اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی در خانواده به شیوه نقاشی درمانی بر روابط والد-فرزند و مهارت های اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
منبع:
خانواده درمانی کاربردی دوره 4 ویژه نامه 1402 شماره 3 (پیاپی 17) مجموعه مقالات حوزه خانواده و فرزند
حوزه های تخصصی:
شماره صفحات:
۴۴۹ - ۴۶۹
دریافت مقاله
تعداد دانلود :
۳۹۵
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه نقاشی درمانی بر روابط والد-فرزند و مهارت های اجتماعی انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی همراه با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه بود. از بین کلیه دختران پایه دوم ابتدایی شهرستان تاکستان 24 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت 11 جلسه آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه نقاشی درمانی برگرفته از مداخله گروهی هنر درمانی (مارتین، 2009) و برنامه های مداخله ای پیشین (احسان پور، 1395؛ شلانی، 1394)، شرکت کردند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه رابطه والد-فرزند پیانتا (1994) و فرم معلم مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری جمع آوری و با استفاده از تحلیل کواریانس همراه با اندازه گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل، پس از آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه هنردرمانی مبتنی بر نقاشی، نمرات بعد نزدیکی در روابط والد-فرزند (09/28=F، 001/0=P) و مهارت های اجتماعی (68/44=F، 001/0=P) افزایش معنی داری پیداکرده بود و نمرات بعد وابستگی (80/22=F، 001/0=P) و تعارض (58/133=F، 001/0=P) در روابط والدفرزند کاهش معنی داری پیدا کرده بود. نتیجه گیری: باتوجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که برای بهبود روابط والد-فرزند و مهارت های اجتماعی کودکان، می توان از آموزش مهارت های ارتباطی به شیوه نقاشی درمانی استفاده کردEffectiveness of communication skills training through painting therapy on parent-child relationship and social skills of female second-grade elementary students
Aim: This study aimed to investigate the effectiveness of communication skills training through painting therapy on parent-child relationships and social skills. Method: This was a quasi-experimental study with pretest, posttest and follow-up design which using experimental and control groups. Among all second-grade elementary female students in Takestan City, 24 participants were selected using available sampling method and randomly assigned to experimental and control groups. The students in the experimental group participated in 11 sessions of communication skills training based on paint therapy which taken from group art therapy intervention (Martin, 2009) and previous intervention protocols (Ehsanpour, 2016; Shelani, 2015) and the control group did not receive any intervention. Data were gathered using parent-child relationship scale (Pianta, 1994) and social skills rating scale (teacher form) (Gresham & Elliott, 1990) in the pre-test, post-test and follow-up phases and analyzed using repeated measures analysis of covariance. Results: The results showed that in the experimental group, compared to the control group, after communication skills through painting therapy, the scores of closeness dimension in parent-child relationships (F= 28.09, P=.001) and social skills (F= 44.68, P=.001) had increased significantly and the scores of dependency (F= 22.80, P=.001) and conflict (F= 133.58, P=.001) dimension in parent-child relationships had significantly decreased. Conclusion: Based on the findings, it can be concluded that to improve parent-child relationships and children's social skills, communication skills training through painting therapy can be used.
تبلیغات
