سیاست خارجی یعنی داشتن رویه ای اندیشه ای و فکر شده در ارتباط با سایر بازیگران بین الملل است. طبیعی است که تنها کشورهایی از سیاست خارجی برخوردارند که قدرت مند هستند. ساسانیان سلسله ای اثرگذار، قدرت مند و دارای سبک اندیشه ای و کنشی در سیاست است به نحوی که متغیر مهمی در ساختار بین الملل دورة باستان داشته است. مضمون این پایان نامه بررسی الگوی سیاست خارجی ایران با استفاده از چارچوب تئوریک هالستی است. نگارنده کوشش کرده است در بررسی الگوی سیاست خارجی ساسانیان، مهم ترین عوامل روابط فراگیر ایران با همسایگانش به ویژه رقیب قدرتمند آن امپراتوری روم، مواردی همچون ارمنستان، به رسمیت شناختن دین مسیحیت در روم، رقابت اقتصادی و تجاری بین ایران و چین و روم و توسعه طلبی دو ابر قدرت (ایران و روم) در بین النهرین و شبه جزیرة عربستان را درنظر بگیرد. در این پژوهش شاخص هایی همچون اهداف، جهت گیری، ابزارها، اقدامات و تکنیک های سیاست خارجی ساسانیان مورد تحلیل قرار گرفته است. فرضیه چنین است که الگوی سیاست خارجی ساسانیان بر اساس الگوی خاص ایران شهری است. برای اثبات این فرضیه تاریخ سیاست خارجی ساسانیان در ارتباط با اعراب، ترک ها، چینی ها و رومی ها مورد تحلیل قرار گرفته است. الگوی ایران شهری ساسانیان بر اساس دفاع از دین زرتشت و هویت ملی ایران شهر بوده است که حتی بعد از اسلام نیز در دولت هایی چون صفویه و جمهوری اسلامی تکرار شده است.
