آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

عصر ما، عصر سیطره ی دغذغه های ذهنی بر روان انسان است که منجر به ایجاد انفعال و بروز حالات عاطفی گوناگونی از قبیل یأس و امید، مهر و کین، شادی و اندوه و شگفتی شده است. به همان اندازه که شخصیت انسان ها با یکدیگر تفاوت دارد، کیفیت بروز این عواطف نیز متفاوت است. این حالات که بیانگر ویژگی های درونی و روانی شخص است در شعر و ادبیات به طرز نمایان تری انعکاس یافته است.از این رو شعر شاملو و ماغوط، که یکی در ایران و دیگری در سوریه به عنوان سرآمدان شعر سپید یا منثور شناخته شده اند مملو از فضاهایی است که زمینه های عاطفی و روان شناختی آثار این دو را تشکیل داده است. شعر این دو شاعر را می توان به جهت نگرش فکری، گونه ی ادبی و سبک نگارش مورد بررسی و تطبیق قرار داد.این مقاله ضمن بررسی زمینه های عاطفی مشترک اشعار این دو شاعر، به این نتیجه نایل شده است که موضوعاتی نظیر عشق و زن، تنهایی و غربت، یأس و امید، مرگ و اندوه محور تفکرات و سروده های عاطفی آنان بوده است.

A REFLECTION ON THE EMOTIONAL ASPECTS OF THE POETRY OF SHAMLOO AND MAQUT

The present era is the era of the domination of mental concerns for human beings which results in different emotions such as depression and disappointment, hope, kindness, happiness, despair and excitement. The ways these emotions appear in different people are as different as their characters.The qualities of these emotions are also different in different people. These conditions are the expressions of the inner and mental characteristics and they have been reflected in poetry and literature. The poetry of Shamloo in Iran and the poetry of Maqut in Syria who are known as the pioneers of blank verse are full of themes which includes their emotional and psychological status. The present article studies their similarities in this regard.

تبلیغات