در فعالیتهای اقتصادی، زمین گاهی به صورت نهاده و گاهی به شکل کالا و در برخی ازموارد، به عنوان دارایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به همین جهت، بازار زمین، مجموعه‌ای ازاطلاعاتی را که هر یک از بازارهای نهاده، کالا، و دارایی ارائه می‌کنند، به تنهایی عرضه می‌کند.این قابلیت ویژه سبب شده که از آغاز دوره تدوین نظریات تحلیلی اقتصادی، بازار زمین موردتوجه اقتصاددانان قرار گیرد و اطلاعاتی که در این بازار برای هدایت فعالیتهای اقتصادی پدیدمی‌آید، مورد بحث و تفسیر قرار گیرد. به رغم مشارکت شگرفی که کلاسیکها و نئوکلاسیکها درتدوین توابع عرضه و تقاضای زمین داشته‌اند، و نیز تلاشهای فراوانی که اقتصاددانان متأخر درتوضیح نقش ویژگیهای زمین در تعیین قیمت تعادلی و مقدار بهینه آن ویژگیها داشته‌اند، هنوزابهامهایی در تفسیر و شناسایی توابع تقاضا و عرضه زمین باقی مانده است. هدف این مقاله،پس از تشریح ابهامهای یادشده، ارائه الگویی است برای استخراج توابع عرضه و تقاضای زمین‌تا هم بتوان آنها را در کوتاه و بلندمدت شناسایی کرد و هم اثر ویژگیهای زمین و عوامل درونزا وبرونزا در بازار آن را تبیین کرد. اطلاعاتی که از این طریق برای دست‌اندرکاران بازار زمین حاصل‌می‌شود، اعم از آنکه زمین به صورت نهاده یا کالا مورد تقاضا یا عرضه باشد، به تفصیل ارائه وتفسیر خواهد شد.
