محمود سبزی

به دلیل وقوع مکرر طغیان های رودخانه می سی سی پی در طول دهه 1960 و افزایش هزینه مالیات دهندگان برای تأمین بودجه پرداختی به قربانیان این سیل ها، کنگره آمریکا در سال 1968، طرح بیمه ملی سیل را تصویب کرد. این طرح در برگیرنده سه اصل کلی بود: ارائه پوشش های بیمه مسکونی و تجاری برای خسارت سیل، بهبود مدیریت دشت های سیلابی و توسعه نقشه هایی از مناطق سیل خیز. در زمان تصویب این طرح، خسارات ناشی از سیل در بیمه نامه جامع اتومبیل پوشش داده می شد. اما هیچ پوششی برای خسارات ناشی از جاری شدن سیل در بیمه های مالکان خانه های استاندارد، مستأجران یا در اکثر بیمه نامه های اموال دیده نمی شد. این پوشش در بیمه نامه ای مجزا از NFIP و صرفاً از سوی چند شرکت بیمه گر خصوصی ارائه می شد. با وجود تلاش های گسترده برای تعمیم این رشته از سوی بیمه گران، بسیاری از افراد در معرض خطر سیل، کماکان موفق به خرید بیمه سیل نشده اند. خسارات ناشی از سیل های گسترده توفان کاترینا در سال 2005، موجب بحث در مورد شیوه های بهبود برنامه های دولت فدرال درباره این خسارت ها شد. به همین ترتیب، سیل می سی سی پی در سال 2011 و طوفان ایرنه ، که هر دو باعث خسارت های فیزیکی و اقتصادی زیادی شدند و بعضاً بدون پوشش بیمه ای بودند، باعث بازنگری هایی درباره نحوه مدیریت خطر جاری شدن سیل، ساخت سدها و دیگر موانع مصنوعی، برنامه بیمه سیل دولت فدرال و بعضی از برنامه های خصوصی سازی در این باره شدند. به همین خاطر، کنگره در آخرین جلسه تغییرات قابل توجهی را با اجازه انجام اصلاحات موقتی و کوتاه مدت به جای اصلاحات بلندمدت به تصویب رساند. تلاش ها برای اصلاحات بعدی این برنامه همچنان ادامه دارد.

تحقیق و توسعه در زمینه علم ژنتیک بشری، پیامدهای بسیاری به دنبال داشته است. دست کم، این امر نگرانی هایی را درباره دسترسی و استفاده از اطلاعات ژنتیکی ایجاد کرده است. خصوصاً، این تلقی ها به وجود آمده است که آزمایشات ژنتیکی از سوی بیمه گران به عنوان ابزاری قدرتمند برای شناسایی کسانی که از شاخص های ژنتیکی مطلوبی برخوردارند، مورد بهره برداری قرار گیرد. به بیانی دیگر، فرض بر این است که بیمه گران به دنبال مستثنی کردن افرادی هستند که ترکیب ژنتیکی آنها دارای اختلالاتی است و در نتیجه «طبقه ژنتیکی نامطلوبی» را ایجاد می کنند. این نگرانی ها بیشتر بر اساس حدس و گمان بوده است تا واقعیت. با این حال، این انجمن اذعان دارد که باید به این نگرانی ها رسیدگی شود. در واقع، شواهد اندکی برای اثبات این فرض وجود دارد که نسبت افرادی که برای بیمه شدن تحت الشعاع پیشرفت های علم ژنتیکی قرار می گیرند، زیاد است. شواهد تاریخی نشان می دهند که پیشرفت های دانش پزشکی به طور مداوم به پیشرفت هایی در کاهش مرگ و میر و گسترش دسترسی به بیمه کمک کرده است. مطمئناً، بیمه گران هیچ علاقه ای به محدود کردن بازار محصولات خود ندارند. در مقابل، آنها به هر دلیلی از پیشرفت هایی که اثربخشی مدیریت بهداشت و درمان را بهبود و بیمه عمر را برای همه مقرون به صرفه سازد، استقبال می کنند. اگر این فرض را بپذیریم، یک انطباق واضح از منافع بیمه گران عمر و انجمن، در توسعه موفقیت آمیز فناوری ژنتیکی وجود خواهد داشت.

فیلیپ کاتلر، پدر بازاریابی جدید، نظریه پرداز جهانی است. او در این مقاله، نخست الزامات محیطی و چالشهای آن را بررسی میکند، و سپس با تکیه بر این چالشها و الزامات، بازاریابی را از منظری تازه، بازآفرینی میکند. نبوغ کاتلر ستودنی است، چرا که در سایهی این بازآفرینی است که ""بازاریابی"" میتواند به عنوان مطالعات علمی همچنان کارآمدی و کارایی خود را برای پرسشهای تازه اثبات کند. کاتلر در این اثر- که پیش رو دارید- با بهره مندی از دو عنوان ، ""بازاریابی کاهشی""، و ""بازاریابی اجتماعی"" کوشیده است تا وظایف اصلی بازاریابی را برای شرکتهای پیشتازی ترسیم کند که دوست دارند پایدار باقی بمانند. ویژگی این مقاله در آن است که با ذکر جزئیات در 4 پی، تکتک فعالیتهای ضروری شرکتها را برمیشمارد. چه زمانی شرکتهای ایرانی خود را ""با بازاریابی کاهشی"" و تفکر ""بازاریابی اجتماعی"" انطباق خواهند داد تا پایداری خود را حفظ کنند؟ پاسخ این پرسش، در میزان سرعت تغییراتی است که شرکتها را ناگزیر میسازد تا از بازاریابی به معنای سنتی آن فاصله بگیرند.

بیمه عمر دائمی میتواند به افراد و خانوارهایی که در صدد دستیابی به اهداف چندگانة حاصل از بیمة عمر و پساندازهای تجمعی بازنشستگی با منابع محدود میباشند، کمک کند. اگر مشتریان، بیمه عمر را مکمل بازنشستگی خود میدانند، باید این امر را در طراحی و تأمین مالی بیمهنامههای عمر مد نظر قرار دهند.

اقتصاد جهانی با بدترین بحران مالی روبه رو شده است. این بحران مالی از وام های رهنی خانه های مسکونی شروع و هیچ صنعتی را از تبعات خود بی بهره نگذاشته است. صنایع تولیدی، بانک ها، گردشگری و توریسم و حتی صنعت بیمه متأثر از این بحران مالی شده اند. صنعت بیمه به عنوان استخوان بندی هر اقتصادی محسوب می شود. اهمیت استراتژیک آن به حدی است که غیرقابل سنجش است. بحران مالی اخیر، بزرگترین شرکت بیمه جهان یعنی AIG (گروه بین المللی امریکا) را تقریباً در شرف ورشکستگی قرار داده است. دولت آمریکا موظف به نجات AIG بزرگترین بیمه گر امریکا از این بحران شد. این مقاله در تلاش برای مطالعه بحران مالی پیش روی صنعت بیمه است. این مقاله مطالعه موردی AIG، تأثیرات آن بر صنعت بیمه و اقدامات آتی و پیش احتیاط های مورد نیاز برای صنعت را تشریح می کند.

باتوجه به تغییرات اخیر در نرخ حق بیمة شخص ثالث و بالارفتن آن و نیز تغییر طبقه بندی خودروها در سال های اخیر شاهد این هستیم که کماکان بخش قابل ملاحظه ای از وسایل نقلیة موتوری در کشور فاقد بیمه اند. و باوجود تأکید ماده یک قانون بیمه بر اجباری بودن بیمة شخص ثالث، متأسفانه درحال حاضر مطابق با آمارهای موجود، درصد قابل توجهی از وسایل نقلیه موتوری (29%)، فاقد بیمه نامه شخص ثالث اند و باتوجه به پیگیری ها و مصوبات، هنوز راهکار و اقدام جدی دراین رابطه پیش بینی نشده است. بی شک درصورتی که این مهم به اجرا درآید و این تعداد اتومبیل فاقد بیمه نامه به جرگه بیمه گذاران بپیوندند، می توان هم شاهد تحولی شگرف در صنعت بیمه بود (به علت سهم بالای 43درصدی از پرتفوی صنعت بیمه) و هم بار مسئولیت های صندوق تأمین خسارت های بدنی بیمه مرکزی ج.ا.ا و هم دولت را کاهش داد. به دنبال پیگیری های اخیر دفتر حقوقی مجلس شورای اسلامی درباره اصلاح موارد دارای تناقض یا ابهام و... به نظرمی رسد ارائه دیدگاه های اصلاحی می تواند به بهبود هر چه بهتر بیمة شخص ثالث و فردمحورشدن این بیمه بینجامد.

بازار سرمایه از اساسی ترین ارکان مدیریت ریسک و ارائه پوشش در مقابل انواع ریسک های مالی است. شرکت های بیمه از سرمایه گذاران مرسوم بازار سرمایه هستند. معمولاً، فقیرترین افراد جهان، بیشترین نیاز را به امنیت دارند، امنیتی که بیمه می تواند با خود به همراه داشته باشد. بیمه های خرد درحال حاضر حدود ١35 میلیون نفر یا قریب به ٥% از بازار بالقوه را پوشش داده است. در بسیاری از کشورها، نرخ رشد سالیانه در این زمینه 10% یا بیشتر است. بازار جهانی بیمه خرد دارای پتانسیل جهت پوشش دادن حدود 3 میلیارد نفر از طریق راه حل انتقال ریسک مبتنی بر بازار می باشد. بدین معنا که حجم بالقوه حق بیمه ها به حدود 40 میلیارد دلار آمریکا بالغ می شود. طی دهه گذشته شاهد افزایش فعالیت های نهادی در بیمه خرد به همراه رشد سریع در بازارهای منطقه ای بوده ایم. مالیه خرد گزینه مناسبی جهت مدیریت ریسک خانوارهای کم درآمد ارائه می کند. نوع نگاه این بیمه به فقر با نگاه جهانی به فقر به عنوان \\\""زندگی در مناطق دورافتاده با فقر دائمی یا بیکاری و اتکاء بر کمک های همیشگی از محل های دیگر\\\""، انطباقی ندارد. کشورهای درحال توسعه بیشترین پاسخ گویی و آمادگی برای فعالیت در زمینه بیمه خرد را نشان داده اند. موفقیت های جهانی در ارائة خدمات اعتباری خرد نشان داده است که افراد کم درآمد، بازار بالقوه بزرگی برای خدمات مالی محسوب شده و مصرف کنندگان مؤثری به شمارمی روند، البته اگر محصولات، فرایندها و دانش مناسبی دراین باره وجود داشته باشد. در زمینه بیمه، بیمه های خرد می توانند محصولات بیمه ای تخصصی مورد درخواست بازارهای کم درآمد تحت پوشش را مهیا کنند. در این گزارش، ابتدا بیمه های خرد با بیمه های مرسوم مقایسه شده، سپس به نحوه نظارت و تنظیم مقررات در بیمه های خرد پرداخته شده و در انتها نیز آینده بازار بیمه های خرد مورد بررسی قرار گرفته است. امید است این شماره از نشریه گزارش موردی نیز مورد توجه دست اندرکاران و صاحب نظران صنعت بیمه قرار گیرد.

بیمه، خدمتی مالی برای گردآوری پس اندازهای مردم و ارائه پوشش ریسک برای آنها می باشد. وظیفه اصلی بیمه در برابر رخدادهای احتمالی ایجاد کننده خسارتها می باشد. بیمه نگرانی ها و مشکلات ناشی از خسارت های ایجاد شده ناشی از اموال و مرگ و میر را پوشش می دهد. بیمه همچنین سرمایه هایی را برای جامعه فراهم می کند که این سرمایه های از بین رفتن اندوخته شده در بخش های سودمند سرمایه گذاری شده اند. بیمه در زیر مجموعه بخش خدمات قرار می گیرد و در بازاریابی این خدمت، باید توجه کافی به کیفیت محصول و رضایت مشتری پرداخته شود. هنگام بازاریابی خدمات، لازم است که افراد درباره معیارهای نوآورانه توسعه فروش فکر کنند. این که مشا در این حوزه خوب عمل کنید کفایت نمی کند بلکه این مساله نیز اهمیت دارد که به دیگران اجازه بدهید تا درباره کیفیت همکاری های مثبت شما آگاه شوند. خلاقیت در معیارهای توسعه فروش، نیاز امروز است. تبلیغات، روابط عمومی و ارتباطات کلامی نیازمند توجه کافی است و فروشندگی به توجه بیشتری نیاز دارد.

امروزه در بین جوامع علمی این اجماع وجود دارد که تغییرات آب وهوایی خطرات بالقوه ای را برای اقتصاد، محیط زیست و رفاه و سلامتی افراد به همراه دارد. اما بحث اصلی این است که چه میزان از این خطرات ناشی از پدیده های طبیعی و چه میزان به واسطه فعالیت های بشری است. همچنین میزانی که الگوهای آب وهوایی تحت تأثیر این امر قرار داشته اند، هنوز ناشناخته است. بیمه گران، به عنوان پذیرندگان خطر، روزانه به دنبال حذف و کاهش خسارت های بالقوه ناشی از این تغییرات از طریق فرآیند شناخته شده ای به نام مدیریت ریسک میباشند. ازآنجاکه تغییرات اقلیمی میتوانند به زیان های بسیار زیادی منجر شوند، بنابراین بیمه گران در انتظار محققین نمیمانند تا پاسخ های آنها را ارائه دهند.

صنعت بیمه علاوه بر ریسک بلایای طبیعی، امروزه با تهدید جدیدی از جانب حملات تروریستی روبرو است. خسارت های ناشی از ویرانی برج های مرکز تجارت جهانی و ساختمان های اطراف آن، در11 سپتامبر 2001، از سوی تروریست ها، جمعاً به حدود 6/31 میلیارد دلار رسیده بود که این رقم صرفاً شامل مسئولیت های تجاری و ادعاهای خسارت بیمه های عمر گروهی – بدون لحاظ تورم– است. حدود از این خسارت ها را بیمه گران اتکایی پرداخت کردند. بیمه گران اتکایی شرکت هایی هستند که شرکت های بیمه را بیمه میکنند. در ارتباط با دسترسی محدود به پوشش تروریسم در مناطق پرخطر و آثار آن بر اقتصاد، کنگره قانون بیمه خطر تروریسم را تصویب کرد. این قانون، یک برنامه موقتی ارائه میداد که طبق آن در صورت رخداد حملات تروریستی بزرگ، این اجازه به صنعت بیمه و دولت فدرال داده میشد تا خسارت های وارده را براساس فرمول خاصی بین خودشان تقسیم کنند. TRIA در 26 نوامبر 2002 به صورت قانون ابلاغ شد و در دسامبر 2005 برای 2 سال دیگر تمدید شد. تصویب TRIA، توسعه بازار بیمه تروریسم را به خاطر حمایت و پشتیبانی دولت فدرال در کاهش اثربخش زیان های بیمه گران و تسهیل فرآیند صدور، سرعت بخشید. TRIA در دسامبر 2007، یکبار دیگر برای 7 سال بعد تا سال 2014 تمدید شد. این قانون جدید به عنوان برنامه قانون اختیارات مجدد بیمه خطر تروریسم سال 2007، معروف شد