راضیه بن زاده

مقدمه و هدف :هدف این پژوهش تبیین رابطه بین یادگیری سازمانی با خلاقیت دبیران دبیرستانهای شهرستان فراشبند بود. روش شناسی پژوهش: تحقیق حاضر از حیث هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل دبیران دبیرستانهای شهرستان فراشبندبه تعداد 170 نفر در سال 1402 است که به صورت تمام شماری در تحقیق مشارکت داشتد. که در نهایت 168 پرسشنامه قابل تجزیه و تحلیل جمه آوری و تحلیل شد.ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارد سنگه (1992) و پرسشنامه استاندارد تورنس (1980) می باشد بود که توسط تحقیقات قبل روایی و پایایی آنها مورد تائید قرار گرفته بود. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین یادگیری سازمانی با خلاقیت دبیران رابطه مثبت و معناداری وجود داردهمچنین بر اساس نتایج رگرسیون، مهارتهای فردی،یادگیری تیمی و چشم انداز مشترک، خلاقیت دبیران را پیش بینی می کنند. بحث و نتیجه گیری: بر اساس مهارتهای فردی،یادگیری تیمی و چشم انداز مشترک، خلاقیت دبیران قابل پیش بینی می باشد .مدیران با تسهیلات لازم برای یادگیری سازمانی می توانند خلاقیت دبیران را بهینه سازی نمایند.

عدل مفهومی است که به دلیل انطباق آن بر فطرت نوع بشر، همواره در طول تاریخ موضوع مباحث مختلف الهی و انسانی بوده و از زوایای گوناگون بررسی شده است. در این مقاله با استفاده از روش معناشناسی ایزوتسو، ساختار معنایی این واژه بر اساس گزاره های حاصل از آیات قرآن بررسی می شود. در دستگاه معناشناختی قرآن، واژه عدل با حفظ معنای اصلی که ذاتی کلمه است - با برخی دیگر از مفاهیم اخلاقی و دینی از قبیل قسط، حق، ایمان، علم، صدق و تقوی ارتباط معنایی دارد. بر این اساس، تبیین ارتباط عدل با مفاهیم به دست آمده به عنوان حوزه معنایی این واژه، شاکله اصلی این جستار را تشکیل می دهد.

مدخلِ سجع نوشته یکی از مستشرقان، به نامِ دوین جی. استوارت است که در دائرةالمعارفِ قرآن لیدن به چاپ رسیده است. جستارِ کنونی به منظور روشن ساختن فضای فکری مستشرقان در خصوص آموزه های دینی به ویژه مباحث قرآنی، برای پژوهشگران مسلمان، به نقد و ارزیابی این مدخل پرداخته است. نقد و ارزیابی این گونه آثار زمینه آشنایی افکار عمومی با اسلام ناب را فراهم می کند. بخشی از ایرادهای این مدخل به مبنای فکری نویسنده مربوط می شود که سجع قرآنی را با سجع کاهنان و قرآن را با شعر همسان می پندارد. بخش دیگر آن، ذکر مصادیقی از آیات قرآن کریم است که بنا به ادعای نویسنده به دلیل رعایت سجع، از سبک ادبی متداول عدول کرده است. در این جستار می بینیم که مبنای فکری نویسنده استوار نیست و پاسخ هایی نقضی و حلّی به وی داده شده است.