الهه نوروزی

مقدمه: خود مراقبتی در بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی، عاملی مهم و تأثیرگذار در کنترل و کاهش عوارض شیمی درمانی است که موجب پایبندی بیشتر به شیمی درمانی و بهبود کیفیت زندگی بیماران می گردد. با توجه به نقش تلفن های همراه هوشمند در زندگی افراد و ظرفیت های مشهود آن جهت خود مراقبتی، هدف از مطالعه حاضر طراحی و ارزیابی برنامه کاربردی خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه برای بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی است. روش ها: پژوهش توسعه ای-کاربردی حاضر در دو مرحله انجام شد. ابتدا نیازسنجی از نه متخصص آنکولوژی، 24 متخصص جراحی عمومی و 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی صورت پذیرفت. سپس، نمونه اولیه برنامه کاربردی تحت پلتفرم اندروید طراحی گردید و درنهایت، جهت ارزیابی قابلیت استفاده و رضایت کاربران پرسش نامه استاندارد کوئیز نسخه پنج و نیم به مدت یک هفته در اختیار 30 نفر از مبتلایان به سرطان پستان تحت شیمی درمانی قرارگرفته و تکمیل شد. نتایج مطالعه با روش های آمار توصیفی و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. یافته ها: افراد شرکت کننده در پژوهش، از میان 36 نیاز اطلاعاتی مطرح شده، 32 عنصر داده پرسش نامه نیازسنجی را ضروری دانستند. ویژگی های کلی برنامه طراحی شده شامل پروفایل بیمار، مدیریت عوارض جانبی، سبک زندگی و قابلیت های سیستم بود. ارزیابی قابلیت استفاده از برنامه کاربردی نشان داد که کاربران برنامه کاربردی را با میانگین امتیاز 9/7 (از مجموع نه امتیاز) در سطح خوب ارزیابی نموده اند نتیجه گیری: از برنامه های کاربردی خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه می توان جهت کمک به بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در مدیریت عوارض جانبی و کسب مراقبت های خود مراقبتی استفاده نمود.

کاهش تعادل و کنترل پوسچرال در سالمندان سبب بروز عوارض ناگواری مانند زمین خوردن و شکستگی لگن می شود. نظر به اهمیت تعادل و قدرت در سلامت سالمندان، هدف مطالعة حاضر"" بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات منتخب بر قدرت آبداکتورهای ران و تعادل زنان سالمند سالم"" است. در تحقیق نیم هتجربی حاضر، 50 زن سالمند با میانگین سنی 152 سانتی متر، داوطلبانه شرکت کردند. تعادل ایستا و /45±2/ 60 کیلوگرم و قد 28 /93±6/ 59/04±2/1 سال، وزن 5 پویا و قدرت عضلات آبداکتور ران شرکت کنندگان پیش و پس از 8 هفته تمرینات منتخب، توسط آزمون های ایستادن روی یک پا (تعادل ایستا)، زمان برخاستن و رفتن (تعادل پویا) و دستگاه دینامومتر دیجیتال (قدرت عضلات آبداکتور ران)، اندازه گیری شد. از آمار توصیفی برای محاسبة میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات و برای تعیین اختلاف بین P≤ 0/ مستقل و وابسته در سطح معن اداری 05 t نمره های پیش آزمون و پس آزمون بین و درون گروهی به ترتیب از استفاده شد. نتایج نشان داد که پس از هشت هفته تمرینات منتخب قدرت عضلات آبداکتور ران افزایش و همچنین تعادل ایستا و پویای زنان سالمند بهبود یافت. نتایج مؤید نقش تمرینات درمانی منتخب در بهبود تعادل ایستا و پویای افراد سالمند و همچنین وجود رابطه بین قدرت عضلات آبداکتور ران و تعادل ایستا و پویای زنان سالمند سالم است.