در این پژوهش به بررسی پیامدهای اقتصادی بیش اعتمادی مدیران در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1395-1385 پرداخته شده است. برای انجام این پژوهش تعداد 77 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی مذکور بررسی گردید. برای آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل رگرسیونی تلفیقی/تابلویی در نرم افزار EViews 9 استفاده شده است. در این پژوهش جهت تعیین شاخص بیش اعتمادی مدیران، از معیار مخارج سرمایه ای استفاده شد. همچنین، به منظور سنجش پیامدهای اقتصادی بیش اعتمادی مدیران شامل کاهش کیفیت گزارشگری مالی از معیار مدیریت سود، افزایش هزینه های حسابرسی از معیار لگاریتم طبیعی حق الزحمه حسابرسی، کاهش ارزش بازار شرکت از شاخص نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری و افزایش درماندگی مالی از مدل بومی شده کردستانی و تاتلی (1393) استفاده بعمل آمد. در این پژوهش از متغیرهای کنترلی اهرم مالی، اندازه و سودآوری شرکت و نسبت وجوه نقد عملیاتی به عنوان سایر عوامل مؤثر بر پیامدهای اقتصادی بیش اعتمادی مدیران نیز استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که در سطح کل شرکت ها، مخارج سرمایه ای به عنوان معیار بیش اعتمادی مدیران بر مدیریت سود، و بر افزایشِ هزینه های حسابرسی متعاقب کاهش کیفیت گزارشگری مالی، تأثیر مثبت و معنی دار، و همچنین بر کاهش (افت) نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری متعاقب کاهش کیفیت گزارشگری مالی، تأثیر منفی و معنی دار دارد. این در حالی است که درماندگی مالی شرکت ها، مستقل از بیش اعتمادی مدیران و کاهشِ کیفیت گزارشگری مالی متعاقب آن است.
