الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید در قبال دانشجویان (مطالعه موردی: دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع))

چکیده

هدف از تحقیق حاضر سنجش الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید و ارائه روش های بهینه سازی آن در دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) است. با توجّه به گستردگی ابعادِ شیوه های تربیتی دوره های افسری در ابعاد و حوزه های ابلاغی و مورد انتظار؛ تأکید این تحقیق بر سنجش مطلوبیت الگونمایی عملی و رفتاری فرمانده مربیان و اساتید دانشگاه به ویژه دانشکده تربیت جهادی در بازه زمانی و قلمرو مشخص معطوف گردیده است. سؤال اصلی مقاله این است که میزان مطلوبیت الگونمایی عملی و رفتاری فرماندهان و مربیان در قبال دانشجویان و ارائه روش های بهینه سازی آن چگونه است؟ روش مورداستفاده توصیفی- پیمایشی است که در دو سطح اعتباریابی وضع موجود و وضع مطلوب انجام شده است. برای گردآوری داده های این پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته و استفاده از اسناد ارزیابی نخبگان و سنجه های شایستگی های پاسداری، با طیف پنج درجه ای لیکرت و پایایی 97 صدم (ضریب آلفای کرونباخ) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش 60 نفر از دانشجویان، 77 نفر از فرمانده مربیان و اساتید که به روش تمام شمار و به صورت هدفمند انتخاب و استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که فرمانده مربیان و اساتید الگوی خوبی در حوزه های موردبررسی همچون روحیه انقلابی، حوزه رفتاری، ازخودگذشتگی و حوزه عمل به تکلیف برای فراگیران بودند و میانگین در همه گزینه های ابعاد تحقیق بالای 76 درصد امتیاز داشتند؛ اما تا رسیدن به الگوی مطلوب فاصله است.