مهناز مروی اصفهانی

هدف از این مطالعه طراحی و ساخت دستگاه مکانیکی تقویت کننده زانو ران (Mechanical Knee-Hip Strengthening Device) بود. ابتدا طرح اولیهM K-H SD در نرم افزار کتیا طراحی و سپس متناسب با اندازه های طراحی شده نمونه ی آزمایشگاهی، ساخته شد. ویژگی های خاص این دستگاه شامل تنظیم دامنه حرکتی مفصل زانو بین 20 درجه اکستانسیون تا 120 درجه فلکسیون به منظورکاهش میزان استرس بر مفصل پاتلوفمورال، تنظیم دامنه حرکتی مفصل ران بین 30 درجه فلکسیون و 20 درجه اکستانسیون متناسب با زوایای مفصل ران در یک سیکل راه رفتن نرمال، افزایش نیرو ی انقباضات ایزوتونیک با تغییر در تعداد و ضریب سختی فنرها، ایجاد انقباض ایزومتریک ارادی متناسب با توانایی فرد در انتهای 20 درجه اکستانسیون و 120 درجه فلکسیون می باشد. دستگاه M K-H SDبه علت مقرون به صرفه بودن، کارآمدی بیش تر (تقویت مفصل زانو و ران) و کنترل مفصل زانو در دامنه حرکتی بدون درد، به جای صندلی های کوآدری سپس در فیزیوتراپی ها توصیه می شود.

درد کمر فعالیت فیزیکی و اجتماعی بیمار را محدود کرده و زندگی را با درد و رنج همراه می سازد هدف از این تحقیق بررسی اهمیت ویژگی های استقامت عضلانی و آنتروپومتریکی بعنوان عوامل هشدار دهنده در بروز بیماری کمر درد مزمن و نیز بررسی ضرورت ورزش درمانی پس از بهبود درد بود بدین منظور 16 زن مبتلا به کمردرد مزمن و 30 زن سالم با دامنه سنی 20 تا 40 ساله بهطور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند شدت درد ناتوانی استقامت عضلات فلکسور تنه و اکستنسور های تنه و اندام های تحتانی و ترکیب و تیپ بدنی کلیه آزمودنی ها اندازه گیری شد این اندازه گیری ها پس از سه ماه ورزش درمانی ویژه تکرار گردید نتایج نشان داد درد کمر و میزان ناتوانی بیماران به ترتیب حدود 58 و 53 در صد بهبود یافتند قبل از درمان استقامت عضلانی بیماران به طور متوسط حدود 62 در صد نسبت به افراد سالم کمتر بود ویژگی های آنتروپومتریکی هر دو یکسان بود استقامت فلکسورها پس از درمان تغییری نکرد اما در اکستنسورها حدود 51 در صد در تنه و 44 در صد در اندام تحتانی افزایش به وجود آمد 01/0=P نتیجه نهایی اینکه استقامت عضلانی بیماران کمر درد دچار ضعف بود ورزش درمانی منجر به بهبود درد کاهش ناتوانی و افزایش استقامت اکستنسورهای تنه و اندام تحتانی گردید بین ابعاد گردید بین ابعاد بدنی و کمر درد ارتباطی وجود نداشت ضعف استقامت فکلسورها پس از درمان عاملی برای پیش بینی بروز مجدد کمر درد تلقی می شود