روش های قطب الدین راوندی در تفسیر
آرشیو
چکیده
با آنکه راوندی در روزگاری می زیست که اکثر فقیهان تحت تأثیر شیخ طوسی و سید مرتضی بودند، ولی او در اندیشه ی فقهی مکتبی مستقل دارد. چنان که او نخستین عالمی است که دستگاهی چهار گانه مرکب از کتاب، سنت، عقل و اجماع را در بین شیعیان مطرح کرده است. راوندی با استفاده از روش های گوناگونی به تفسیر آیات قرآن پرداخته است. تاکنون هیچ پژوهشی درباره ی کشف روش های تفسیری او انجام نشده است. لذا هدف این مقاله بررسی و استخراج روش های تفسیری قطب الدین راوندی می باشد. این روش ها از میان آثار تفسیری و نیز برخی آثار حدیثی وی که در مواردی به تفسیر آیات پرداخته بود، کشف گردید. از روش های تفسیری او بر اساس یافته های این پژوهش می توان به روش قرآن به قرآن، قرآن به حدیث، عقلی و اجتهادی، استفاده از علوم ادبی، شعر و اصول فقه در تفسیر قرآن و توجه به وجوه و نظایر آن اشاره کرد.Qutb al-Din Ravandi’s Methods of Interpreting the Holy Quran
Although Ravandi lived in an era when most jurists were influenced by Sheikh Tusi and Seyyed Morteza, he had independent scholarly and philosophical thoughts in jurisprudence. He is the first scholar to introduce the quadruple approach to the Shia community, which includes the books, traditions, reasoning, and consensus. Ravandi employed various methods in the interpretation of the Quranic verses. So far, no research has been conducted on the discovery of his interpretive methods. Therefore, the aim of this article is to examine and extract Qutb al-Din Ravandi’s interpretive methods. These methods were discovered among his interpretive works as well as some of his hadith-related works where he engaged in interpreting certain verses. Based on the findings of this research, his interpretive methods include Quranic interpretation through the Quran, Quranic interpretation through hadith, rational and juristic interpretation, the use of literary sciences, poetry, and principles of jurisprudence in Quranic interpretation, and attention to similarities and analogies.
تبلیغات
