هیوا بهرام فرد

مقدمه: هدف از این تحقیق ارائه مدلی کاربردی به منظور ارتقای اخلاق ورزشی و تدوین کدهای اخلاقی به عنوان راهنمای رفتاری مربیان ورزش است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آمیخته و نحوه جمع آوری داده ها میدانی است. برای تدوین کدهای اخلاقی برای مربیان ورزش، مصاحبه ای بین 13 نفر (نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی) از مربیان تیم های ورزشی لیگ برتر، یک و دوی فوتبال (به ویژه مربیان اخلاق مدار) انجام، سپس پرسشنامه مستخرج از مصاحبه کیفی در اختیار 30 تن از مربیان فوتبال قرار گرفت. در نهایت برای تعیین تناسب مدل پیشنهادی، پرسشنامه 23 گویه ای محقق ساخته در اختیار تعدادی از صاحب نظران حوزه اخلاق ورزشی ویژه مربیان قرار گرفت و مدل نهایی ارائه شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که شش عامل یا کد اخلاقی اصلی برای اخلاق ورزشی مربیان وجود دارد که به ترتیب بار عاملی شامل عوامل مرتبط با توجه و تمرکز با بار عاملی 86/0 دارای بالاترین اولویت، عوامل مرتبط با عدالت و رفتار منصفانه با بار عاملی 84/0، عوامل مرتبط با امانتداری با بار عاملی 83/0، عوامل مرتبط با مراقبت و مسئولیت پذیری و جوانمردی با بار عاملی 70/0، عوامل مرتبط با صلاحیت فنی با بار عاملی 62/0 و عوامل مرتبط با اعتقادات و ارزش ها با بار عاملی 54/0 با اولویت ششم است. نتیجه گیری: در نهایت پیشنهاد می شود که با در نظر گرفتن عوامل استخراج شده به عنوان الگویی کاربردی، منشوری برای کدهای اخلاقی مربیان ورزش تدوین و به عنوان ضابطه قانونی معرفی شود.

هدف از این پژوهش بررسی ثبات عوامل مختلف تأثیرگذار در تیم های لیگ حرفه ای فوتبال کشور (مدیر، مربی و بازیکنان) و نقش آنها در موفقیت تیمی شان است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری تحقیق تمام تیم های لیگ برتر فوتبال ایران از دوره اول تا یازدهم لیگ بودند. به منظور گردآوری داده ها، شامل اسامی و تعداد کلیه مدیران، مربیان و بازیکنان تیم های مختلف لیگ برتر در یازده دوره گذشته، از مراجعه حضوری و مصاحبه با فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و باشگاه ها و همچنین سایت ها و روزنامه های ورزشی معتبر استفاده شد. نوع داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون k-s، پارامتریک تشخیص داده شد، که بر این اساس داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و همچنین آزمون تحلیل واریانس و t همبسته تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین ثبات در مدیریت، مربیان و بازیکنان و کسب موفقیت (رتبه) رابطه مستقیم برقرار است. همچنین تغییر مربیان در طول و میانه فصل نتیجه مطلوبی را برای تیم به همراه نیاورده است.