در این مقاله، مدیریت محله و شورایاری محله حسن آباد زرگنده در شهر تهران از منظر حکمروایی خوب شهری تحلیل شده است. نماگرهای حکمروایی به کار گرفته شده بر تمرکززدایی و تسهیل مشارکت، شفافیت، مسئولیت پذیری و پاسخگویی، کارایی و اثربخشی، رعایت انصاف و عدالت، اجماع گرایی، قانون گرایی و حاکمیت قانون، بینش راهبردی و توانمندسازی و ارتقای ظرفیت های اجتماعی شهروندان مشتمل است. داده های مورد نیاز در مقیاس های مختلف از طریق پیمایش، مصاحبه و تحلیل اسناد و برنامه ها گردآوری شده است. گروه های هدف پیمایش و مصاحبه ها طی پژوهش میدانی شامل شهروندان ساکن محله، مسئولان و شورایاران محله بوده اند. یافته ها حاکی از آن است که میان وضع کنونی و آرمان های حکمروایی خوب شهری فاصله زیادی وجود دارد و تبدیل مدیریت محله حسن آباد زرگنده به مدیریت مشارکتی به تمهیدات عمیق تر و گسترده تری نیازمند است. در عین حال، فرایند تبدیل مدیریت آمرانه و تمرکزگرا به مدیریت مشارکتی در محله مورد نظر آغاز شده و شناسایی نقاط ضعف و قوت آن مسیر تحقق حکمروایی خوب شهری را هموارتر کرده است.
