مقدمه : هدف این پژوهش بررسی تأثیر درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد ( FAP ) بر کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان دختر سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر اصفهان بود. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دختر سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر اصفهان در تابستان و زمستان سال 1394 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر دانشجو بودند که از بین افراد در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و گواه قرار داده شدند. افراد گروه آزمایش، به مدت 16 جلسه در 16 هفته تحت درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد ( FAP ) قرار گرفتند و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی مسلش بود. داده ها توسط نرم افزار SPSS و روش آماری تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات فرسودگی تحصیلی گروه آزمایش و گواه در پس آزمون وجود داشت. به این معنی که درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان مؤثر بوده است (1 0/0> P ). همچنین نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر تحلیل عملکرد ( FAP )، نمرات آزمودنی های گروه آزمایش را در پس آزمون در ابعاد خستگی هیجانی و مسخ شخصیت و تمامیت فردی کاهش یافته، کاهش داده است (05/0> P ). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت از این رویکرد می توان جهت کاهش فرسودگی تحصیلی دانشجویان استفاده نمود.
