La "Phrase-Récit": l'Exemple d'un Fragment Textuel dans Sodome et Gomorrhe de Marcel Proust (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
« Je suis obligé de tisser ces longues soies comme je les file, et si j’abrégeais mes phrases, cela ferait des petits morceaux de phrases, pas des phrases », notifiait Proust dans une missive adressée à Robert Dreyfus. Ainsi, à la suite de Victor Hugo qui semblait disposer d’une longueur phastique ample, Marcel Proust écrit une phrase de longue haleine dans Sodome et Gomorrhe. Celle-ci met en résonnance, à travers la perception sociale, la persécution des invertis. Assimilé au récit, ce fragment textuel est dénommé « phrase-récit ». À cet effet, la « phrase-récit » ou le « récit phrastique » composé(e) de propositions juxtaposées, de propositions transposées, de propositions parenthétiques est analysée sous l’angle sémiotique et l’approche ricœurienne du récit. L’étude permettra de déterminer, par le truchement du décryptage syntaxique, la construction narrative inscrite dans cette section de l’œuvre proustienne. Ce procédé transcriptionnel détermine l’auteur de la Recherche comme le porte étendard des invertis.«جمله-روایت»: نمونه ای متنی در سودوم و گومور از مارسل پروست
پروست در پیامی خطاب به رابرت دریفوس گفت:«من مجبورم این ابریشم های بلند را ببافم، و اگر جملاتم را کوتاه می کردم، تکه های کوچکی از جمله ها درست می شد، نه جملات.» از این رو، مارسل پروست به پیروی از ویکتور هوگو، که جملات طولانی استفاده می کرد، جمله ای بسیار طولانی در سودوم و گومور نوشته است، اثری که مصائب همجنس گراها را از طریق ادراک اجتماعی، به تصویر می کشد. این بخش از متن که در این مقاله به بررسی آن خواهیم پرداخت، به دلیل شباهتی که با روایت دارد، «جمله-روایت» نامیده می شود. در این مقاله،«جمله-روایت» که متشکل از گزاره های کنار هم، گزاره های جابجا شده و گزاره های معترضه می باشد از زاویه ی نشانه شناسی و رویکرد ریکوریِ روایت تحلیل می شود. این مطالعه امکان تعیین ساختار روایی مندرج در این بخش از اثر پروستی را از طریق رمزگشایی نحوی ممکن می سازد.
تبلیغات
