این کارآزمایی بالینی از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور بود. نمونه این پژوهش متشکل از 100 دانشجو بود که به صورت تصادفی ساده از بین داوطلبان شرکت در این پژوهش انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی جایگزینی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. ابتدا، آزمون های سبک اسنادی و افسردگی برای هر دو گروه اجرا شد. بعد از اجرای پیش آزمون، جلسات آموزشی طی 15 جلسه یک و نیم تا دو ساعته برای گروه آزمایش برگزار گردید. در پایان دوره آموزش و دو ماه پس از آن، هر دو گروه با آزمون های مورد نظر مجدداً مورد ارزیابی (پس آزمون و آزمون پیگیری) قرار گرفتند. در پایان، برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار استنباطی (آزمون لوین، آزمون تحلیل واریانس یک عاملی با اندازه گیری های مکرر مچلی، آزمون t در گروه های مستقل و وابسته و آزمون چند متغیری پیلایی) استفاده شد. نتایج حاکی از اثربخشی آموزش های ابراز وجود بر کاهش سطح افسردگی و تغییر سبک اسنادی آزمودنی ها (05/0P<) بود.بنابراین، می توان گفت که آموزش های شناختی- رفتاری ابراز وجود راهبردهای مداخله ای ساخت یافته ای هستند که در تغییر سبک اسنادی و بهبود خلق مؤثرند.
