برنامه‌ریزی پرواز از جمله مسائل اصلی شرکتهای هواپیمایی است که به صورت یک مسأله بهینه سازی از دیرباز مطرح بوده است. مسأله جامع برنامه ریزی پرواز معمولاً برای حل، به چند زیر مسأله تقسیم می شود. تخصیص هواپیما یکی از زیر مسائل برنامه ریزی پرواز است. در این مسأله با فرض معلوم بودن برنامه زمانبندی پروازها و مشخصات ناوگان آماده پرواز، نوع هواپیمای هر پرواز تعیین می شود. طی مطالعات دهه اخیر، این مسأله به صورت یک مسأله جریان در شبکه چند کالایی(Multi Commodity Network Flow) با متغیرهای صحیح و حقیقی مدلسازی شده و برای حل آن، از روشهای مرسوم در حل این نوع مسائل استفاده شده است. تحقیق حاضر با اصلاح یکی از مدلهای موجود، برای یک شرکت هواپیمایی داخلی، به بررسی و حل مسأله می پردازد. در اینجا چندین مسأله نمونه تخصیص هواپیما به پروازِ شبه واقعی با سه روش، از جمله روشهای مبتنی بر بکارگیری الگوریتمهای ژنتیک (Genetic Algorithm)، گرم و سرد کردن شبیه سازی شده (Simulated Annealing) و بهینه سازی کولونی مورچه (Ant Colony Optimization) حل شده است. برای ارزیابی کارآیی الگوریتمها، از نرم افزار GAMS، به منظور محاسبه جواب دقیق استفاده شد. در نهایت با توجه به نتایج حل مسائل نمونه با روشهای مذکور درمقایسه با نرم افزار بهینه سازی GAMS ، معلوم شد که روشهای هیوریستیک پیشنهادی در مدت زمان کوتاه تر، جوابهای قابل قبول تری ارایه می کنند و دارای مطلوبیت و قابلیت بسیاری برای حل مسأله تخصیص هواپیما به پرواز هستند.
