فواد صیدی

فواد صیدی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۹ مورد از کل ۹ مورد.
۱.

تأثیر شش هفته تمرینات تعلیقی با TRX بر روی تعادل ایستا و پویا و مکانیک فرود در ورزشکاران جوان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تمریناتTRX تعادل ایستا تعادل پویا فرود

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 939 تعداد دانلود : 878
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرینات تعلیقی با TRX بر روی تعادل ایستا و پویا و مکانیک فرود در ورزشکاران جوان ببود. تعداد 30 ورزشکار زن جوان با دامنه سنی 15 تا 18 سال از رشته های، هندبال، فوتسال، بسکتبال و والیبال از مدارس 4 ناحیه شهر تهران به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی 13 تمرین تعلیقی با TRX را در سه ست و با تکرار 10 تایی به مدت 6 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند. به منظور اندازه گیری تعادل ایستا از آزمون لک لک و برای تعادل پویا از دستگاه تعادل Y استفاده شد. همچنین از سیستم امتیازدهی خطای فرود (LESS) برای بررسی مکانیک فرود استفاده شد. نتایج نشان داد تعادل ایستا، تعادل پویا و مکانیک فرود گروه تمرینات TRX در پس آزمون بهتر از پیش آزمون بود (05/0P<)، اما تعادل ایستا، تعادل پویا و مکانیک فرود گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>). همچنین نتایج آزمون آنالیز کوواریانس نشان داد که در تمامی متغیرها بین دو گروه در پس آزمون اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P<). به طوری که تعادل ایستا، پویا و کاهش نمره خطای فرود گروه تمرینات TRX بهتر از گروه کنترل بود. به نظر می رسد 6 هفته تمرینات تعلیقی با TRX می تواند باعث بهبود تعادل ایستا، پویا و کاهش خطای فرود ورزشکاران جوان شود.
۲.

بررسی ارتباط و مقایسه قدرت اندام تحتانی و دامنه حرکتی فعال مچ پا با وضعیت تعادل در ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: ناشنوا تعادل قدرت عضلانی دامنه حرکتی ورزشکار نوجوان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 486 تعداد دانلود : 351
هدف پژوهش بررسی ارتباط قدرت عضلات اندام تحتانی و دامنه حرکتی فعال مچ پا با وضعیت تعادل ایستا و پویای ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار و مقایسه این متغیرها در این افراد بود. 30 نفر از نوجوانان ناشنوای مادرزادی عمیق و شدید شهر مشهد در دو گروه همگن ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار مورد بررسی قرار گرفتند. وضعیت کنترل تعادل ایستا و پویای نمونه ها توسط دستگاه تعادلسنج بایودکس، قدرت اندام تحتانی به وسیله دینامومتر و دامنه حرکتی فعال مچ پا به وسیله گونیامتر اندازه گیری شد.نتایج تحقیق نشان داد بین قدرت عضلات پلانتارفلکسور مچ پا با تعادل ایستا و تعادل پویا، بین قدرت عضلات بازکننده ران با تعادل ایستا و پویا و بین دامنه حرکتی فعال مچ پا با تعادل ایستا و پویا در دو گروه ارتباط معنادار وجود دارد. همچنین بین دو گروه در متغیرهای قدرت اندام تحتانی، تعادل ایستا و تعادل پویا تفاوت معناداری وجود داشت.
۳.

Follow-up Comparison of the Effect of Eight-weeks Corrective Exercises With and Without Myofascial Release on Postural Kyphosis Deformity(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: Myofascial release corrective exercises Postural hyperkyphosis

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 63 تعداد دانلود : 22
Introduction: The present research aimed to compare and follow-up the effect of 8-week corrective exercises with and without the myofascial release on functional kyphosis deformity in young adults. Methods: It was a randomized controlled trial in the university laboratory. Forty-five male students suffering from abnormal hyperkyphosis deformity (kyphosis of more than 42°) were selected and randomly assigned to three groups: corrective exercises, combinational exercises (corrective and myofascial release), and control. The Mean±SD age, height, and weight of the study sample were 22.12±2.88 years, 175.44±6.80 cm, and 71.21±7.31 kg, respectively. The study groups did the exercises for 8 weeks, under the direct observation of the researchers. The kyphosis angle of the participants was measured using a flexible ruler, at the baseline, post-test, and follow-up (4 weeks after the end of the exercises) stages. The collected data were analyzed with repeated measures Analysis of Variance (ANOVA) and Analysis of Covariance (ANCOVA) tests. Results: After 8 weeks of exercises, the degree of kyphosis in the post-test and follow-up stages was significantly lower than that in the pre-test, in both training groups. The results of the ANCOVA test demonstrated that the thoracic kyphosis degree in the combinational exercises group was significantly lower than that of the corrective exercises group (P≤0.05), in the post-test and follow-up stages. Conclusion: According to the results, the corrective exercises program in combination with the myofascial release is more effective than the corrective exercises alone, in correcting the thoracic kyphosis deformity.
۴.

ارتباط بین نتایج تست Y با دستگاه توزیع فشار در ارزیابی تعادل پویای افراد دارای قوس های کف پایی با ارتفاع مختلف(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: پرونیشن افزایش یافته تست Y تعادل پویا دستگاه توزیع فشار سوپینیشن افزایش یافته

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 499 تعداد دانلود : 319
با توجه به اینکه کف پا پایین ترین قسمت زنجیره حرکتی بدن را تشکیل می دهد و محدوده کوچکی از سطح اتکا را برای حفظ تعادل فراهم می کند، منطقی به نظر می رسد که تغییرات بیومکانیکی در محدوده سطح اتکا بتواند کنترل تعادل را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین نتایج تست Y با دستگاه توزیع فشار کف پایی در ارزیابی تعادل پویای افراد دارای قوس هایی با ارتفاع مختلف در کف پاست. 80 فرد واجد شرایط، در قالب افراد دارای کف پای طبیعی (28 نفر)، قوس طولی داخلی افزایش یافته (25 نفر) و قوس طولی داخلی کاهش یافته (27 نفر)، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای تشخیص شکل پا از شاخص افت استخوان ناوی و برای ارزیابی تعادل پویا از تست تعادلی Yو دستگاه توزیع فشار به صورت همزمان استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح 05/0P £ تجزیه وتحلیل آماری شدند. نتایج نشان داد که بین نتایج تستY با دستگاه توزیع فشار در ارزیابی تعادل پویای افراد دارای قوس کف پایی با ارتفاع مختلف ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد (337/0= r، 002/0=P) و در افراد دارای پرونیشن افزایش یافته (138/0= r، 493/0= P)، سوپینیشن افزایش یافته (255/0 =r، 218/0= P) و کف پای طبیعی (349/0=r، 06/0=P) ارتباط معناداری وجود ندارد. بنابراین احتمالاً استفاده از تست Y برای ارزیابی تعادل پویا در افراد دارای قوس های کف پایی با ارتفاع مختلف از دقت کافی برخوردار نباشد و بهتر است در تحقیقاتی که فاکتور و هدف اصلی آنها ارزیابی تعادل پویاست، از تست های جایگزین و با حساسیت بیشتری استفاده شود.
۵.

مقایسه زمان شروع فعالیت عضلات کمری لگنی و پرونئال در تکواندوکاران نخبه زن با و بدون بی ثباتی عملکردی مچ پا حین فرود تک پا(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: بی ثباتی عملکردی مچ پا تکواندو زمان شروع فعالیت عضلات کمری لگنی عضله پرونئوس لانگوس

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 32 تعداد دانلود : 117
مچ پا اولین اندامی است که در فعالیتهای روزمره با زمین در تماس است. پیچ خوردگی شایع ترین  عارضه این مفصل است که علاوه بر مفصل آسیب دیده مفاصل دورتر را نیز درگیر می کند. هدف از تحقیق حاضر مقایسه زمان شروع فعالیت عضلات کمری لگنی و پرونئال در تکواندوکاران نخبه زن با و بدون بی ثباتی عملکردی مچ پا حین فرود تک پا است. 13 ورزشکار میتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا (سن36/1±23/21 سال، وزن56/3±76/53 کیلوگرم و قد 84/4±46/166 سانتیمتر) و 13 ورزشکار سالم (سن 25/1±92/20 سال، وزن 17/4±69/53 کیلوگرم و قد 00/5±92/166 سانتیمتر) بصورت هدفمند انتخاب شدند. حین اجرای پرش– فرود تک پا از عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس آنها فعالیت الکتریکی ثبت شد. برای مقایسه ی زمان شروع فعالیت عضلات از تحلیل واریانس چند متغیری با  05/0≥p استفاده شد. نتایج نشان داد افراد دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا بطور معناداری دچار تاخیر در زمان آغاز فعالیت عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس نسبت به افراد گروه کنترل می باشند. در نتیجه این افراد علاوه بر اختلال در فعالیت عضله پرونئوس لانگوس دچار تاخیر در فعال شدن عضلات کمری-لگنی نیز می باشند که این عامل می تواند دلیلی برای وقوع مجدد آسیب در این افراد باشد.
۶.

تأثیر یک برنامة 10 هفته ای تمرینات اصلاحی منتخب بر ناهنجاری کایفوز وضعیتی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: ناهنجاری وضعیتی تمرینات اصلاحی کایفوز سینه ای

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 942 تعداد دانلود : 91
عارضة کایفوز، یکی از رایج ترین ناهنجاری های وضعیتی و از علل مهم تأثیرگذار بر پاتولوژی یک چهارم فوقانی بدن است که متخصصان اغلب با تجویز تمرینات اصلاحی رایج (براساس تئوری های کندال)، مبتلایان را مدیریت می کنند. با وجود این، شواهد علمی معتبر در زمینة میزان اثربخشی مطلوب این تمرینات، اندک است. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر یک برنامة 10 هفته ای تمرینات اصلاحی منتخب (رایج) بر ناهنجاری کایفوز وضعیتی بود. به این منظور، 20 فرد (10مرد و 10زن) دارای ناهنجاری کایفوز وضعیتی بزرگ تر از 42 درجه با میانگین سنی 55/1±93/20 سال، وزن 32/12±37/62 کیلوگرم و قد 72/10±62/170 سانتی متر به صورت هدفمند انتخاب شدند تا در برنامة تمرینات اصلاحی شرکت کنند. از خط کش منعطف برای اندازه گیری میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها استفاده شد و میانگین آن در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب برابر با 67/2±27/46 و 06/2±14/42 به دست آمد. یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی و مقایسه ای (آزمون آماری تی زوجی) تجزیه و تحلیل شد و نتایج نشان داد که با وجود کاهش معنادار میزان زاویة کایفوز آزمودنی ها پس از شرکت در برنامه تمرینات اصلاحی، این تمرینات از اثربخشی مورد انتظار برخوردار نیستند که به نظر می رسد این مسئله ناشی از تاکید بر تمرینات اصلاحی موضعی و عدم توجه به دیگر ناهنجاری های مرتبط با عارضة کایفوز است.
۷.

بررسی همه گیرشناسی آسیب های تنه و ستون فقرات در کشتی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: کشتی آسیب همه گیرشناسی ستون فقرات تنه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 924 تعداد دانلود : 797
هدف از پژوهش حاضر بررسی همه گیرشناسی آسیب های سر، ستون فقرات و تنه در ورزش کشتی، در مقالات چاپ شدة مجلات معتبر است. بدین منظور، مقالات چاپ شده از سال 1951 تا 2008، در زمینة آسیب های کشتی بررسی شدند. نتایج نشان داد حدود 19- 6/47 درصد کل آسیب ها در کشتی مربوط به نواحی سر، ستون فقرات و تنه است. این پژوهش مشخص کرد که اسپرین/استرین شایع ترین آسیب ها در کشتی میباشند. همچنین مشخص شد که برخورد با حریف مهم ترین سازوکار آسیب و حرکتِ به زمین زدن حریف، مهم ترین حرکت آسیب زا به نواحی سر، ستون فقرات و تنه است، به علاوه، شیوع آسیب ها در زمان تمرین بیشتر از زمان مسابقات است. علاوه بر این موارد، بررسی مقالات نشان داد میزان آسیب های فاجعه آمیز در کشتی بیشتر از ورزش های دیگر است و اکثریت قریب به اتفاق آنها به آسیب سر و گردن منجر شده اند.
۸.

ارتباط قدرت عضلات کمربند کمری - لگنی با میزان قوس کمر(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: قدرت عضلانی عضلات کمربند کمری لگنی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 245 تعداد دانلود : 372
تا کنون بر اساس فرضیات کندال، عقیده بر آن بوده است که ضعف هر یک از عضلات چهارگانه کمربند کمری- لگنی، با تاثیر بر لگن خاصره و مهره های کمری، در میزان قوس کمر تغییر پدیدمی آورد. اما برخی تحقیقات اخیر، با تردید به صحت این مطلب می نگرند. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط میان حداکثر قدرت ایزومتریکی عضلات کمربند کمری- لگنی با میزان قوس کمر بود. بدین منظور، 107 دانشجوی مرد سالم و غیر ورزشکار با میانگین سن 75/1±85/21 سال، وزن 50/10±88/70 کیلوگرم، و قد 16/6±12/177 سانتی متر به صورت تصادفی انتخاب و به عنوان آزمودنی در تحقیق شرکت کردند. میزان قدرت عضلات با دینامومتر دیجیتال و آزمون پایین آوردن مستقیم پاها و میزان زاویه قوس کمر با خط کش منعطف اندازه گیری شد، به طوری که میانگین قدرت عضلات اکستنسور کمری، فلکسور و اکستنسور مفصل ران (برحسب کیلوگرم) و شکم (برحسب درجه) به ترتیب برابر با 17/20±96/52، 73/5±12/22، 46/4±56/15، و 46/16±76/48 و میزان زاویه قوس کمر برابر با 51/7±04/38 به دست آمد. یافته های تحقیق با استفاده از روشهای آماری همبستگی بین متغیرها تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین قدرت هیچ یک از عضلات مذکور با میزان قوس کمر ارتباط معناداری وجود ندارد (05/0P>). در نتیجه، با توجه به یافته های حاصل، به نظر نمی رسد میزان ضعف یا قدرت هر یک از عضلات چهارگانه کمربند کمری- لگنی به صورت جداگانه و بدون توجه به تعادل میان آنها بتواند در تغییرات میزان قوس کمر مؤثر باشد.
۹.

ارتباط قدرت عضلات شکم و باز کننده مفصل ران با میزان قوس کمر(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: قوس کمر عضلات شکم عضلات باز کننده مفصل ران

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 259 تعداد دانلود : 847
تاکنون بر اساس فرضیات کندال و همکارانش، عقیده بر آن بوده است که ضعف عضلات شکم و باز کننده مفصل ران، سبب چرخش قدامی لگن و افزایش میزان قوس کمری می شود. اما برخی از تحقیقات اخیر صحت این فرضیه را مورد سئوال قرار داده اند(8،7،6،5،4،3،2). هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط قدرت عضلات شکم و باز کننده مفصل ران با میزان قوس کمر بود. آزمودنی های تحقیق، 90 مرد سالم غیر ورزشکار با میانگین سن79/1± 9/21 سال، وزن54/10 ± 44/70 کیلوگرم و قد07/6 ± 86/176 سانتی متر بودند. میزان قوس کمر، قدرت عضلات شکم و قدرت عضلات باز کننده مفصل ران، به ترتیب به وسیله خط کش منعطف، آزمون پائین آوردن مستقیم پاها و دینامومتر دیجیتال اندازه گیری شد. یافته های تحقیق با استفاده از روشهای آمار توصیفی و همبستگی میان متغیرها، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج، رابطه معنی داری میان قدرت عضلات شکم با میزان قوس کمر(11/0 r= ) و قدرت عضلات بازکننده پای راست(11/0 r= ) و چپ(11/0 r= ) با میزان قوس کمر را نشان ندادند. بر اساس یافته های این تحقیق، به نظر نمی رسد که ضعف و یا قدرت عضلات شکم و باز کننده مفصل ران به صورت مطلق و بدون توجه به تعادل عضلانی موجود در ناحیه کمری- لگنی بتواند در تغییرات میزان قوس کمر موثر باشد. به بیان دیگر، باید عملکرد سایر عضلات ناحیه کمری- لگنی را نیز مورد توجه قرار داد و صرفا با توجه به میزان ضعف و یا قدرت برخی از عضلات این ناحیه، در مورد تجویز حرکات اصلاحی تصمیم گیری نشود.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان