شمار جمعیت: یک معمای تاریخی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شمار جمعیت و آهنگ رشد آن از دیر باز مورد توجه حاکمان، سیاستمداران و سپس جمعیت شناسان قرار داشته است. اما آرای جمعیت شناسان در این خصوص، نه تنها در زمان و مکان های مختلف، که در زمان و مکان واحد نیز یکسان و همسو با یکدیگر نیست. گروهی از پیشینیان طرفدار جمعیت زیاد و رشد سریع آن هستند و گروهی دیگر این شرایط را برنمی تابند و عواقب ان را جز نکبت، فلاکت، فقر و فساد نمی دانند و بدین گونه معمایی پدید آمده است. معمایی که گویی همزاد جمعیت و تمدن بشری است و از صبح تاریخ تا عصر حاضر همچنان ادامه دارد. پژوهش حاضر می کوشد از طریق بررسی آرا و اندیشه های جمعیتی پیشینیان در طول تاریخ، فصل مشترکی برای این نظریه ها بیابد و به حل این معما کمک کند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که در بین آرا و نظرات اندیشمندان از دیرباز تاکنون دیدگاه تقریبا مشترکی وجود دارد. این که افزایش شمار جمعیت نامحدود نیست و سقف معینی دارد و در ثانی این سقف- که آن را سقف یا حد معیشتی نامیده اند- در جوامع مختلف متفاوت است. منظور آنان از این سقف، حداکثر تعداد جمعیتی است که جامعه می تواند معیشت آنان را تأمین کند.Population Size: A Historical Mystery
The number of population and its rate of growth have long been the focus of rulers, politicians and then demographers. But the opinions of demographers in this regard, not only in different times and places, but also in the same time and place are not the same and aligned with each other. A group of predecessors are in favor of a large population and its rapid growth, while another group does not accept these conditions and do not consider its consequences to be anything but misery, poverty, and corruption, and this is how a mystery has emerged. As if it is the cognate of human population and civilization and continues from the dawn of history to the present day. The current research tries to find a joint principle for these theories by examining the population opinions and thoughts of the predecessors throughout history and help to solve this mystery. The result of the research shows that there is almost a common point of view among the opinions of scholars, namely the increase in the number of people is not unlimited and has a certain ceiling, furthermore, this ceiling, which is called the ceiling or limit of subsistence, differs in different societies. According to them, this ceiling is the maximum number of people that the society can provide for their livelihood.
تبلیغات
