در این مقاله، به سهم بالقوه تکنولوژی در تحلیلهای پیش‌بینانه و تجویزی می‌پردازیم.این فعالیتها، برحسب‌محتوای واقعی خود مشخص می‌گردد و کمکهای‌بالقوه شبکه اطلاعات‌جغرافیایی (GIS)، با عناوین تجسم، سازماندهی و مدیریت داده‌ها و تحلیل فضایی، به تفصیل‌بررسی می‌شود. دراین مقاله، چنین استدلال می‌شود که استفاده از شبکه اطلاعات جغرافیایی،به تحلیل پیش‌بینی محدود می‌گردد، لیکن با مسائل تجویزی نیز سازگار شده است. در بخش‌نتیجه‌گیری، نویسنده به نکاتی‌اشاره می‌نماید، اصول کلی برای تحلیلهای برنامه‌ریزی مبتنی برشبکه اطلاعات جغرافیایی را تعیین می‌کند و چنین پیشنهاد می‌نماید که فن‌آوری شبکه‌اطلاعات جغرافیایی، فرصتهایی برای بهبود کیفیت تصمیمات مربوط به برنامه‌ریزی، باحمایت از روشهای تحلیل معمول و غیرمعمول پدید می‌آورد.
