مهتاب امیرخسرو

رفتارهای مدیریت خطر شاخه ای از مدیریت خطر است که لزوماً نباید به وسیله مدیر ورزش اجرا شوند، اما از آن جا که در نهایت مدیر ورزش برای آنچه در مجموعة ورزشی روی داده مسئول است، باید بتواند بر انجام آنها نظارت کند (1). هدف از پژوهش حاضر بررسی رفتارهای مدیریت خطر مدیران مجموعه های ورزشی استان مازندران است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران (25نفر) و 21 نفر از مربیان مجموعه های ورزشی استان مازندران تشکیل می دهند. پژوهش حاضر توصیفی بوده و به روش میدانی انجام شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامة استاندارد گری با اعتبار و پایی (76/0= α) و برای تجزیه و تحلیل، از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، فیشر، من ویتنی، کراسکالوالیس و آزمون t استفاده شد. یافته ها نشان داد بین سن مدیران و میزان رفتارهای مدیریت خطر آنان رابطة معنی داری وجود ندارد (05/0p>). همچنین بین مدرک تحصیلی و تجربة مربیگری مدیران و میزان حوادث رویداده در مجموعه های ورزشی با میزان رفتارهای مدیریت خطر مدیران، رابطة معنی داری وجود ندارد (05/0p>). تفاوت بین جنسیت مدیران و میزان رفتارهای مدیریت خطر آنان از نظر آماری معنی دار است (05/0 p<). براساس نتایج، بین رفتارهای مدیریت خطر در مجموعه های خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری وجود ندارد و تفاوت بین رشتة تحصیلی مدیران و میزان رفتارهای مدیریت خطر آنان نیز معنی-دار نیست (05/0p>). به علاوه، بین دیدگاه گروه های تحقیق در مورد میزان رفتارهای مدیریت خطر مدیران، تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 p<).