دین ستیزی در رسانه های غربی (مقاله پژوهشی حوزه)

یکی از راه‏های دین زدایی، تولید شبهه و پخش اشکال، به وسیله‏ی رسانه‏های گوناگون از جمله از طریق ماهواره و اخیراً از طریق اینترنت است.
سیاست‏مداران غرب، به این نقطه رسیدند که بهترین راه برای سوزاندن باورها که مزاحم حکومت آنها بر ملت‏های اسلامی است، تضعیف ایمان از راه پخش شبهه در همه‏ی مسایل مربوط به دین می‏باشد.
تصور نشود که تهاجم فرهنگی متوجّه مسایل فرعی است، بلکه از توحید و مبدأ و معاد گرفته تا وحی و نبوّت و مسایل مربوط به حکومت وخلافت و دیگر مظاهر اجتماعی و اخلاقی دین، همگی مورد هجوم می‏باشد.
امروز جهان غرب از طریق رسانه‏ها، سکولاریسم را به شیوه‏های خاصّی تبلیغ می‏کند و از این طریق نسل حاضر را که سر و کار با این رسانه‏ها دارند، تحت تأثیر قرار می‏دهد.
حتّی اتحادیه‏ی اروپا که از بطن یک جامعه‏ی مسیحی برخاسته، خود را سکولار معرّفی کرده و از این طریق می‏خواهد سیطره‏ی خود را بر جهان گسترش دهد.گسترش سیطره‏ی غربِ لائیک بر کشورهای اسلامی، پیوسته با مخالفت دین‏داران که حامیان فرهنگ اسلامی و بومی می‏باشند، روبه‏رو بود؛ عقاید مردم سدّی بود که نمی‏گذاشت آنان همه‏ی خواسته‏های خود را در این سرزمین‏ها پیاده کنند، لذا با تمهیدات خاص، جامعه را آماده‏ی پذیرش اهداف خود می‏کردند. اکنون که چنین رسانه‏هایی در اختیار آنان قرار گرفته است به گونه‏ای آسان‏تر و وسیع‏تر می‏توانند افکار خود را ترویج کنند، و این مانع را به تدریج از میان بردارند.
برای این که این گروه به افکار و اندیشه‏های خود، رنگ فلسفی و مکتبی بدهند، افکار و اندیشه‏ها را به صورت «نواندیشی دینی» مطرح می‏کنند و بیشترین حملات و انتقادهای خود را متوجّه مبانی و اصول دین می‏سازند، و مسأله‏ای را به نام «زبان دین» و «هرمنوتیک» و «تجربه دینی» و... مطرح کرده و آشکارا شریعت اسلامی را برخاسته از فرهنگ زمان پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم می‏دانند و جاودانگی احکام اسلام را مورد تردید قرار می‏دهند.
ادغام فرهنگها در فرهنگ غربی و نابود کردن تمام باورهای دینی و ذوب آن در یک فرهنگ «سکولار»، که به سیطره‏ی فرهنگی غرب می‏انجامد، راه را برای تسلط غرب بر منابع ثروت هموار می‏سازد. کسانی که با مطبوعات کشور در این چند سال اخیر سر و کار دارند، این مطلب را لمس کرده‏اند که برخی از مطبوعات،سیاست دین ستیزی و باور سوزی و انکار وحی و اصالت احکام اسلامی را سرلوحه‏ی کار خود قرار داده‏اند. بالأخص این گروه در مراکز علمی و سیاسی نفوذ کرده ، از قدرت خود برای تبلیغ چنین اندیشه‏هایی مدد می‏گیرند.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مارکسیست‏ها به صورت ضعیف و پنهانی الحاد را تبلیغ می‏کردند، امّا دانشگاه‏ها از این نوع شبهه‏پراکنی پیراسته بود. سیاست نیز ایجاب می‏کرد که جلو این نوع شبهه‏پراکنی‏ها گرفته شود؛ امّا اکنون مجله‏ها و روزنامه‏ها را در اختیار گرفته و پیوسته کتاب‏های متعدّدی به هدفِ خدشه‏دار ساختن فرهنگ اسلامی منتشر می‏سازند.
از یاد نبرده‏ایم که در سال 1329 کتابی به نام «نگهبانان سحر و افسون» به ظاهر از طرف مارکسیست‏ها ولی در واقع به وسیله‏ی سفارت آمریکا در ایران منتشر شد، و لبه‏ی تیز آن متوجّه دین و دین‏داران و علما و دانشمندان دینی بود. البته سفارت آمریکا در نشر این کتاب، هدف سیاسی داشته و می‏خواسته گروه‏های چپ را، ملحد و تهی از ایمان معرّفی کنند. در چنین شرایطی حوزه‏ی علمیّه‏ی قم حرکت عظیمی از خود نشان داد ومسایل مربوط به مارکسیسم ، رسماً مورد نقد و بررسی قرار گرفت و کتاب ارزشمند «اصول فلسفه» نگارش مرحوم علاّمه طباطبایی با پاورقی‏های مرحوم شهید مطهری محصول این نهضت بود.
ولی اکنون یک نوع بی‏تفاوتی در مجامع علمی و تا حدّی در میان بزرگان، احساس می‏شود، در حالی که هر روز به وسیله‏ی پخش شبهات، افکار و اندیشه‏های جوانان منهدم می‏گردد.
چندی قبل کانال ماهواره‏ای« الجزیره» به وسیله‏ی یک انسان مرموز، مکتب اهل بیت‏علیهم السلام را زیر سوءال برد و شبهاتی را تولید کرد، و اخیراً کانال ماهواره‏ای «المستقلة» دو ماهی است که مکتب اهل بیت‏علیهم السلام را نشانه گرفته است و اصولاً اهداف این نوع مناظره برای ما روشن نیست.
لازم است در انجام هر نوع مناظره با علما و دانشمندان مشورت شود و مناظره با شروطی خاصّ که اهمّ آنها تعیین موضوع و تعیین شخص مناظره کننده و بی‏طرفی شخص مجری است، صورت پذیرد. این جریان‏ها ایجاب می‏کند که زعمای دین، بزرگان مذهب، و متفکران حوزه، فقه اکبر را که همان مسایل اعتقادی است، جدّی بگیرند و گروهی را برای این مسایل، پرورش دهند. گروهی که غیر از تحقیق در این مسایل، کار دیگری را نپذیرند، و همراه پخش شبهه ، جواب آن در اختیار رسانه‏ها و مراکز اندیشه و اطلاع رسانی قرار گیرد.
امروز امنیت کشور از طریق تخریب اندیشه‏ها و فرهنگ اصیل اسلامی در معرض هجوم است. اگر مرزهای آبی و خاکی و هوایی کشور از طریق نیروهای مسلّح حراست می‏شود، باید مرزهای فکری جوانان ما نیز از این نوع شبهات ویرانگر حراست شود، و از تولید میکرب ضد ایمان جلوگیری گردد.
رجال سیاسی کشور، باید خود را در حفظ اندیشه‏ها و ارزش‏های اسلامی مسوءول دانسته و از هر نوع جنجال و برخوردی که منتهی به تضعیف باورها شود، خودداری کنند، زیرا این رجال سیاسی از نردبان دین به این مقام رسیده‏اند، و اگر چنین وسیله‏ای در اختیار نبود، رجال سیاسی امروز ما افراد متوسط و عادی جامعه به شمار می‏رفتند.
حقّ نمک و حق آب و گل، ایجاب می‏کند که نسبت به مسایل دینی حسّاس بوده و حرمت دین و دین‏داران و مبلّغان را حفظ کنند.عنوان مقاله: دین ستیزی در رسانه های غربی (4 صفحه)
نویسنده : هیئت تحریریه
یکی از راه‏های دین زدایی، تولید شبهه و پخش اشکال، به وسیله‏ی رسانه‏های گوناگون از جمله از طریق ماهواره و اخیراً از طریق اینترنت است.
سیاست‏مداران غرب، به این نقطه رسیدند که بهترین راه برای سوزاندن باورها که مزاحم حکومت آنها بر ملت‏های اسلامی است، تضعیف ایمان از راه پخش شبهه در همه‏ی مسایل مربوط به دین می‏باشد.
تصور نشود که تهاجم فرهنگی متوجّه مسایل فرعی است، بلکه از توحید و مبدأ و معاد گرفته تا وحی و نبوّت و مسایل مربوط به حکومت وخلافت و دیگر مظاهر اجتماعی و اخلاقی دین، همگی مورد هجوم می‏باشد.
امروز جهان غرب از طریق رسانه‏ها، سکولاریسم را به شیوه‏های خاصّی تبلیغ می‏کند و از این طریق نسل حاضر را که سر و کار با این رسانه‏ها دارند، تحت تأثیر قرار می‏دهد.
حتّی اتحادیه‏ی اروپا که از بطن یک جامعه‏ی مسیحی برخاسته، خود را سکولار معرّفی کرده و از این طریق می‏خواهد سیطره‏ی خود را بر جهان گسترش دهد.گسترش سیطره‏ی غربِ لائیک بر کشورهای اسلامی، پیوسته با مخالفت دین‏داران که حامیان فرهنگ اسلامی و بومی می‏باشند، روبه‏رو بود؛ عقاید مردم سدّی بود که نمی‏گذاشت آنان همه‏ی خواسته‏های خود را در این سرزمین‏ها پیاده کنند، لذا با تمهیدات خاص، جامعه را آماده‏ی پذیرش اهداف خود می‏کردند. اکنون که چنین رسانه‏هایی در اختیار آنان قرار گرفته است به گونه‏ای آسان‏تر و وسیع‏تر می‏توانند افکار خود را ترویج کنند، و این مانع را به تدریج از میان بردارند.
برای این که این گروه به افکار و اندیشه‏های خود، رنگ فلسفی و مکتبی بدهند، افکار و اندیشه‏ها را به صورت «نواندیشی دینی» مطرح می‏کنند و بیشترین حملات و انتقادهای خود را متوجّه مبانی و اصول دین می‏سازند، و مسأله‏ای را به نام «زبان دین» و «هرمنوتیک» و «تجربه دینی» و... مطرح کرده و آشکارا شریعت اسلامی را برخاسته از فرهنگ زمان پیامبرصلی الله علیه و آله و سلم می‏دانند و جاودانگی احکام اسلام را مورد تردید قرار می‏دهند.
ادغام فرهنگها در فرهنگ غربی و نابود کردن تمام باورهای دینی و ذوب آن در یک فرهنگ «سکولار»، که به سیطره‏ی فرهنگی غرب می‏انجامد، راه را برای تسلط غرب بر منابع ثروت هموار می‏سازد. کسانی که با مطبوعات کشور در این چند سال اخیر سر و کار دارند، این مطلب را لمس کرده‏اند که برخی از مطبوعات،سیاست دین ستیزی و باور سوزی و انکار وحی و اصالت احکام اسلامی را سرلوحه‏ی کار خود قرار داده‏اند. بالأخص این گروه در مراکز علمی و سیاسی نفوذ کرده ، از قدرت خود برای تبلیغ چنین اندیشه‏هایی مدد می‏گیرند.
قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، مارکسیست‏ها به صورت ضعیف و پنهانی الحاد را تبلیغ می‏کردند، امّا دانشگاه‏ها از این نوع شبهه‏پراکنی پیراسته بود. سیاست نیز ایجاب می‏کرد که جلو این نوع شبهه‏پراکنی‏ها گرفته شود؛ امّا اکنون مجله‏ها و روزنامه‏ها را در اختیار گرفته و پیوسته کتاب‏های متعدّدی به هدفِ خدشه‏دار ساختن فرهنگ اسلامی منتشر می‏سازند.
از یاد نبرده‏ایم که در سال 1329 کتابی به نام «نگهبانان سحر و افسون» به ظاهر از طرف مارکسیست‏ها ولی در واقع به وسیله‏ی سفارت آمریکا در ایران منتشر شد، و لبه‏ی تیز آن متوجّه دین و دین‏داران و علما و دانشمندان دینی بود. البته سفارت آمریکا در نشر این کتاب، هدف سیاسی داشته و می‏خواسته گروه‏های چپ را، ملحد و تهی از ایمان معرّفی کنند. در چنین شرایطی حوزه‏ی علمیّه‏ی قم حرکت عظیمی از خود نشان داد ومسایل مربوط به مارکسیسم ، رسماً مورد نقد و بررسی قرار گرفت و کتاب ارزشمند «اصول فلسفه» نگارش مرحوم علاّمه طباطبایی با پاورقی‏های مرحوم شهید مطهری محصول این نهضت بود.
ولی اکنون یک نوع بی‏تفاوتی در مجامع علمی و تا حدّی در میان بزرگان، احساس می‏شود، در حالی که هر روز به وسیله‏ی پخش شبهات، افکار و اندیشه‏های جوانان منهدم می‏گردد.
چندی قبل کانال ماهواره‏ای« الجزیره» به وسیله‏ی یک انسان مرموز، مکتب اهل بیت‏علیهم السلام را زیر سوءال برد و شبهاتی را تولید کرد، و اخیراً کانال ماهواره‏ای «المستقلة» دو ماهی است که مکتب اهل بیت‏علیهم السلام را نشانه گرفته است و اصولاً اهداف این نوع مناظره برای ما روشن نیست.
لازم است در انجام هر نوع مناظره با علما و دانشمندان مشورت شود و مناظره با شروطی خاصّ که اهمّ آنها تعیین موضوع و تعیین شخص مناظره کننده و بی‏طرفی شخص مجری است، صورت پذیرد. این جریان‏ها ایجاب می‏کند که زعمای دین، بزرگان مذهب، و متفکران حوزه، فقه اکبر را که همان مسایل اعتقادی است، جدّی بگیرند و گروهی را برای این مسایل، پرورش دهند. گروهی که غیر از تحقیق در این مسایل، کار دیگری را نپذیرند، و همراه پخش شبهه ، جواب آن در اختیار رسانه‏ها و مراکز اندیشه و اطلاع رسانی قرار گیرد.
امروز امنیت کشور از طریق تخریب اندیشه‏ها و فرهنگ اصیل اسلامی در معرض هجوم است. اگر مرزهای آبی و خاکی و هوایی کشور از طریق نیروهای مسلّح حراست می‏شود، باید مرزهای فکری جوانان ما نیز از این نوع شبهات ویرانگر حراست شود، و از تولید میکرب ضد ایمان جلوگیری گردد.
رجال سیاسی کشور، باید خود را در حفظ اندیشه‏ها و ارزش‏های اسلامی مسوءول دانسته و از هر نوع جنجال و برخوردی که منتهی به تضعیف باورها شود، خودداری کنند، زیرا این رجال سیاسی از نردبان دین به این مقام رسیده‏اند، و اگر چنین وسیله‏ای در اختیار نبود، رجال سیاسی امروز ما افراد متوسط و عادی جامعه به شمار می‏رفتند.
حقّ نمک و حق آب و گل، ایجاب می‏کند که نسبت به مسایل دینی حسّاس بوده و حرمت دین و دین‏داران و مبلّغان را حفظ کنند.
هیچ می‏دانید که علاوه بر سایت‏های متعدّد که جنبه‏ی تخریب فرهنگ اسلامی دارند، سایت خاصّی به نام www. Kaafar. comکه جای آن برای ما روشن نیست، تمام باورهای دینی را تحت عنوان خردگرایی زیر سوءال برده و پیوسته به تولید این شبهات ادامه می‏دهد، و هدف خود را مبارزه با پدیده‏ای به نام دین و اندیشه‏ی دینی اعلام می‏کند.
این نوع تلاش حساب شده‏ی دشمن، ایجاب می‏کند که سایت دیگری که از نظر محتوا قوی و نیرومند باشد در اختیار عموم قرار گیرد و دین ستیزان را در تلاش خود ناکام سازد.
هر چند ظاهر «وَ اگعِدُّوا لَهُمْ مَا آسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوّة...» ناظر به نیرومندی مادّی است ولی با توجّه به ملاک حکم باید گفت: نیرومندی معنوی نیز بسان نیرومندی مادّی از فرایض است، تا دشمن را در هر دو جبهه شکست دهد، و سرزمین‏های اسلامی و ساکنان آنان در آغوش اسلام، با کمال امنیت زندگی کنند.


هیچ می‏دانید که علاوه بر سایت‏های متعدّد که جنبه‏ی تخریب فرهنگ اسلامی دارند، سایت خاصّی به نام www. Kaafar. comکه جای آن برای ما روشن نیست، تمام باورهای دینی را تحت عنوان خردگرایی زیر سوءال برده و پیوسته به تولید این شبهات ادامه می‏دهد، و هدف خود را مبارزه با پدیده‏ای به نام دین و اندیشه‏ی دینی اعلام می‏کند.
این نوع تلاش حساب شده‏ی دشمن، ایجاب می‏کند که سایت دیگری که از نظر محتوا قوی و نیرومند باشد در اختیار عموم قرار گیرد و دین ستیزان را در تلاش خود ناکام سازد.
هر چند ظاهر «وَ اگعِدُّوا لَهُمْ مَا آسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوّة...» ناظر به نیرومندی مادّی است ولی با توجّه به ملاک حکم باید گفت: نیرومندی معنوی نیز بسان نیرومندی مادّی از فرایض است، تا دشمن را در هر دو جبهه شکست دهد، و سرزمین‏های اسلامی و ساکنان آنان در آغوش اسلام، با کمال امنیت زندگی کنند.