طاهره ندایی

پژوهش حاضر با هدف، امکان سنجی طرح بانک زمان سلامتی براساس امور مرتبط با ورزش در سالمندان انجام شد. روش پژوهش دارای ماهیتی کیفی با استراتژی داده بنیاد و براساس رویکرد تحلیل سیستماتیک است و جامعه آماری آن شامل اعضای هیأت علمی، کارشناسان و متخصصان علوم ورزشی بود و در نهایت از 14 نفر به روش نمونه گیری هدفمند مصاحبه به عمل آمد. ابزار جمع آوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که روایی آن با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد و نیز پایایی آن 79/0 بدست آمد. داده های به دست آمده با رویکرد استراوس و کوربین (1998) تجزیه و تحلیل شدند. پس از انجام کدگذاری داده ها، تعداد 135 کد اولیه، 21 مقوله فرعی و نهایتاً 6 مقوله اصلی از مجموع 14 مصاحبه استخراج شد. 6 مقوله اصلی شامل پدیده محوری (نگرش ویژه به بانک زمان سلامتی سالمندان)، شرایط علی (عوامل فردی، عوامل فرهنگی و عوامل اقتصادی)، عوامل زمینه ای (برنامه ریزی، حمایتی و حقوقی)، شرایط مداخله گر (عوامل قانونی، عوامل فرهنگی-اجتماعی، عوامل سخت افزاری، عوامل فناوری، عوامل محیطی و عوامل رفاهی و بهداشتی)، راهبردها (انسانی، ستادی، مقدماتی، آموزشی و مالی) و پیامدها (توسعه سلامتی، توسعه علمی- پژوهشی و توسعه ارتباطی) می باشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، بانک زمان سلامتی طرحی نو و کاربردی در افزایش کیفیت زندگی و سلامت سالمندان است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه انگیزه مشارکت در ورزش های همگانی و اضطراب اجتماعی اندام با مشارکت ورزشی دانشجویان دختر دانشگاه های شهرستان خوانسار انجام شد. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه دختران دانشگاه های شهرستان خوانسار تشکیل دادند. روش نمونه گیری تصادفی ساده و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 254 نفر تعیین شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه مشارکت ورزشی، اضطراب اجتماعی اندام و انگیزه مشارکت ورزشی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون) تحلیل شدند. نتایج نشان داد، بین انگیزه مشارکت در ورزش های همگانی و اضطراب اجتماعی اندام رابطه منفی معنادار، بین انگیزه مشارکت در ورزش های همگانی و مشارکت ورزشی رابطه مثبت و معنادار و بین اضطراب اجتماعی اندام و مشارکت ورزشی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، انگیزه مشارکت (297/0) در ورزش های همگانی و اضطراب اجتماعی اندام (335/0-) پیش بین مناسبی برای مشارکت ورزشی دانشجویان دختر بود.

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش تلفیقی ریاضی با بازی های حرکتی بر پیشرفت یادگیری ریاضی و عملکرد شناختی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری یک ماهه بود و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم شهر اصفهان در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل دادند که تعداد 60 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و براساس نمرات پیش آزمون (عملکرد) به دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. مرحله مداخله در هفت جلسه به طول انجامید که در آن شرکت کنندگان گروه آزمایش مباحث ریاضی را توسط دبیر تربیت بدنی و معلم درس ریاضی در حیاط مدرسه به صورت بازی و ورزش آموزش دیدند، در حالیکه شرکت کنندگان گروه گواه آموزش مباحث ریاضی را به روش سنتی در کلاس توسط معلم دریافت نمودند. جهت جمع آوری داده ها از آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی و آزمون توجه تولوز- پیرون استفاده شد. داده ها به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش ریاضی از طریق بازی های حرکتی بر افزایش نمرات درس ریاضی و عملکرد شناختی سرعت و دقت؛ و بر کاهش توجه اشتباه تاثیر معنی داری دارد. دیگر نتایج حاکی از بهبود نمرات درس ریاضی و عملکردهای شناختی دقت، سرعت و توجه اشتباه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه بود. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که بازی های حرکتی به عنوان یک درس تلفیقی در بهبود یادگیری درس ریاضی موثر است.

پژوهش حاضر با هدف ایجاد یک سیستم توصیه گر ارزیاب برای تعیین میزان رضایتمندی ورزشکاران از خدمات بیمه ای با استفاده از تکنیک داده کاوی انجام شد. رو ش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی بود که به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث روش جمع آوری اطلاعات، میدانی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ورزشکارانی بودند که به صورت منظم در رشته های گوناگون ورزشی در سال 1397 به ورزش می پرداختند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970) 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه پژوهشگرساخته بود که روایی آن به تأیید 12 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی و بیمه رسید و پایایی آن 86/0 = α به دست آمد. از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی چگونگی توزیع داده ها و از قواعد انجمنی و الگوریتم اپریوری برای طبقه بندی و خوشه بندی الگوریتم استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس. نسخه 23 و وکا نسخه 2. 9. 3 انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که بیشترین آسیب دیدگی در بین ورزشکاران در اندام فوقانی و از نوع دررفتگی بود. همچنین، میزان آسیب دیدگی در رشته های تیمی بیشتر بود. نتایج مربوط به رضایتمندی و میزان سهولت از بازپرداخت خسارات به ورزشکاران بیمه شده نشان داد که ورزشکاران رضایت متوسط از خدمات بیمه ورزشی داشتند. همچنین، تضمین، مهم ترین مؤلفه و پاسخ گویی، کم اهمیت ترین مؤلفه در بهبود رضایتمندی ورزشکاران از خدمات بیمه بود. نتایج پژوهش بیانگر این است که تعداد مراجعه ورزشکاران برای استفاده از بیمه ورزشی نقش مهمی در رضایتمندی ورزشکاران از خدمات بیمه فدراسیون پزشکی ورزشی دارد.

هدف : هدف پژوهش حاضر، تحلیل راهبردی و مقایسه ورزش همگانی بانوان شاغل و غیرشاغل شهر قم با استفاده از مدل SWOT بود. روش شناسی: نوع پژوهش، توصیفی و جامعه آماری آن را کلیه بانوان بالای 15 سال شهر قم تشکیل می دادند و حجم نمونه براساس جدول مورگان برابر با 384 نفر بود. روش نمونه گیری تصادفی و از نوع طبقه ای بود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 20 سوال در زمینه بررسی قوت ها و ضعف های ورزش همگانی بانوان شهر قم بود که روایی آن به روش ضریب هماهنگی کندال ( w ) با توجه به نظر 10 تن از کارشناسان این حوزه و پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ برابر با 93/0 مورد تایید قرار گرفت. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون فریدمن، T مستقل) برروی نرم افزار SPSS-22 و در سطح معناداری 05/0 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه زنان مورد مطالعه "کم هزینه بودن ورزش همگانی نسبت به ورزش قهرمانی" مهمترین نقطه قوت و "توجه کمتر به ورزش همگانی بانوان نسبت به آقایان"، مهم ترین نقطه ضعف بود. همچنین نتایج پژوهش نشان داد بین اولویت بندی نقاط قوت و ضعف، شهر قم در بین بانوان شاغل و غیرشاغل تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0< P ). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بانوان شاغل و غیرشاغل در مورد نقاط قوت و ضعف ورزش همگانی شهر قم نظرات یکسانی دارند و این امر نشان دهنده اهمیت ورزش همگانی در زنان است.

هدف از پژوهش حاضر، اولویت بندی و مقایسه مولفه های گردشگری ورزشی پایدار استان گیلان بین گردشگران ورزشی و جامعه میزبان بود. جامعه آماری آن را کلیه ساکنان محلی (جامعه میزبان) و گردشگران ورزشی که در سال 1397 به استان گیلان سفر کرده بودند، تشکیل دادند که با استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود و داده های پژوهش با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون t مستقل و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین نظرات گردشگران ورزشی و جامعه میزبان در رابطه با ابعاد و اولویت بندی گردشگری ورزشی پایدار تفاوت وجود دارد (05/0sig<) که براساس میانگین مولفه اشتغال در بعد اقتصادی، مولفه رضایت مندی در بعد اجتماعی-فرهنگی و مولفه آگاهی در بعد زیست محیطی برای جامعه میزبان و نیز مولفه دسترسی و آمدوشد در بعد اقتصادی، مولفه رضایت مندی در بعد اجتماعی-فرهنگی و مولفه آگاهی در بعد زیست محیطی برای گردشگران ورزشی در اولویت می باشد. پیشنهاد می شود که راهکارهای مناسبی برای توسعه گردشگری ورزشی استان گیلان درجهت دست یابی به پایداری مطلوب صورت گیرد.

هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع مشارکت زنان معلول جسمی و حرکتی در برنامه های اوقات فراغت ورزشی در استان قم بود. این مطالعه ازنوع پژوهش های کاربردی بود که به صورت پیمایشی انجام شد. زنان معلول جسمی و حرکتی مراجعه کننده به مراکز بهزیستی و مددکاری (200 نفر) نمونه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که به صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسش نامه تعدیل شده محمدپور رنجبر و همکاران (1393) در مقیاس لیکرت بود که روایی محتوایی و صوری آن با نظر خواهی از 10 نفر از متخصصان حوزه مدیریت ورزش و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تأیید شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون فریدمن برای رتبه بندی موانع و گویه های مربوط به آن) تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که موانع مشارکت زنان معلول جسمی و حرکتی، به ترتیب اولویت عبارت اند از: موانع اقتصادی، رسانه ای، ساختاری، فرهنگی و اجتماعی، شبکه های اجتماعی و موانع فردی. به نظر می رسد که توجه به محدودیت های مالی برای رفع این موانع و همچنین، اطلاع رسانی ازطریق رسانه ها بتواند تاحدودزیادی موانع اصلی افزایش مشارکت ورزشی بانوان معلول جسمی و حرکتی را برطرف کند.

بسیاری از متفکران اخلاق معاصر، معتقدند ورزش در رشد فردی و اجتماعی تاثیر داشته و ورزش هر جامعه، چون آیینه ای انعکاس دهنده فرهنگ آن جامعه است. با این تفاوت که ورزش ضمن تاثیرگذاری، می تواند از ارزشهای جامعه نیز، تاثیر بپذیرد.بنابر این، ورزش مقوله ای است که در یک جامعه می تواند مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و ... را تحت الشعاع خود قرار دهد. در میان تمام مسائل فوق، آنچه از همه بیشتر مورد بی مهری واقع شده، بحث فرهنگی و اخلاقی ورزش است، موضوعی که در جوامع مختلف و از جمله جامعه خودمان، کمتر به آن پرداخته شده است. شاید به جرات بتوان گفت، در یک رویداد ورزشی خواه کوچک یا بزرگ، آنچه به آن زیبایی می بخشد، نمایش ارزشهای اخلاقی است. احترام به قوانین، به حریفان، به داوران و تماشاگران، به همراه گذشت، بردباری، جوانمردی، عدم خشونت و تهاجم، به کار نبردن الفاظ زشت، استفاده نکردن از داروهای نیروزا(دوپینگ) و مسائلی از این دست از آن جمله هستند. در این مقاله سعی شده است، اخلاق ورزشی با رویکرد بازی منصفانه ورزشی مورد بررسی قرار گیرد. محوریت فضایل، بازی، رقابت منصفانه، احترام به قوانین و توافق، برداشت های متفاوتی است که از این نوع بازی ارائه شده است. بر این اساس، این نوع بازی در کل جامعه ورزشی، اعم از ورزشکاران، مربیان، داوران، تماشاگران و رسانه ها و تعامل نوع ورزش با اخلاق و مشکلات اخلاقی مرتبط با هر حوزه مورد بررسی و نقد قرار گرفته است.