ارائه مدلی جهت مدیریت منابع در زنجیره تأمین پایدار در صنایع منتخب با رویکرد تطبیقی روش های K-میانگین، تحلیل مؤلفه های اصلی و جنگل های تصادفی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مدیریت منابع از مهمترین عوامل پایداری محیط زیست می باشد. مدیریت بر منابع، به دلیل کمیاب بودن آن ها در تولید، توجه خاص مبتنی بر اصول علمی را می طلبند. صنایع تولیدی از جمله بزرگترین مراکز مصرف منابع به ویژه منابع طبیعی محسوب می شوند. بنابراین نیاز است صنایع مختلف در بهره برداری از این منابع جهت رفع نیازهایشان به اصول توسعه ی پایدار متعهد باشند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر ارائه ی مدلی جهت مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار در صنایع مختلف می باشد. بدین منظور ابتدا بر اساس مطالعات پیشین و نظر خبرگان شاخص های مدیریت منابع در زنجیره تامین پایدار شناسایی شده و سپس به کمک تطبیق سه روش K-میانگین، تحلیل مولفه های اصلی و جنگل های تصادفی مدلی جهت تعیین میزان اهمیت شاخص ها در صنایع مختلف، بر پایه ی پرسشنامه های تکمیل شده، ارائه گردید. نتایج نشان می دهد شاخص های مدیریت محیط زیست و همکاری های بین بخشی در صنعت خودروسازی با اهمیت ترین شاخص ها می باشند. در صنعت کاشی و سرامیک شاخص های مسائل اجتماعی و شاخص مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. همچنین در صنعت فولاد، شاخص های مسائل اجتماعی و مدیریت محیط زیست به عنوان با اهمیت ترین شاخص ها شناسایی شدند. در صنعت مواد غذایی شاخص های مدیریت کیفیت، همکاری های بین بخشی و مدیریت منابع انسانی از اهمیت بالایی برخوردار هستند. به علاوه، در صنعت نساجی شاخص مدیریت کیفیت به عنوان با اهمیت ترین شاخص شناخته شد. نتایج به دست آمده از صنایع مختلف پیشنهادات کاربردی جهت اولویت بندی فعالیت های بهبود و بهره وری از منابع در راستای پایداری فراهم می کند.Providing a model of resource management in sustainable supply chain in the selected industries with a comparative approach of K-mean methods, principal component analysis and random forests
Resource management is one of the most important practices in sustainability. Resource management, due to the scarcity of resources, requires attention and scientific-based organizing. Manufacturing industries are among the largest centers of resource consumption, especially natural resources. Therefore, different industries need to be committed to the principles of sustainable development in meeting their needs. Hence, the purpose of this study is to provide a model of resource management in sustainable supply chain in the selected industries. To do so, first, resource management indicators in the sustainable supply chain have been identified based on the previous studies and the experts’ opinions, and then, a model of indicators have provided in order to show their importance in the different industry by applying three methods of K-average, principal component analysis and random forests. In order to gather data, a survey-based questionnaire is used. The results demonstrate that environmental management and cross-functional cooperation indicators in the automotive industry are the most important indicators. In ceramic tile industry, social issues and human resource management indicators are important but, in the steel industry, social issues and environmental management indicators were important. In the foodstuffs industry, quality management, cross-functional cooperation indicators and human resource management have great importance. In addition, in the textile industry, the quality management indicator was the most important one. The results obtained from the various industries provide practical suggestions for prioritizing improvement practices for resource utilization for having sustainable supply chain.
تبلیغات
