ارزیابی مؤلفه های امنیت زیست محیطی در کلان شهر تبریز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه شهرها از مشکلات و آسیب های جدی در زمینه های مختلف به خصوص چالش های زیست محیطی رنج می برند. تمرکز جمعیت در شهرها و عدم تناسب بین رشد خدمات و زیرساخت های شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه، مناطق شهری را از نظر معیارهای پایداری زیست محیطی و کیفیت زندگی با انواع آسیب های زیست محیطی مانند آلاینده های هوا، شنیداری، دیداری، مشکلات دفع فاضلاب و زباله، تأمین آب بهداشتی و غیره مواجه ساخته است. تداوم این گونه آسیب ها، به ویژه با شکل و کارکردی که در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران دارد، بحران آفرین و هشداری بر ناپایداری زیست محیطی به ویژه در کلان شهرها است؛ بنابراین هدف این پژوهش ارزیابی و سنجش مؤلفه های امنیت زیست محیطی در شهر تبریز است زیرا محیط زیست یکی از مهم ترین بخش ها در فرایند برنامه ریزی توسعه شهری بوده و لذا توجه به آن در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها امری اجتناب ناپذیر است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی است. جمع آوری داده ها به صورت میدانی و پرسشنامه ای بوده و برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های تی تک نمونه ای، رگرسیون گام به گام، سوارا و واریانس یک طرفه استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که مقدار میانگین امنیت زیست محیطی با آزمون تی تک نمونه ای: برای شاخص کیفیت خاک 69/2، کیفیت آب 32/2، کیفیت هوا 91/1، مدیریت شهری 67/2، زیرساختی 42/2 و فرهنگ و آگاهی شهروندان 54/2 می باشد. میزان میانگین امنیت زیست محیطی کل شهر تبریز نیز برابر 43/2 است (پایین تر از حد مبنا 5/2) که نشان می دهد شهر تبریز از لحاظ امنیت زیست محیطی در وضعیت تنش اکولوژیک قرار دارد.Evaluation of Environmental Security Indicators in Tabriz Metropolis
Today, cities are suffering from serious problems and damages in various fields, especially environmental challenges. The concentration of population in cities and the disproportion between the growth of services and urban infrastructure, especially in developing countries, urban areas in terms of environmental sustainability criteria and quality of life with all kinds of environmental damage such as air pollutants, Hearing, visual, sewage and garbage disposal problems, sanitary water supply, etc. have faced. The continuation of such damage, especially with the form and function it has in developing countries including Iran, is a crisis and a warning about environmental instability, especially in big cities. Therefore, the aim of this research is to evaluate the components of environmental security in Tabriz city. Because the environment is one of the most important parts in the planning process of urban development, therefore it is inevitable to pay attention to it in policies and planning. The type of applied research and its method is descriptive-analytical. Data collection was done by field and questionnaire, and one-sample t-test, step-by-step regression, Swara and one-way variance tests were used for data analysis. The research results show; the average value of environmental security with a sample T-Tech test: for soil quality index 2.69, water quality 2.32, air quality 1.91, urban management 2.67, infrastructure 2.42 and culture and awareness of citizens 2. The average level of environmental security of the entire city of Tabriz is 2.43 (lower than the base limit of 2.5), which shows that the city of Tabriz is in a state of ecological tension in terms of environmental security. Also, the results of one-way analysis of variance with repeated measures show a significant difference in the security of livability among the components. There is a significant difference between six indicators from the set of scores, which means that in the current situation, about 917.9% of the total variance or difference in environmental security components is related to the group difference or the difference between the six components, so that the soil quality component has the most and the air quality component has the least effect on the environmental security of Tabriz city.
تبلیغات
