بررسی رابطه بین استرس ادارک شده و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم تربیتی پس از همه گیری کوید 19
آرشیو
چکیده
مقدمه و هدف : هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین استرس ادراک شده و رضایت از زندگی با عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم تربیتی پس از همه گیری کرونا می باشد. روش شناسی پژوهش : در این پژوهش با توجه به هدف و موضوع پژوهش، از روش توصیفی- همبستگیاستفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان رشته علوم تربیتی دانشگاه آزاد، پیام نور و سلمان کازرون بود با استفاده از فرمول کوکران200 نفر از روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش سه پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن و همکاران(1984)، عملکرد تحصیلی درتاج(1383) و پرسشنامه رضایت از زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که روایی پرسشنامه بصورت صوری توسط استاد راهنما مورد تایید قرار گرفت و پایای با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه استرس ادراک شده0/91 ، عملکرد تحصیلی 0/89و رضایت از زندگی 0/75 بدست آمد. یافته ها :یافته نشان می دهد بین استرس و عملکرد با مقدار 0/798- رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد و همچنین بین رضایت و عملکرد با مقدار ضریب 0/819 رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس رضایت از زندگی و استرس ادراک شده قابل پیش بینی است.و رضایت از زندگی با مقدار بتای 518/0 واسترس با بتای 0/339- به ترتیب در پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان سهم معنی داری دارند. یعنی هر قدر رضایت از زندگی بیشتر باشد و استرس کمتر،عملکرد تحصیلی دانشجویان بیشتر خواهد شد. همچنین این دو متغیر در مجموع 69 درصد از تغییرات عملکرد تحصیلی را پیش بینی می کنند و مابقی ناشی ازمتغیرهای دیگر است. بحث و نتیجه گیری: بررسی رابطه بین استرس ادراک شده، رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی در زمینه دانشجویان علوم تربیتی می تواند بینش ارزشمندی را در مورد عوامل مؤثر بر موفقیت تحصیلی و بهزیستی در این جمعیت ارائه دهد. یافته های این مطالعه می تواند به مداخلات و خدمات حمایتی با هدف ارتقای رفاه و عملکرد تحصیلی دانش آموزان کمک کند.The relationship between perceived stress and life satisfaction with the academic performance of educational science students after the Covid-19 pandemic
Introduction and purpose: The purpose of this research is to investigate the relationship between perceived stress and life satisfaction with the academic performance of educational science students after the Covid-19 pandemic. Research methodology: In this research, according to the purpose and topic of the research, it is a descriptive-correlation method. The population of this research included all students of educational sciences of IslamIC Azad University, Payam Noor and Salman University in Kazerun. Using Cochran's formula, 200 people were selected as a sample by cluster sampling method. The tools of this research were three questionnaires of perceived stress by Cohen et al. (1984), academic performance in Dartaj (2013) and life satisfaction questionnaire of the World Health Organization. Perceived stress questionnaire was 0.91, academic performance was 0.89, and life satisfaction was 0.75. Findings: The findings show that there is an inverse and significant relationship between stress and performance with a value of -0.798, and there is also a positive and significant relationship between satisfaction and performance with a coefficient value of 0.819. Students' academic performance can be predicted based on life satisfaction and perceived stress. Life satisfaction with a beta value of 0.518 and stress with a beta of -0.339 have a significant contribution in predicting the academic performance of students, respectively. That is, the more satisfaction with life and the less stress, the higher the academic performance of students. Discussion and conclusion: Examining the relationship between perceived stress, life satisfaction and academic performance in the context of educational science students can provide valuable insight into the factors affecting academic success and well-being in this population. The findings of this study can contribute to interventions and support services aimed at improving student well-being and academic performance.
تبلیغات
