واکاوی ظرفیت های مغفول مانده گردشگری عشایری در ناحیه رضوانشهر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: ترکیب اجتماعی جامعه ایران را سه جمعیت متمایز شهری، روستایی و عشایری تشکیل می دهد. با توجه به این مهم که ایران با سابقه کهن دارای قومیت های متفاوت است، در این راستا دارای بستر بسیار مناسبی برای برنامه ریزی انواع گردشگری است و با توجه به اینکه از معدود کشورهایی است که کوچ همچون گذشته در آن جریان دارد و هنوز عشایر ایران سنت های خویش را برپا می دارند، می تواند محمل مناسبی برای گردشگری عشایری باشد، در این میان قلمرو عشایری با جاذبه های طبیعی، منابع و پتانسیل های سنتی، فرهنگی و زیست محیطی، فرصت بزرگی در توسعه گردشگری عشایری، در ایران به شمار می رود. هدف پژوهش: هدف تحقیق حاضر، بررسی و واکاوی ظرفیت های مغفول گردشگری عشایری ناحیه رضوانشهر می باشد. روش شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کیفی و کمی می باشد، و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تئوری زمینه ای و مدل های FBMW, FARAS))، استفاده شد. همچنین جامعه آماری در پژوهش حاضر، شامل خبرگان گردشگری، عشایری و روستایی می باشند که بر اساس نمونه گیری هدفمند تعداد (45)، نفر تعیین شدند.. قلمروجغرافیایی پژوهش: شهرستان رضوانشهر، در شمال غربی ایران بین سواحل دریای خزر و رشته کوه های تالش قرار دارد و از دو بخش جلگه ای و کوهستانی تشکیل شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، و از جنوب به شهرستان های صومعه سرا و ماسال و در نهایت از شرق با شهرستان بندرانزلی مرز مشترک دارد. یافته ها و بحث: یافته ها نشان می دهد که اقدامات لازم برای توسعه گردشگری عشایر، محصولات و تولیدات منحصر به فرد از سوی عشایر، فرهنگ ملموس و ناملموس عشایر، نیروی متخصص و بومی در بین عشایر برای توسعه گردشگری در رضوانشهر، از دیدگاه متخصصان مورد شناسایی قرار گرفته شد، در نهایت نتایج مدل های فازی نشان داد، بین مقولات مطرح شده، محصولات و تولیدات منحصر بفرد از سوی عشایر با وزن نهایی 350/0، بیشترین میزان اهمیت را به خود اختصاص داده اند. نتایج: شناسایی ظرفیت های مغفول مانده گردشگری عشایری، بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد است و راهبردی برای حفظ محیط زیست و فرهنگ سنتی عشایر و منبعی مکمل و متنوع ساز در اقتصاد عشایر و در نتیجه سیاستی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع عشایری ناحیه رضوانشهر قلمداد می شود.Analyzing the neglected capacities of nomadic tourism in Razvanshahr Area
Introduction: The social composition of Iranian society consists of three distinct populations: urban, rural and nomadic. Due to the fact that Iran has different ethnicities since ancient times, in this regard, it has a very suitable platform for planning all kinds of tourism, and due to the fact that it is one of the few countries where migration continues as in the past, and the nomads of Iran still have their traditions. It can be a good place for nomadic tourism, in the meantime, the nomadic territory with its natural attractions, traditional, cultural and environmental resources and potentials is a great opportunity for the development of nomadic tourism in Iran. Purpose of the research: The purpose of the present research is to examine and analyze the neglected capacities of tourism nomadic of Rezvanshahr area. Methodology The current research is applied in terms of objective and in terms of qualitative and quantitative method, and in order to analyze the data, grounded theory method and models (FBMW, FARAS) were used. Also, the statistical population in the current research includes tourism, nomadic and rural experts, who were determined based on the purposeful sampling of (45) people. Geographical area of research: Rezvanshahr County is located in the northern part of Iran, between the shores of the Caspian Sea and the Talash mountain range, and consists of two plains and mountains. This County has a common border with the Caspian Sea and Talesh County from the north, Khalkhal County from the west, Soumesara and Masal cities from the south, and Bandar Anzali County from the east. Results and discussion: the capacity experts, the views: it is necessary for the development of nomadic tourism, individual products and productions from the nomads, tangible and intangible culture of the nomads, expert and native force among the nomads for the development of tourism in Rezvanshahr. Was identified, in the final results of the fuzzy models, it showed that among the mentioned categories, special products and productions by nomads with a final weight of 0.350 have taken the amount. Conclusion: Identifying the neglected capacities of nomadic tourism is a part of the tourism market and a source of employment and income, and a strategy to preserve the environment and traditional culture of nomads, and a complementary and diversifying source in the nomadic economy, and as a result, a policy for economic development. It is considered social and ecological of nomadic societies.
تبلیغات
