هدف این پژوهش بررسی اثرتعاملی اندازه موسسه حسابرسی بررابطه بین ارتباطات سیاسی، درماندگی مالی و هزینه های نمایندگی می باشد. حسابرسان می توانند بر انتخاب روش های حسابداری توسط مدیریت تاثیربگذارندو آثار نامطلوب تفکیک مالکیت و مدیریت را با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین استفاده کنندگان و تهیه کنندگان، رقیق کنندو ابزارکاهش ریسک اطلاعاتی وافزایش کیفیت گزارشگری مالی محسوب می شود. مجریان ومدیران دارای ارتباط سیاسی معمولاقدرتمند درنظر گرفته می شوند، چون می توانند ازیک مجموعه مزایابهره ببرند. افزایش شدید نااطمینانی دربازار های مالی، می تواند باعث ورشکستگی یک نهادمالی یاغیرمالی بزرگ شود. نااطمینانی می تواند مستقیما ناشی ازبی اعتمادی به سیاست های آتی دولت باشد. نمونه آماری متشکل از90شرکت دردوره زمانی1388تا1396و ازنظر هدف وروش به ترتیب ازدسته کاربردی و پژوهش توصیفی مبتنی برتحلیل رگرسیون لاجیت است که درآن، از تحلیل داده های ترکیبی و ادغام استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهدکیفیت حسابرسی اثرمنفی و معناداری بر درماندگی مالی و ارتباط بین ارتباطات سیاسی وهزینه های نمایندگی دارد، همچنین رابطه ای بین میانجی گری کیفیت حسابرسی بر ارتباط بین ارتباطات سیاسی و درماندگی مالی یافت نشد.
