محسن برزوزاده زواره

موضوع و هدف مقاله: خزانه داری کل از مراکز مهمی است که می تواند کارآمدی مدیریت مالی دولت را افزایش دهد و از هدررفت منابع مالی بخش عمومی جلوگیری کند. هدف از این مقاله، طراحی چارچوبی منسجم و فراگیر برای بهبود مدیریت منابع مالی خزانه داری کل کشور است. روش پژوهش: رویکرد پژوهش کیفی است و داده های لازم به دو روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده اند. نخست، آثار پژوهشی و اسناد گردآوری و تحلیل و سپس، نظر یک گروه کانونی درباره تحلیل ها ضبط و واکاوی شده اند. برای تحلیل داده ها از ” تحلیل تم“ بهره برداری شده است. یافته های پژوهش: پس از تحلیل داده ها، 94 کد اولیه در زمینه نقاط قابل بهبود وضعیت موجود مدیریت منابع مالی خزانه داری کل شناسایی شدند، 50 کد در بخش قوانین و مقررات و 44 کد هم در بخش فرایندها. این کدها، سرانجام، در شش بُعد دسته بندی شدند: مدیریت بودجه (12 کد)، مدیریت منابع عمومی (11 کد)، مدیریت حساب های بانکی (13 کد)، مدیریت هزینه (14 کد)، مدیریت حسابداری و گزارشگری مالی (11 کد)، مدیریت حسابرسی و نظارت مالی (17 کد). نتیجه گیری، اصالت و افزوده آن به دانش: خزانه داری کل کشور نقشی کلیدی در بهبود مدیریت منابع مالی دولت در بخش عمومی دارد و ناکارآمدی آن چالش برانگیز خواهد بود. چارچوب پیشنهادی این پژوهش نخستین چارچوب منسجم برای بهبود وضعیت موجود است و می تواند به کار سیاست گذاران این نهاد بیاید.

بازنگری در نظام حسابداری دولتی فعلی و استقرار مبنای تعهدی، برای تحقق هدف اصلی حسابداری بخش عمومی؛ یعنی پاسخگویی دولت به ملت در قبال منابعی که از محل بودجه عمومی در اختیار دارد، ضروری می باشد. این تحول امکان محاسبه بهای تمام شده محصولات و خدمات بخش دولتی و استقرار نظام بودجه ریزی بر مبنای عملکرد و در نهایت ارتقای سطح شفافیت مالی را فراهم می آورد. بر همین اساس طرح بازنگری در دستورالعمل های حسابداری بخش دولتی با رویکرد تعهدی، در دستورکار قرار گرفت. طرح مذکور با بهره گیری از آرا و نظرات خبرگان مالی بخش دولتی محدودیت های موجود را شناسایی و با بهره گیری از ظرفیت های موجود در چارچوب قوانین جاری، مجموعه ای از دستورالعمل ها را ارائه نمود. دستورالعمل های بازنگری شده ضمن اینکه از پشتوانه نظری محکمی برخوردار می باشند زمینه را برای استقرار استاندارد های ملی حسابداری بخش عمومی فراهم می نمایند.

تحقیق حاضر به بررسی مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری برای سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در این تحقیق، اثر دو عامل سودده یا زیان ده بودن و اندازه شرکت نیز بر مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری مورد بررسی قرار می گیرد. اطلاعات حسابداری مورد بررسی شامل سود هر سهم و تغییرات سالیانه سود هر سهم به عنوان شاخص هایی سود و زیانی و ارزش دفتری سهام به عنوان شاخصی ترازنامه ای می باشد که در قالب دو مدل بازده و قیمت مورد ارزیابی قرار گرفته است. آزمون فرضیه های تحقیق به کمک تحلیل رگرسیونی انجام شده است. نتایج تحقیق بیانگر مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری برای سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران، بر مبنای مدل های بازده و قیمت است. البته شاخص های سود و زیانی نسبت به شاخص ترازنامه ای برای سرمایه گذاران دارای ارزش مربوط تری هستند. همچنین، سودده یا زیان ده بودن و اندازه شرکت بر مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری اثرگذار است.