پیامد فضایی آمایش، تعامل میان انسان و فعالیت هایش در فضا، و به طور کلی چیدمان منطقی از استقرار جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین است و نقش آن در برنامه ریزی های دیگر به نحوی است که تمام برنامه های توسعه اجتماعی و اقتصادی در سطوح مختلف جغرافیایی متأثر از آن است. هدف از تحقیق حاضر، آمایش مناطق مرزی با تأکید بر راهبردها و اولویت های برنامه ریزی در مناطق مرزی بانه و مریوان است. در این تحقیق روش پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی انجام شده است. همچنین تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی به شمار می آید و شیوه جمع آوری اطلاعات اسنادی و میدانی در قالب پرسشنامه و توسط ۲۰ نفر از متخصصان امر انجام گرفته است، مدل های استفاده شده در تحقیق حاضر مدل هیبریدی، SWOT، QSPM، SWOT-ANP و SWOT- AHP است، در نتیجه ی آن سنجش قابلیت ها و محدودیت های آمایش مناطق مرزی به لحاظ توسعه انجام گرفته شده است، برای حصول بدین مقصود با بهره گیری از تکنیک SWOT اقدام به شناسایی نقاط قوت و ضعف (عوامل داخلی) و فرصت ها و تهدیدها (عوامل خارجی) شده است و سپس با استفاده از مدل ANP و AHP به وزن دهی مجموعه عوامل داخلی و خارجی جهت اتخاذ بهترین استراتژی (SO,WO,ST,WT) پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در مدل SWOT-QSPM، WT به عنوان راهبرد اصلی، در مدل SWOT-AHP راهبرد SO با امتیاز ۸۶۱/۰ به عنوان راهبرداصلی و در مدل SWOT-ANP راهبرد ST با امتیاز ۱۶۶۹/۰ به عنوان راهبرد اصلی انتخاب شد.
