آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۷

چکیده

Objective: The present study aims to investigate the effectiveness of group logotherapy on psychological distress and belief in a just world in M.S patients. Method: This is a quasi-Experimental study with both control and experimental group. The statistical population of this study was 583 MS patients in Ilam city in 1400. According to the quasi-Experimental research method with the control and experimental group, the number of samples was estimated to be 30 (15 in the control group and 15 in the Experimental group) who were selected by the Iranian MS Society through the introduction of the members of the association. sampling was done as a convenient method. To measure the variables, Kessler's Psychological Distress Assessment Questionnaire (K10), and the Fair World Belief Questionnaire were used by Sutton & Douglas (2005), Dalbert (1999), and Dalbert et al. (2001). The therapeutic intervention in this study was a group logotherapy package for MS patients, and treatment sessions (based on Mohammadi, E-Fard, and Heidari's dual therapy package, 2019). Spss24 software and Covariance or ANCOVA test were used to analyze the data. Results: This study showed a noteworthy contrast between the Experimental and control groups in terms of psychological distress and belief in a just world with a 95% certainty level. Subsequently, two primary theories of affirmation and zero suspicion were rejected. Conclusion: It was found that group logotherapy is compelling to mental trouble and belief in a just world in MS patients.

اثربخشی معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس

چکیده هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس، می باشد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر بیماران مبتلا به ام اس در شهر ایلام در سال 1400 و به تعداد 583 بود. با توجه به روش پژوهش نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش تعداد افراد نمونه 30 نفر (15 نفر گروه کنترل و 15 نفر گروه آزمایش) برآورد شد که از طریق معرفی افراد عضو در انجمن از طرف انجمن ام اس ایران به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری بصورت دردسترس می باشد. به منظور اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه ی ارزیابی پریشانی روانشناختی کسلر (K10)، پرسشنامه باور به دنیای عادلانه توسط ساتون و داگلاس (2005)، دالبرت (1999) و دالبرت و همکاران (2001) استفاده شد. مداخله درمانی در این پژوهش بسته معنادرمانی گروهی برای بیماران ام اس، جلسات درمانی (بر اساس پکیج درمانی محمدی، دوگانه ای فرد و حیدری، 1398)، بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار Spss24و آزمون کوواریانس یا آنکوا استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل از نظر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل با سطح اطمینان 95درصد تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین دو فرضیه اصلی تایید و فرض صفر رد شد. مشخص شد که معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس موثر است. نتایج: معنادرمانی گروهی بر پریشانی روانشناختی و باور به جهان عادل در بیماران مبتلا به ام اس موثر است. بنابراین این روش درمانی می تواند در کلینیک ها مفید باشد.
معنادرمانی ،پریشانی روانشناختی ،باور به جهان عادل ،بیماران مبتلا به ام اس،

تبلیغات