تأثیر تمرینات ثبات مرکزی در سطح پایدار و ناپایدار بر عملکرد حسی- حرکتی مچ پا در ورزشکاران مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی اثرگذاری 8 هفته تمرینات ثبات مرکزی روی سطوح پایدار و ناپایدار بر گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا در ورزشکاران مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا بود. در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۰ ورزشکار مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا با دامنه سنی ۱۸تا۳۰ سال، به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه ۱۰نفره، تمرین در سطح ناپایدار، تمرین در سطح پایدار و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه تمرین در سطح ناپایدار و پایدار برنامه ی تمرینات ثبات مرکزی را به طور مشابه انجام دادند. از تحلیل واریانس یک راهه و مقایسه های چندگانه به روش هولم-بونفرونی برای ارزیابی داده ها استفاده شد ( p≤0/05). یافته های مطالعه نشان داد، در تمام پارامترهای اندازه گیری شده، گروه تمرین در سطح ناپایدار نسبت به گروه ّهای تمرین در سطح پایدار و کنترل تفاوت معناداری داشت (ps≤0/026). همچنین نتایج نشان داد که، گروه تمرین در سطح پایدار، در پارامترهای گشتاور عضلانی و دامنه حرکتی دورسی فلکشن پیشرفت معناداری نسبت به گروه کنترل داشت (ps≤0/022)، ولی بین حس عمقی گروه تمرین در سطح پایدار و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت (54/0 p=). با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می رسد انجام تمرینات ثبات مرکزی روی سطح ترامپولین تأثیر بیشتری در بهبود پارامترهای اندازه گیری شده در ورزشکاران مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا داشت. بنابراین، انجام این تمرینات به عنوان یک گزینه درمانی برای افراد مبتلابه بی ثباتی مزمن مچ پا توصیه می شود..Effects of Core Stability Training on Stable- and Unstable-surface on sensorimotor function of Ankle in Athletes with Chronic Ankle Instability
Abstract The aim of this research was to examine the effects of 8-weeks core stability training on stable and unstable surfaces on ankle muscular torque, proprioception, and dorsiflexion range of motion (ROM) in athletes with chronic ankle instability (CAI). In this semi-experimental study, thirty athletes with CAI the age range of 18-30 years were participated in this study. The participants were intentionally selected and assigned randomly into three groups 10 people, unstable surface training (UG), stable surface training (SG) and control (CG). UG and SG performed the core stability exercise protocol. One-way ANOVA and Holm-Bonferroni post hoc test were used to evaluate the data (p≤0.05). Findings showed that in all measured parameters, the UG was significantly different from the SG and CG (ps≤0.026). The results also showed that the SG had a significant improvement in the parameters of muscle torque and dorsiflexion range of motion compared to the CG (ps≤0.022), But in the proprioception there were no significant difference between in the SG and the CG (p=0.54). According to the results, it can be concluded that performing core stability training on Trampoline surface has a more effect on improving the measured parameters in athletes with chronic ankle instability. Therefore, it is recommend to perform these exercises as a training intervention for people with chronic ankle instability.
تبلیغات
