به دلیل تغییرات شرایط تولید و بازار، شرکت ها با فشار زیادی مواجه شده اند. یکی از راه های برخورد با این فشارها مفهوم زنجیره تأمین و افزایش انعطاف پذیری آن برای ارضای نیازهای متفاوت مشتریان است. از آنجا که قبل از هرگونه تصمیم گیری درمورد انعطاف پذیری زنجیره تأمین، اندازه گیری آن امری ضروری است، در این مطالعه با به کارگیری روش فازی مبتنی بر عملگر اصلاح شده مرتب سازی مقایسات زبانی براساس میانگین هندسی موزون در جریان یک تصمیم گیری گروهی تعاملی، به اندازه گیری انعطاف پذیری زنجیره تأمین پرداخته شده است. در این اندازه گیری، انعطاف پذیری منبع یابی، انعطاف پذیری سیستم تولید و عملیات، انعطاف پذیری توزیع و انعطاف پذیری سیستم های اطلاعاتی، به عنوان ابعاد انعطاف پذیری زنجیره تأمین درنظر گرفته شده اند. مورد مطالعه این پژوهش در کارخانه یزدباف انجام شد. نتایج بررسی وضعیت مطلوب و وضعیت موجود این کارخانه، نیاز زنجیره تأمین کارخانه به بهبود را نشان می دهد که بهترین راه برای بهبود انعطاف پذیری زنجیره تأمین این کارخانه، بهبود بعد سیستم های اطلاعاتی آن است. این نتایج از سوی اعضای گروه نیز مورد پذیرش قرار گرفت
