ارزیابی رویکرد قانون اساسی در تعیین ضوابط و مصادیق امر به معروف و نهی از منکر
آرشیو
چکیده
امر به معروف و نهی از منکر جزء اساسی ترین تعالیم و احکام اسلامی است که معطوف به سعادت فرد و سلامت جامعه اسلامی و مورد تأکید متون دینی و مورد تأیید عقل تدبیرگر بشری است. احیاء و اجرای این فریضه مهم اسلامی مورد توجه تدوین کنندگان قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بوده به گونه ای که اصل هشتم آن به این موضوع اختصاص یافته است که به نظارت مردم بر دولت، دولت بر مردم و مردم بر یکدیگر می پردازد و به نهاد امر به معروف و نهی از منکر تعبیر می شود. اجرا و فهم نادرست یا ناقص از آن باعث ایجاد هرج و مرج و ناامنی و از بین رفتن حرز و حریم خصوصی اشخاص و یا ورود لطمه به حقوق و آزادی های آن ها می شود. تذکر، تنبه، توجه همگانی و مسئولیت عمومی موجب اصلاح جامعه و دوری از مشکلات می گردد. امر به معروف و نهی از منکر، یک تکلیف عمومی است که حقایقی را روشن ساخته و با هدایت افراد جامعه، بدعت ها را از بین می برد و مقاومت در برابر گمراهی و باطل ایجاد می کند. این نوشتار به بررسی این موارد در پرتو قانون اساسی و به ویژه اصل هشتم آن، پرداخته است. روش تحقیق حاضر تحلیلی- توصیفی می باشد.Evaluation of the Approach of the Constitution in Determining the Criteria and Examples of Enjoining Good and Forbidding Evil
Enjoining good and forbidding evil is one of the most basic teachings and rules of Islam, which is aimed at the happiness of the individual and the health of the Islamic society and is emphasized by religious texts and approved by human rationality. Revival and implementation of this important Islamic duty has been the focus of the drafters of the Constitution of the Islamic Republic of Iran in such a way that the eighth principle is dedicated to the issue of supervision of the people over the government, the government over the people and the people over each other, and to the institution of governance. It is interpreted as good and forbidden as bad. Improper or incomplete implementation and understanding of it causes chaos and insecurity, and the loss of the charm and privacy of individuals, or damage to their rights and freedoms. Warning, punishment, public attention and public responsibility will improve the society and avoid of problems. Enjoining what is good and forbidding what is evil is a public duty that clarifies the truths and by guiding the people of the society, destroys heresies and creates resistance against misguidance and falsehood. This article examines these cases in the light of the constitution and especially its eighth principle. The current research method is descriptive analysis.
تبلیغات
