بررسی ارتباط مؤلفه های ژئومورفولوژیک (ارتفاع، شیب و جهت شیب) با ماکزیمم ماندگاری برف- پوش در ارتفاعات تالش (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از متغیرهای مهم محیطی که به شدت تحت تأثیر مؤلفه های ژئومورفولوژیک سطحی قرار می گیرد، ماندگاری پوشش برف در ارتفاعات است. زمان ماندگاری برف در مخازن کوهستانی مستقیماً بر پسخوراندهای دمایی، هیدرولوژیکی، فرسایشی، رویشی و زیستی اثرگذار است. درنتیجه مطالعه تعامل سطح توپوگرافی زمین با ماندگاری پوشش برف، ضرورت می یابد. در این پژوهش ارتباط مؤلفه های ژئومورفولوژیکی ارتفاع، شیب و جهت شیب، با ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش براساس داده های ماهواره های ترا و آکوا1 در دوره آماری 2003 تا 2021، در ارتفاعات تالش محاسبه و بررسی شد. در گام نخست داده ها براساس آستانه 50 درصدی باینری سازی و در گام بعدی اثر ابرناکی با استفاده از فیلتر مکانی و زمانی کاهش داده شد. سپس داده ها با یکدیگر تجمیع و بر این اساس ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش به ازای هر سلول در شبکه رستری به صورت سالانه محاسبه و نقشه های پهنه ای تهیه و ترسیم شد. ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش در طبقات ارتفاعی، شیب و جهت شیب نیز بررسی و همبستگی بین آنها محاسبه شد. همچنین تغییرات مطلق و روند تغییرات نیز بررسی و تحلیل شد. نتایج نهایی نشان می دهد که سال های 2010 و 2018 کمترین و سال های 2008، 2012 و 2017 بیشترین ماندگاری ماکزیمم برف-پوش را به خود اختصاص داده اند. ارتباط ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش با ارتفاع قوی بوده و نرخ همبستگی با ارتفاع براساس بررسی های کل دوره آماری به آرامی در حال افزایش است. شیب افزایش نرخ همبستگی ارتفاع با ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش خصوصاً از سال 2007 به بعد افزایش می یابد. بیشترین ماندگاری برف-پوش مربوط به جهات با آزیموت 300 تا 350 درجه معادل تقریبی اراضی با شیب شمال غربی تا شمالی و کمترین ماندگاری مربوط به جهات با آزیموت 150 تا 200 درجه معادل تقریبی اراضی با جهت جنوبی می شود. مجموع مطلق تغییرات ماکزیمم ماندگاری متوالی برف-پوش در نیمه غربی تالش بیش از نیمه شرقی است و در ارتفاعات بیش از اراضی پست و جلگه ها است. روند تغییرات ماکزیمم ماندگاری برف نشان می دهد که در دره ها و پیشکوه های کم ارتفاع تر تالش شرقی با شیب بیشتری در حال کاهش است که این وضعیت را می توان به دخالت های انسانی، فعالیت های انسان زاد2 و همچنین واقع شدن این نواحی در منطقه بینابینی3 و اثرپذیری بیشتر از تغییرات محیطی نسبت داد.Investigating The Relationship Between Geomorphological Components (Elevation, Slope and Aspect) and The Maximum Snow-Cover Duration in Talesh Mountains
The shape of the surface is important for geomorphologists because the morphology influences other environmental components. One of the important environmental variables that strongly influence is the Snow-Cover Duration on elevations. SCDura in mountain reservoirs has a direct effect on temperature, hydrological, erosion, vegetation, and biological feedbacks, and as a result of studying the interaction of the topographic surface of the earth with the durability of snow cover, it becomes necessary and important.In this research, the relationship between the geomorphological components of the elevation, slope, and aspect with the max Snow-Cover Duration was calculated and investigated based on the data of Aqua and Terra satellites in the statistical period of 2003 to 2021. The Modis daily snow products named MOD10A1 and MYD10A1 were used for this purpose. The data was downloaded from NASA's official site and was prepared in the main database. In the first step, the data was binarized based on a threshold of 50%, then, the effect of the cloudiness was reduced using a spatial and temporal filter. Then, the data from Terra and Aqua satellites were combined and, the Max Snow-Cover Duration per cell in the raster network was calculated on an annual basis. The relationship between Max Snow-Cover Duration and elevational bands was investigated. The trend of changes in the Max Snow-Cover Duration shows that lower valleys and foothills of eastern Talash have a sharper decline. This situation can be attributed to human interventions, anthropogenic activities, as well as these areas locating in the transitional zone and to be more effective from environmental changes.
تبلیغات
