حیطه روانشناسی است که بر جنبه های مختلف زندگی از قبیل خلاقیت و پیشرفت تحصیلی نقش به سزایی دارد. هدف این پژوهش با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی و خلاقیت در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر کرمانشاه انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ اجرا توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه کرمانشاه در سال تحصیلی 97-1396 بود. روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید. حجم نمونه براساس جدول مورگان 50 نفر از دانش آموزان مقطع دوره دوم متوسطه دبیرستان دخترانه شهر کرمانشاه انتخاب گردید. همه دانش آموزان نمونه پژوهش پرسشنامه های هوش هیجانی بار-آن (1997)، پرسشنامه تورنس (1974) و مقیاس انگیزه پیشرفت (T.M.A) هرمنس(1977) را تکمیل کردند.داده ها با استفاده از نرم افزار SPPSتحلیل شدند. یافته ها نشان داد که رابطه معنی داری بین هوش هیجانی و انگیزش پیشرفت وجود ندارد(05/0<P)، و رابطه معنی داری هوش هیجانی و زیرمقیاس های خلاقیت شامل عامل های سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری وجود ندارد(05/0<P) و همچنین هوش هیجانی توان پیش بینی انگیزش پیشرفت و هوش هیجانی توان پیش بینی خلاقیت را در دانش آموزان دوره متوسطه دوم را دارند. نتیجه پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی و خلاقیت رابطه ای وجود ندارد. بنابراین به منظور رسیدن به سطح بالایی از مهارت های تحصیلی، علاوه بر توانایی های شناختی کلی، دانش آموزان نیازمند به رشد مناسب در جنبه هایی مختلف مؤلفه های هیجانات و خلاقیت می باشند.

این پژوهش به منظور بررسی همه گیرشناسی اختلالات روانی در افراد وابسته به مواد اپیوئیدی شهر کرمانشاه در سال 1396 انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که در طی آن 325 (22 زن و 303 مرد) افراد وابسته به مواد اپیوئیدی که به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شده بودند، جهت تشخیص وابستگی به مواد از ملاک های DSM-IV-TR و برای ارزیابی میزان نشانه های مربوط به اختلال های روانی از آزمون SCL-90-R اعتباریابی شده ایران و پرسشنامه جمعیت شناختی نمونه استفاده گردید. داده ها براساس شاخص های آماری توصیفی و آزمون های Z ,X ,T با بهره گیری از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میزان شیوع پرخاشگری در بین افراد بیمار برابر با 10/15 درصد، اضطراب 9/23 درصد، وسواس 10/76 درصد، حساسیت بین فردی 7/69 درصد، شکایات جسمانی 13/84 درصد، روان پریشی 9/53 درصد، پارانوئید 10/15 درصد، افسردگی 15/07 درصد و ترس مرزی 13/53 درصد می باشد بیشترین میزان مربوط به اختلال های افسردگی و شکایت جسمانی و کمترین اختلال مربوط به حساسیت بین فردی بود. مطالعات اپیدمولوژیک مختلف نشان می دهد میزان شیوع اختلال های روانی در کشورها و فرهنگ های مختلف بعلت تفاوت در روش های نمونه گیری، نوع ابزارهای مورد استفاده و تکنیک های مختلف مصاحبه متفاوت و متنوع است.