آسیب شناسی سیاست گذاری عمومی در حوزه توریسم روستایی؛ مطالعه موردی استان لرستان

چکیده

با توجه به مشکلات موجود در روستاها نظیر بیکاری، بهرهوری پایین در بخش کشاورزی و بهرهبرداری بیش از حد از منابع طبیعی و در نتیجه تخریب این منابع و نبود امکانات و سرمایهی کافی برای توسعه، توجه به یکی از راههای اقتصادی نظیر توریسم روستایی ضروری به نظر میرسد. گردشگری روستایی به عنوان زیر مجموعهی صنعت توریسم با ایجاد اشتغال و حفظ محیط زیست طبیعی و بهینهسازی بهرهبرداری از زمین به توسعهی روستایی کمک میکند. لذا هدف از این تحقیق شناسایی موانع توسعه توریسم روستایی در استان لرستان میباشد. این تحقیق از لحاظ میزان نظارت و درجه کنترل، میدانی و از نظر روش دستیابی به حقایق و داده پردازی از نوع تحقیقات پیمایشی و از نظر نحوه گردآوری دادهها توصیفی_ پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه کارشناسان ادارهی کل میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان با تعداد 100نفر میباشد. لذا در این پژوهش به دلیل پایین بودن تعداد افراد جامعه از روش سرشماری استفاده شد. بنابراین حجم نمونه را همان تعداد (100نفر) تشکیل دادند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته استفاده شد. روایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ(872/0) مورد تأیید قرار گرفت و تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار spss 19 انجام گرفت. در این تحلیل پنج عامل با مقادیر ویژه بالاتر از 1 استخراج شدند که در مجموع 697/60 درصد از واریانس کل عاملها را تبیین میکردند. عامل مربوط به سیاستهای حمایتی دولت است. عامل دوم مربوط به موانع اطلاع رسانی است. عامل سوم موانع زیرساختی و عامل چهارم موانع طبیعی میباشد. موانع فرهنگی نیز به عنوان عامل پنجم شناخته شد که به عنوان آخرین عامل با مقدار ویژه 737/2 کمترین میزان از واریانس کل(88/7 درصد) را تبیین کرده است.