جایگاه رفیع زن در اسلام

به مناسبت ولادت حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها)، سرور بانوان دو عالم و روز زن و نیز تولد امام خمینی، ذریة آن بانوی عظیم‌الشأن و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و تلاشهای ایشان برای احیای شخصیت زن مسلمان، میزاندیشه‌ای با شرکت خانمها منیره نوبخت (رئیس شورای فرهنگی ـ اجتماعی زنان و نمایندة دوره‌های چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی) و طاهره بنی‌اسدی (نماینده نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی ایران و پژوهشگر علوم سیاسی و مسائل اجتماعی زنان) برگزار کردیم که خلاصه آن در پی به نظر خوانندگان گرامی می‌رسد. ضمناً خانم نوبخت به دلیل اشتغالات و گرفتاریهای دیگر در اواخر جلسه خداحافظی کردند و پرسشهای باقیمانده با خانم بنی‌اسدی مطرح شد.
حضور: ضمن تشکر از خواهران گرامی، اجازه بفرمایید این میز اندیشه را با پرسشی از خانم نوبخت دربارة نحوة آشنایی ایشان با اندیشه‌های حضرت امام خمینی شروع کنیم و در ادامه شمه‌ای از فعالیتهای سیاسی و اجتماعی خود بخصوص فعالیتهای اخیر خود بیان بفرمایید.
خانم منیره نوبخت: در حال حاضر من رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان، عضو شورای انقلاب فرهنگی و شورای فرهنگ عمومی هستم. اساساً زمینه فعالیتم در مسایل فرهنگی ـ اجتماعی است. دوره‌های چهارم و پنجم نماینده مجلس شورای اسلامی بودم. تحصیلاتم در رشتة علوم معارف اسلامی در دانشگاه تهران بود و تحصیلات حوزوی هم دارم. در زمینه‌های اجتماعی مقاله می‌نویسم. از سالهای 55 ـ 1354 ـ در دوران دانشجویی ـ با تفکرات و شخصیت امام آشنا شدم و به واسطه این آشنایی تعلق خاطری در من ایجاد شد که موجب گردید فعالیت‌هایم را در زمینه فرهنگی و اجتماعی برای نظام اسلامی متمرکز نمایم.
حضور: خانم بنی‌اسدی شما هم ضمن بیان مختصری از فعالیتهای علمی و اجـتماعی خود
دربارة جایگاه و نقش اجتماعی زن در قبل و بعد از انقلاب اسلامی توضیح بفرمائید.
خانم طاهره بنی‌اسدی: من در رشته مدیریت دولتی و علوم سیاسی دارای تحصیلات می‌باشم و هم اکنون به عنوان نماینده نهاد رهبری در دانشگاه علوم پزشکی خدمت می‌کنم. چند سالی است مشغول انجام کارهای تحقیقاتی بویژه در رابطه با دیدگاههایی که در مورد زنان وجود دارد هستم.
امّا در مورد بخش دوّم پرسش شما، وقتی وارد مباحث تاریخی می‌شویم و موقعیت زنان را در طـول تاریـخ بـررسی می‌کنیم، می‌بینم که زن در بیشتر ادوار تاریخ در موقعیت بسیار پست و خفت‌باری قرار داشته؛ به طوری که هیچ ارزش و بهایی به او داده نمی‌شده. اگر به بررسی جایگاه زن بعد از اسلام بپردازیم، می‌بینیم که با ظهور اسلام زن از یک جایگاه رفیع و بالایی برخوردار می‌شود. درست به همین صورت وقتی به جایگاه زن در قبل و بعد از انقلاب به صورت مجزا بپردازیم تفاوتهای اساسی مشاهده می‌کنیم. قبل از انقلاب چون مقارن با دوران منحوس ستمشاهی بود، محدودیتها و ظلمهای بیشماری بر زنان تحمیل می‌شد و وضعیت زنان بسیار نامطلوب بود. در زمان رضاخان
خلاصه حضور و مشارکت زنان ایرانی در مسایل اجتماعی و سیاسی بعد از انقلاب از رشدی کمی و کیفی برخوردار بود. حضور آنان در مجلس شورای اسلامی، هیأت دولت، پستهای مدیریتی، شرکت در محافل بین‌المللی، تأسیس سازمانهای غیر دولتی و نیمه دولتی، فعالیت در عرصه نشریات و ... همگی نشانگر رشد و ارتقاء شخصیت زن در انقلاب اسلامی است. از طرف دیگر نظام جمهوری اسلامی نیز تمهیدات فراوانی از جمله افزایش سهم دانشجویان زن در آموزش عالی، اختصاص رشته‌های تخصصی برای آنان، مسؤولیتهای اجتماعی، مسؤولیت اقامه حدود الهی، وظیفه امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه خیرخواهی برای رهبران، مسؤولیت دفاع از حق اسلام و جامعه اسلامی و ... اندیشیده است. در مجموع زن مسلمان بر اثر هویت‌بخشی انقلاب اسلامی، گامهای محکم برمی‌دارد.
حضور: زن مسلمان ایرانی چـگونه می‌تـواند پیـام انـقـلاب
بنی اسدی: بعد از انقلاب الگوی زن ایرانی حضرت فاطمه زهرا(س) قرار گرفت و این عامل باعث شد تا به شأن و جایگاه خود دست پیدا کند. با چنین الگوی والایی زنان با مشارکت و تلاششان جامعه را به سوی اهداف و مطلوب‌ها پیش می‌برند. یعنی آنچه که مدنظر امام بود محقق می‌شود. ما بایستی ضرورت دستیابی به یک الگوی مناسب در سازندگی را مورد بررسی قرار دهیم. چرا زنان به سمت سازندگی کشش پیدا کردند؟ حرکت به سوی هدف طبعاً نیازمند برنامه‌ریزی و طراحی نوعی خاص از «الگو» است که مبتنی بر واقعیات باشد. این برنامه‌ریزی می‌بایست با مراعات حدود شرعی و موازین اخلاقی در روابط اجتماعی، مسائل خانواده و استحکام آن، نقش مادری زن، همسر بودن زن، هویت و کرامت زن، و... صورت پذیرد، چون الگوی اصلی زن ایرانی دارای تمامی این فاکتورها می‌باشد.
ابعاد سازندگی دارای دو مرحله مجزای تأمین و توسعه است: تأمین در ابعاد فردی و نیازهای جهانی (بهداشت، درمان و ...) که بخشی از اشتغال زنان در این راستا می‌گنجد و نیز ارتقاء سطح کمی و کیفی فعالیتهای آنان. عواملی که می‌تواند در
حضور: خانم نوبخت از نظر شما ـ با توجه به تفسیر خانم بنی اسدی ـ چه تفاوتهایی میان حضور و مشارکت اجتماعی زن مسلمان ایرانی و زن غربی وجود دارد؟
نوبخت: کلاً بین حضور و مشارکت اجتماعی زنان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و غرب تفاوتهای اساسی وجود دارد. این تفاوت عمده که در کلام امام هم بسیار می‌بینیم این است که اولاً غرب بسیار دیر به فکر اعطای حقوق به زنان افتاد و تا قبل از هفتاد ـ هشتاد سال قبل جامعه غرب به طور عمومی و کلی توجه جدی به حقوق زنان نداشت. وقتی هم که توجه پیدا کرد اصلاً متناسب با حقوق و شأن زن نبود. یعنی انگیزه و اغراض و اهداف دیگری موجب گردید که به زنها توجه بشود. امام فرمودند اروپا درست در زمانی که نیاز به نیروی کار ارزان قیمت دارد این گونه جهت‌گیری می‌کند تا زنها را به عنوان نیروی کار ارزان قیمت به صحنه مشارکت اجتماعی بیاورد. علی‌رغم وجود جنبشهای مربوط به احقاق حقوق زن در اروپا، تفاوت عمده در این است که اینجا اصالتاً زنان خودشان با شناخت و آگاهی و اراده و تصمیم شخصی و جهتی که انقلاب برای آنان ترسیم کرد برای استیفای حقوقشان این مشارکت را آغاز کردند. امام فرمودند مشارکت و حضور اجتماعی زن در دنیای غرب امروز ابزار و وسیله‌ای است برای اهداف دیگر که در فرهنگ، اقتصاد و سیاست است. اما دستاورد انقلاب اسلامی این بود که زنها با شناخت و اراده خودشان، با انگیزه خدمت به نظام و برای استیفای حقوق خود به صحنه آمدند.
حضور: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی چه قوانینی به نفع و در جهت احقاق حقوق زنان به تصویب رسیده است و در این زمینه چه نقایصی وجود دارد؟
نوبخت: از دورة اول مجلس شورای اسلامی این موضوع مورد توجه قرار گرفت و تا دوره ششم به حد اعلای خود رسید. به‌طوری که در مجلس پنجم بیشترین میزان طرح و لوایح مربوط به زنان بود. این توجه در سه بخش قضایی، اقتصادی و حقوقی خلاصه می‌شود. مسائل حقوقی نوعاً ناظر بر بررسی و اصلاح موادی از قانون مدنی است. طرح الحاق یک تبصره به ماده 1082 قانون مدنی در خصوص پرداخت مهریه به نرخ روز، طرح اصلاح ماده 1172 قانون مدنی و الحاق دو تبصره به آن، طرح اختصاص تعدادی از دادگاهها به عنوان دادگاههای خانواده که در واقع در جهت اجرای اصل 21 قانون اساسی است، طرح اصلاح ماده 1184 قانون مدنی، ماده 1173 قانون مدنی و موارد دیگر، از جمله آنهاست. درخصوص مسایل قضایی هم اصلاحاتی صورت گرفت که نوعاً در قالب طرح مطرح شد. در ارتباط با استیفای حقوق اقتصادی زنان و اصلاح قوانین هم مواردی در مجلس به تصویب رسید. در تمام این موارد اقداماتی به منظور رفع تبعیض در تأمین حقوق اقتصادی زنان نسبت به مردان به عنوان شاغلان در بخش دولتی و عائله‌مندی، نوع پرداخت و ... بعمل آمد.
در مجموع تحلیل من این است که اقدامات نسبتاً خوبی در ادوار مختلف مجلس در جهت تأمین بیشتر حقوق زنان انجام شد. اما باید گفت که کافی نبوده و ما هنوز توانایی‌های زیادی در جهت تأمین حقوق زن داریم که شامل همة دستگاهها از جمله مجلس می‌شود.
حضور: کدامیک از قوانین پس از انقلاب اسلامی به نفع خانمها بوده که قبلاً وجود نداشته است؟ دربارة این قوانین بیشتر توضیح دهید.
نوبخت: همان طور که گفتم چندین مورد اصلاح قانون مدنی بود. اصلاحیه در مورد اصلاح قوانین عسر و حرج، کمک خوبی برای قضات بود. قانون پرداخت مهریه به نرخ روز، تأمین امنیت خانمها در محیط کار، طرح ایجاد شرایطی برای فضاهای آموزشی در مدارس و دانشگاهها، طرح انطباق تأمین خدمات درمانی و پزشکی برای خانمها، عدم استفاده ابزاری از خانمها در رسانه‌ها و تبلیغات کالا و موارد دیگر.
هرچند بعضی از این لوایح به صورت کامل اجرا نشده‌اند ولی با تصویب آنها هر کدام زمینه‌های مطلوبی برای حمایت از این قشر در جمهوری اسلامی فراهم آورد.
حضور: آیا احقاق حقوق زنان به معنای تساوی تمام و کمال زن و مرد در عرصه‌های فردی و اجتماعی است؟
بنی اسدی: دیدگاههای امام و نگاه ایشان نسبت به حقوق زنان بحث حساب شده و دقیقی است. اگر به سال 1341 برگردیم امام می‌فرمودند دستگاه جابر پهلوی در نظر دارد تساوی حقوق زن و مرد را تصویب و اجرا کند، یعنی احکام و حدود قرآن کریم را زیرپا بگذارد، یعنی دختران هیجده ساله را به نظام اجباری ببرد و به سربازخانه‌ها بکشاند و با زور و سرنیزه دختران جوان مسلمان را به مراکز فحشا بکشاند. در آن زمان اکثراً به اهمیت سخن امام پی‌نمی‌بردند که چگونه بعد از چند سال این مسئله در کشور واقعیت پیدا می‌کند. امام به حق احیاگر حقوق و ارزش زن ایرانی در عصر حاضر بود. چرا که توانست چهرة درخشنده و مستقلی از زن و تلاشگر بودن او را به جامعه جهانی نشان بدهد و آنها را به افقهای روشنی هدایت کند.
در زمینة مشارکتهای سیاسی، خانمها محدودیتهای فردی و اجتماعی داشتند که مبتنی بر باورهای غلط و یا ملاحظات نادرست در زمینه‌های مختلف مثلاً تلقی از
حضور: در حال حاضر چه مشکلات قانونی در جهت تأمین حقوق زنان وجود دارد؟
بنی اسدی: باید گفت مواد و بندهایی از قانون مدنی در جهت تأمین حقوق زنان اصلاح شده اما بعضی از این اصلاحات از نظر فقهی و مباحث دینی دچار مشکل هستند. همان طور که اشاره شد مهمترین این قوانین اصلاح قوانین مربوط به ازدواج و شرایط ضمن عقد، تسهیل پرداخت اجرت در زمان طلاق، اصلاح قوانین مربوط به حضانت و قیمومیت، قوانین مربوط به عسر و حرج، تفکیک مجدد دادگاه خانواده از دادگاههای عمومی و قانون پرداخت مهریه به نرخ روز است. امّا آنچه برایمان مهم است در بخش تأمین و خدمت‌رسانی است و باید دید که خانمها چه اندازه در قوانین مربوط به بودجه کل کشور جهت بهره‌مندی جامعه زنان از تأمین اجتماعی، فقرزدائی، آموزش و پرورش، آموزش عالی، فنی و حرفه‌ای، اشتغال، خوداشتغالی، کارآفرینی، تخصیص اعتبارات (در بخشهای تعاونی و کشاورزی و ...) منظور شده‌اند. واقعیت این است که نسبت به انتظار و توقع زنان چندان زیاد نبوده ولی گامهای مثبتی در این زمینه‌ها برداشته شده است.
حضور: هم شما و هم خانم نوبخت به قدمهای مثبتی که در نظام جمهوری اسلامی ایران در مورد حقوق زنان پرداخته شده اشاره کردید. حال از خانم نوبخت می‌خواهم بفرمایند از آنجایی که همه موارد مربوط به زنان منحصر به مجلس شورای اسلامی نمی‌شود، لازم‌ترین و فوری‌ترین اقدامات برای حمایت از زنان کدام است؟
نوبخت: مطمئناً تعیین مصادیق فوری کار بسیار مشکلی است. اما با کار کارشناسی که به کمک دستگاههای مختلف
حضور: یکی از مباحثی که اکنون در محافل داخلی مطرح است بحث پیوستن به معاهدة جهانی رفع تبعیض علیه زنان است. بعضی‌ها با قبول این معاهده مخالفند. از طرفی وزارت خارجه اعلام نموده که آن را با شرایطی می‌توانیم بپذیریم نظر شما چیست.
نوبخت: مبنای بحثها دیدگاههای حضرت امام است. در بسیاری از موارد امام به صراحت فرهنگ غرب را ردّ می‌کند. به عنوان نمونه می‌فرماید فرهنگ غربی مملو از اهانت به مقام زن است. اکنون در
یکی از پست‌ترین غرائز مادی بشری به زن بها می‌دهد و به او احترام می‌گذارد. این بزرگترین توهین و تحقیر نسبت به زن محسوب می‌شود». اصلی‌ترین چالش پیش رو و مشکلی که ما با این کنوانسیون داریم تفاوت مبنایی اندیشه‌ای و نظری ماست.
مبنای فکری این کنوانسیون مبنای تفکر غرب است.امام می‌فرماید: «ماهیت آزادی غربی سوق دادن به سمت بهره‌برداری نفـسانی اسـت. آنچـه به عنـوان آزادی در غرب به انسان اعطا شده ما آن را به عنوان آزادی قبول نداریم. این را نمی‌توان آزادی نام نهاد. این آمیختن زن و مرد است. مسئله اصلی برای زن آمیختن او با مرد نیست؛ بلکه ضمن حفظ شخصیتش با توجه به
در اول متن کنوانسیون مورد بحث به طور واضح بر تساوی کامل بین زن و مرد تأکید می‌شود. در حالی که اصل عدالت در نظام حقوقی زن به طور خاص مورد تأکید است. در واقع آنچه برای ما مبناست اصل عدالت است و همه ارگانها که با این طرح موافقت و یا مخالفت می‌کنند باید این اصل را در رأس تصمیم‌گیری خود قرار دهند. به هر حال هدف کنوانسیون برابری زن و مرد است و حق شرط در کنوانسیون پذیرفته نخواهد شد. برای ما آنچه مهم است اینکه ضمن رعایت اصل عدالت باید به مبانی شرع و قوانین داخلی اولویت داده شود وگرنه قوانین داخلی به نفع کنوانسیون باید تغییر کند. عده‌ای بحث حق شرط و عده‌ای هم فشارهای بین‌المللی را مطرح می‌کنند. مبنای تصمیم نظام جمهوری اسلامی ایران باید تأمین منافع خودش باشد. در ثانی چه تضمینی وجود دارد که بعد از پذیرش این کنوانسیون فشارهای دیگری بر نظام ما وارد نگردد. شورای نگهبان هم با این الحاق موافقت نکرد و به عقیده بنده کار پسندیده‌ای انجام داد.
حضور: به نظر می‌رسد مبنای غربی داشتن علت نپذیرفتن این معاهده نیست چراکه حقوق بشر هم مبنای غربی دارد و نمی‌توان آن را نپذیرفت. اما دلیل اصلی عدم پذیرش همان مغایرت کنوانسیون با موازین شرع است. حضرت امام حقوق بشر را در زمانی که در فرانسه اقامت داشتند تأیید کردند، با اینکه مبنای غربی داشت. البته پذیرش این کنوانسیون همانند کنوانسیون منع گسترش سلاحهای هسته‌ای، که اگر به متمم آن ملحق شویم تبعاتی دارد، پذیرش معاهده رفع تبعیض علیه زنان نیز تبعاتی خواهد داشت.
نوبخت: هم سازمان ملل و هم اتحادیه اروپا در بحثهای بین‌المللی‌شان بر تمدن بومی و مذاهب ملی تأکید داشته و آن را پذیرفته‌اند، امّا در این کنوانسیون این موضوعات اصلاً لحاظ نشده است. امام می‌فرمودند اسلام کلید اصلی پاسخ بسیاری از سؤالات پاسخ نگفته جهان امروز است و به عنوان یک نظام اجتماعی حال که غرب به بن‌بست رسیده اداره کننده جهان است. امام در سال 1360 فرمود: «غرب در حال مسائل زنان به بن بست رسیده است». امام انقلاب را کلیدی برای پاسخ به سؤالات و اثبات کارآمدی نظام اسلامی خصوصاً در اداره اجتماعی می‌دانست و بر آن تأکید می‌کرد. دغدغه و تلاش همه ما در داخل نظام، علی‌رغم برخورداری از گرایشات سیاسی مختلف، این است که این الگو به خوبی اعمال شود، نه فقط در این کنوانسیون بلکه در هر جایی که بخواهد به ساختار نظام خدشه وارد کند، ما باید الگو بودن اسلام را در همه عرصه‌ها به ویژه عرصه بین‌المللی نمایان کنیم. امام بر غنای فکری این انقلاب تأکید داشتند. یعنی هیچ
حضور: خانم بنی اسدی نظر شما راجع به کنوانسیون مورد بحث و تبعات پذیرش آن چیست؟ با توجه به اینکه ممکن است از نظر بعضی ها شبهاتی در مورد دیدگاه اسلام نسبت به زن وجود داشته باشد توضیح بفرمایید.
بنی اسدی: کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان در 27 آذر 1358 طی قطعنامه شماره 180/34 مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسید و در تاریخ 12 شهریور 1360 (سوم دسامبر 1981) برای دولتهایی که می‌خواستند بدان ملحق شوند لازم‌الاجرا شد. در رابطه با ایران در دو مرحله بحث کنوانسیون مطرح شد. مرحله اول سال 1374 تا 1376 بود که با مخالفت و فتاوی فقها به عدم الحاق به آن رأی داده شد. با توجه به دو اجلاس پکن و نیویورک این مسئله مجدداً در سال 1380 به صورت جدی‌تر مطرح گردید. حال با توجه به دیدگاههای اسلام که در مورد زن بسیار شفاف و مشخص است باید به این کنوانسیون نگاه کرد. آیا اصولاً الزامی وجود دارد که ما به این کنوانسیون ملحق شویم؟ بهتر است دیدگاههایی را که در مورد کنوانسیون مطرح است بررسی کنیم. سه دیدگاه مطروحه در مورد کنوانسیون عبارتنداز: الحاق برون شرط، الحاق مشروط و ردّ کنوانسیون. الحاق برون شرط از طرف موافقان کنوانسیون مطرح شد. حضرت امام در سال 1360 فرمود: بانوان محترم ایران ثابت کردند که در دژ مستحکم عفت وعصمت هستند و جوانان صحیح و نیرومند و دختران عفیف و متعهدی به این کشور تسلیم خواهند کرد و هیچگاه در آن راه‌حل‌هایی که قدرتهای بزرگ برای تباه کردن این کشور پیش پای آنها گذاشته‌اند نخواهند رفت. امام در آن زمان این مسایل را پیش‌بینی می‌کردند. این معاهده ظاهراً پیام‌آور آزادی و تساوی زن و مرد است. به نظر می‌رسد موافقان الحاق برون شرط شعار دفاع از زن را وسیله کسب موفقیت خودشان می‌دانند و ما همه می‌دانیم که قوانین داخلی براساس معیارهای مبانی جامعه اسلامی و فرهنگ عمومی جامعه تـدوین شـده است. امـام در صحنـه‌هـای
این کنوانسیون دارای یک مقدمه و سی ماده است؛ 16 ماده آن به بحث حقوقی پرداخته و خواستار ایجاد برابری کامل بین زن و مرد در مباحث حقوقی است. از ماده 17 الی 30 به راهکارهای اجرائی و قانونی می‌پردازد. جالب اینجاست که الحاق با حق شرط با اعلامیه کمیته رفع تبعیض که گفته « هیچ کشوری حق اعلام شرط ندارد» در تعارض است. اگر ما بخواهیم با حق تحفظ هم قبول کنیم و به آن ملحق شویم ماده‌های 1و2و16 از حق شرط مستثنی هستند. پس نتیجتاً حتی با حق شرط و تحفظ هم نمی‌توانیم کنوانسوین را بپذیریم. لذا با توجه به دیدگاههای حضرت امام و مقام معظم رهبری دیدگاه سوم پذیرفته تر است. امام همیشه بر ردّ طرحهای استعماری و استکباری و مقابله با آن تأکید داشتند و یکی از این طرحها همین طرح کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان است که با احکام اولیه اسلام و فقه اسلامی در تعارض است.
حضور: هدف از مطرح شدن مجدد این کنوانسیون را چه می‌دانید و چه راه‌حلهایی برای برخورد با آن قابل پیش‌بینی و انجام است؟
بنی‌اسدی: آنها می‌خواهند ما را از عصر صنعتی شدن خارج کنند و به عصر کامپیوتر پیش ببرند. طرح و اهداف‌شان را از طریق ماهواره‌ها، اینترنت و سایتهای مختلف که تحت اراده و اختیار و برنامه‌ریزی خودشان است، پیاده می‌کنند. وقتی تسلیم شویم در درجه اوّل به شکل جدیدی از خانواده ـ متناسب با نظام جدید ـ تن داده‌ایم که آنها برای ما تعریف می‌کنند. برای گریز از این فشارها باید از اسلام و قرآن استمداد جوییم و با آگاهی و بصیرت دادن به جامعه، مشخص نمودن مخاطرات پذیرش کنوانسیون، ارائه مقالات در روزنامه‌ها، چاپ و انتشار کتاب، آموزش و آموزش از طریق رادیو و تلویزیون می‌توان دیدگاههای اسلام و قرآن را تبیین کرد.
حضور: بعضی‌ها اعتقاد دارند که به دلیل عملی نکردن دیدگاههای حضرت امام گسستی بین نسل جدید انقلاب و نسل قدیم انقلاب ایجاد شده است. توضیح بفرمایید به نظر شما کجا کوتاهی شده و چه اشکالاتی در کار بوده است؟
بنی اسدی: اینکه آرمانهای امام بعد از رحلت ایشان به صورت کامل اجرا نشده بحث جدی و گسترده‌ای است. همان‌گونه که عرض کردم این عامل باعث بسیاری از مشکلات از جمله برای جوانان شده است. در هر کجا که ما از نظرات امام عدول کرده‌ایم، ضربه خوردیم. در مورد جوانان هم همین‌گونه بود. امام به جوانان بهای ویژه‌ای می‌دادند و اصولاً از نگاه امام مملکت و نظام بر دوش جوانان بود. خوشبختانه اخیراً برنامه ریزی‌های خوب و
حضور: با توجه به اینکه امسال توسط مقام معظم رهبری سال خدمت‌رسانی به مردم عنوان شده و حضرت امام هم الگوی خدمت به مردم بودند، چگونه می‌شود این دیدگاه یعنی خدمت رسانی صحیح و آن طور که اشاره شد با رعایت اصل عدالت را به جامعة خانمها تعمیم داد؟
بنی اسدی: پرسش جالبی است. حضرت امام فرمود:«اگر به من بگویید خدمتگزار بهتر است تا اینکه بگویید رهبر، رهبری مطرح نیست؛ خدمتگزاری مطرح است. اسلام ما را موظف کرده که خدمت کنیم.» سخنان معظم رهبری هم الهام گرفته از اندیشه‌های امام است. از منظر امام یک حکومت مطلوب و ایده‌ال یک وظیفه و تکلیف است. نظر امام مطابق با سیرة حضرت علی(ع) و رسول اکرم است. در اسلام اساس حکومت را خدمت و
حضور: وقتی بحث خدمت‌رسانی به میان می‌آید شامل همة آحاد جامعه (مردم، دولت، سازمانها و ...) می‌شود. امام که می‌گوید من یک خدمتگزارم؛ یعنی این مسئله قاعدتاً می‌بایست در همه نهادها، سازمانها و افراد جایگاه خود را پیدا کند. حال با توجه به اینکه در آستانة هفته دولت هم قرار داریم؛ دولتی که امثال رجایی‌ها را داشته و همه آنها به نوعی جهاد کردند تا مجموعه‌ای از خدمت و خدمت‌رسانی را فراهم کنند. حال با چنین سابقه‌ای رسالت کنونی ما چیست؟
بنی‌اسدی: همه خدمتگزاران از یاران صدیق امام بوده و هستند. هر کدام به نوعی تلاش کردند به سوی اهدافی که امام دنبال می‌کرد حرکت کنند. اگر فاصله‌ای هم بوده
حضور: به عنوان خاتمه بحث بفرمایید دربارة رسالت جهانی زن ایرانی چه نظری دارید؟
بنی اسدی: زنان می‌توانند آغازگر یک جنبش و حرکت حتی برای زمینه سازی ظهور مصلح زمان، حتی در خارج از کشور باشند. زن ایرانی با الگودهی صحیح خودش و رسالت جهانی اسلام که مشتمل بر دیدگاهها و ارزشها و قوانینی جامع است می‌تواند به این مهم دست یابد. اسلام دین کامل است. پس از هر قید و بندی هم آزاد است و قادر به پاسخگویی به جامعه جهانی است. رسالت جهانی انقلاب اسلامی را هم باید در نظر بگیریم. چون انقلاب باعث ایجاد تحول عظیم شد و براساس حکم و رسالت جهانی اسلام و جامعیت داشتن تعالیـم دیـنی، آغـازگـر تحـول بنیادین در
تمامی جوانب در دوران معاصر بوده و این انقلاب باید اندیشه تغییر و تحول در دل و جان انسانهای امروزی پدید آورد. نمونه‌های عینی و الگوی بارز خود را به نمایش بگذارد. افکار امام را باید ملموس کنیم، اعتماد سازی کنیم، سعی ‌کنیم مرکز انتقال مدیریت پیام را در دست بگیریم. ابعاد رسالت جهانی زن ایرانی این است که باید ثابت کند که به اعتبار انسان مسلمان و ایرانی بودن با همان کیفیت مردانه قادر به انجام مسئولیت در چارچوب موازین اسلامی است. البته توفیق در انجام تعهدات ملی مقدم بر رسالت جهانی است. نقش راهبردی اصلاح درونی و پرداختن به جامعه خویشتن، تبیین وضعیت کنونی حاکم بر جهان ـ مانند مسائل اقتصادی و مالی ـ و وضعیت معنوی جهان ـ رویارویی حق و باطل ـ، و ... است. در مجموع رسالت جهانی زن مسلمان ایرانی دارای راهبردهایی است براساس ضرورتها و معیارهای عقلی و منطقی. ما باید نقاط ضعف و قوت فرهنگ بیگانه را بدانیم که چیست و باید در جهت تعمیق بخشیدن به فرهنگ دینی‌مان گام برداریم. شناخت وضعیت و شرایط موجود و سپس عرضة تدریجی فرهنگ اسلامی و فرهنگ دینی و نیز حضور نقش آفرین در عرصه‌های بین‌‌المللی کارهایی است که ما باید انجام دهیم.